Η αναζήτηση της αλήθειας αποτελεί έναν βαθύ και αρχέγονο πόθο. Είναι ριζωμένη μέσα μας και απόλυτα συνυφασμένη με το σύστημα αξιών που έχει ο καθένας.
Ο άνθρωπος, από πάντα, αναρωτιόταν για τη φύση της ύπαρξής του, τον σκοπό του και το νόημα της ζωής. Καθώς ο χρόνος προχωρά, η αναζήτηση αυτή εξελίσσεται και επηρεάζεται από την επιστημονική πρόοδο, τις φιλοσοφικές αναζητήσεις και τις προσωπικές μας εμπειρίες. Η ερώτηση, όμως, πάντα η ίδια: Πού κρύβεται η ουσία που δίνει νόημα σε αυτό το περίπλοκο παιχνίδι που ονομάζουμε ζωή;
Μεγαλώνοντας, ωριμάζοντας και ερχόμενοι σε επαφή με τις αλήθειες των άλλων, κάποιες παλιές, δικές μας, τις ξεφορτωνόμαστε, άλλες τις κρατάμε γερά και τις υπερασπιζόμαστε με νύχια και με δόντια ενώ άλλες τις διανθίζουμε με χαρακτηριστικά πιο ταιριαστά στην εποχή και τις μετατρέπουμε σε καινούργιες.
Ωστόσο, όταν κάποιες φορές ορισμένες έννοιες που τις είχαμε ως πυξίδες ακυρώνονται, νιώθουμε σαν ταξιδιώτες μέσα σε καράβι που μπάζει νερά κι εμείς απλά έχουμε αφήσει το τιμόνι και ψάχνουμε για σωσίβιο. Ολοι το έχουμε ζήσει, έστω μια φορά στη ζωή μας. Το θέμα είναι να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και να έχουμε μεριμνήσει να ξέρουμε κολύμπι από πριν για τις πρώτες δύσκολες ώρες μέχρι να πιάσουμε στεριά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Να έχουμε στον νου μας κάποιες αλήθειες-βράχους, που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να δούμε πιο καθαρά ότι οι πυξίδες μας ήταν εξαρχής ελαττωματικές και να μην πνιγούμε προσπαθώντας να αποδείξουμε το αντίθετο.
Μια τέτοια αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν είναι όπως μας συμφέρει να είναι, ούτε όπως πρέπει να είναι, ούτε όπως μας είπαν πως είναι. Και, φυσικά, να αποδεχτούμε ότι τίποτα δεν είναι όπως ήταν. Η συνειδητοποίηση της παρούσας κατάστασης είναι το μοναδικό σημείο εκκίνησης οποιασδήποτε αναζήτησης στη ζωή μας.
Επίσης, εμείς, όπως και οι άλλοι, δεν είμαστε αυτό που θα θέλαμε να είμαστε, ούτε αυτοί που ήμασταν. Ολη η ψυχοπαθολογία της εποχής ξεκινά από τη στιγμή που αρνούμαστε ακριβώς αυτό. Από αυτή την άρνηση πηγάζει και η εναντίωση πολλών για οικογενειακές δομές και μορφές αγάπης που είναι ξένες στη δική τους αντίληψη.
Αν δεχτούμε, λοιπόν, τις καταστάσεις, τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας ως σημεία αναχώρησης του ταξιδιού προς την «αναζήτηση της χαμένης αλήθειας», ίσως βρούμε κομμάτια του παζλ που αποκαλύπτουν την ίδια την ουσία μας. Γι’ αυτό καλό είναι να μην ψάχνουμε μόνο τις αλήθειες που μας συμφέρουν από τον φόβο της ακύρωσης της μέχρι τώρα πορείας μας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας