Τα κακά μαντάτα για τα δικαιώματα των γυναικών στην χώρα, είχαν ξεκινήσει ήδη από την επομένη των εκλογών, μεταξύ άλλων λόγω της εισόδου του ακροδεξιού κόμματος ΝΙΚΗ στη Βουλή. Με μια πορεία που θυμίζει αμερικανικό ρεπουμπλικανικό Νότο, φέρνοντας στο προσκήνιο συζητήσεις για νομιμότητα των αμβλώσεων και παντός είδους αναχρονιστικές θέσεις για κοινωνικά ζητήματα, το μέλλον μοιάζει ακόμα πιο δυσοίωνο, μετά το πρόσφατο ξέσπασμα του Δημήτρη Νατσιού και την σιωπηλή επιβράβευσή του από την κυβέρνηση.
Με αφορμή μια έκθεση τέχνης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, έγιναν ακόμα μια φορά εμφανείς οι προθέσεις και οι προταιρεότητες των εχόντων εξουσία. Τόλμησαν, λοιπόν, κάποια θρασύτατα θύματα κακοποίησης, να συμβάλουν στην δημιουργία ενός έργου τέχνης εμπνευσμένο από την αλυσίδα γυναικοκτονιών που όλο μεγαλώνει στη χώρα μας, με σεντόνια που σχημάτισαν την ελληνική σημαία σε ροζ χρώμα. Όπως είναι φυσικό, αυτό το σοβαρότατο αμάρτημα δεν θα μπορούσε να περάσει έτσι από πρόεδρο του κοινοβουλευτικού κόμματος ΝΙΚΗ, και έπρεπε να επιληφθεί του θέματος. Το να έχουμε νέα γυναικοκτονία κάθε δεύτερη εβδομάδα καταπίνεται, μια ροζ σημαία στα πλαίσια έκθεσης τέχνης, όχι, πάει πολύ!
Η λογοκρισία, που επικαλούνται συχνά υποστηρικτές κομμάτων όπως η ΝΙΚΗ ότι γίνεται από τους δικαιωματιστές όπως ειρωνικά αναφέρουν, και η μάστιγα της πολιτικής ορθότητας που φιμώνει την ελευθερία λόγου, ξαφνικά φαντάζει λύση καταπληκτική και αναγκαία. Έτσι, νομιμοποιώντας τα ακροδεξιά παραληρήματα επιλεκτικής ευαισθησίας, με αφορμή ένα έργο που θα έπρεπε να προκαλεί το λιγότερο ντροπή στους κυβερνώντες, καθώς τους υπενθυμίζει ότι δεν έχουν καταφέρει ακόμα να λύσουν ή έστω να αποκλιμακώσουν το ζήτημα της έμφυλης βίας, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετριτης έδωσε εντολή να κατέβει η δημιουργία αυτή.
Αρχικά, κάποια ερωτήματα, «Η σημαία μας είναι γαλανόλευκη και βάφεται με κόκκινο μόνο με το αίμα των ηρώων μας». Ποιους μας επιτρέπουν να τιμούμε, λοιπόν, οι ιδιοκτήτες της φιλοπατρίας και της ρωμιοσύνης; Το αίμα των δολοφονημένων γυναικών δεν μετρά; Με ποια ιδιότητα τολμούν να μας σηκώσουν το δάκτυλο, καπηλευόμενοι την έννοια της πατρίδας, που όμως δεν ανήκει μόνο σε όσους αλαλάζουν συνθήματα σε κάθε εθνική επέτειο, και ορίζουν το πώς θα μιλάμε οι υπόλοιποι για τη χώρα και τους νεκρούς -ή τις νεκρές της; Ποιο μονοπώλιο έχει κατοχυρώσει ο κύριος Νατσιός που αποφασίζει τι μας ντροπιάζει ως έθνος και τι όχι; Απευθύνονται μόνο σε έλληνες και όχι σε ελληνίδες; Ήρωες, και όχι ηρωίδες; Δεν μπορεί μια ελληνίδα πολίτης να νιώθει συγκίνηση μπροστά σε ένα τέτοιο έργο, που δείχνει ότι λογίζει τη χώρα της ως κάτι σημαντικό, ώστε να μπορεί να ακουμπήσει πάνω στη σημαία της ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί; Μόνο οι ζωές των αγέννητων παιδιών απασχολούν τη ΝΙΚΗ, και όχι οι ζωές των δολοφονημένων γυναικών και των παιδιών που μένουν ορφανά, έχοντας συχνά παρακολουθήσει φρικιαστικές στιγμές βίας; Και αν είναι να κάνουμε χατίρια σε όποιον φωνάζει περισσότερο, γιατί δεν κάνουμε και τα “χατίρια” όσων χρόνια φωνάζουν και ζητάνε λύσεις για το ίδιο το πρόβλημα, και όχι για μια καλλιτεχνική μορφή έκφρασής του;
Μακάρι τα αντανακλαστικά μας ως κράτος να ήταν τόσο άμεσα στην έμφυλη βία, όσο είναι στα θιγμένα ξεσπάσματα του Δημήτρη Νατσιού. Μακάρι η κινητοποίηση να ήταν εξίσου δυναμική. Μακάρι να μην μας πείραζε περισσότερο μια ροζ σημαία από ένα ροζ τάφο. Μακάρι.
*Πολιτική επιστήμονας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας