Κοιμάμαι με τη διπολική μου και ξυπνάω με αυτήν. Τρώμε μαζί, κλαίμε μαζί, γελάμε μαζί! Ολα μαζί τα κάνουμε! Και δεν είμαι καινούργιος στην πιάτσα. Μιλάμε για δεκαπέντε χρόνια τώρα…
Την έχω συνηθίσει πια. Τα ψυχοφάρμακα που παίρνω για να είμαι σε μια ισορροπία είναι πολλά. Ολοι μου οι φίλοι –αυτοί οι λίγοι και αληθινοί– που μου έχουν απομείνει ξέρουν πολύ καλά τι τραβάω, αλλά δεν με λυπούνται γιατί με αγαπάνε.
Αλήθεια; Τι τραβάω; Στην πραγματικότητα τίποτα σπουδαίο δεν τραβάω διότι έχω μπει σε δική μου τροχιά και το έχω πάρει απόφαση πια. Ζω στο δικό μου ονειρικό σύμπαν.
Εμείς (εγώ κι εκείνη δηλαδή) θα ζούμε μαζί για πολλά, πολλά χρόνια ακόμη. Διπολική διαταραχή φυσικά και δεν έχω μόνο εγώ. Εχω κάνει μεγάλη έρευνα το αγόρι. Εχω διαβάσει επιστημονικά άρθρα και μελέτες πάνω σε αυτό το θέμα. Σχεδόν οι μισοί Ελληνες και Ελληνίδες πάσχουν από αυτήν. Αλλά (παντού υπάρχει ένα αλλά) πόσοι είναι αυτοί που το ξέρουν; Πόσοι το παραδέχονται; Πόσοι πάνε σε ψυχίατρο ή σε ψυχολόγο για να ζητήσουν βοήθεια; Θέλει μεγάλα κότσια για να το παραδεχτείς. Να κοιταχτείς στον καθρέφτη και να αποδεχτείς την αλήθεια.
Και στην τελική; Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Σωστά; Σωστά! Αν παίρνεις κανονικά την αγωγή σου και κάνεις ό,τι σου λέει ο γιατρός θα έχεις μια φυσιολογική καθημερινότητα. Χωρίς εκρήξεις και νεύρα. Χωρίς ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα. Και προπάντων: χωρίς να χαλιέσαι με το παραμικρό για το οτιδήποτε.
Το έχω πάρει απόφαση. Δεν κινδυνεύω και δεν φοβάμαι. Οχι, δεν φοβάμαι. Το τονίζω αυτό. Ολα μια συνήθεια είναι. Το πρόγραμμά μου είναι το εξής:
Ξυπνάω το πρωί. Φτιάχνω καφεδάκι. Πίνω τα πρώτα χάπια. Κάθομαι στο γραφείο μου. Ανοίγω το laptop. Ξεκινάω να γράφω. Μετά κάνω ένα διάλειμμα. Βγαίνω για λίγο ή πολύ από το σπίτι. Το μεσημέρι, φαγητό. Κι άλλα χάπια και το βράδυ λίγο πριν κοιμηθώ και παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα κι άλλα χάπια.
Δεν είμαι ο μόνος. Δεν είμαι μόνος! Εχω δύο υπέροχους γονείς, πέντε αδέρφια, πέντε ανίψια και φίλους. Και γνωστούς. Τους διαχωρίζω φυσικά.
Κλείνοντας θέλω να σου στείλω ένα μήνυμα καρδιάς:
Δεν υπάρχει άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία χωρίς προβλήματα. Συνέχισε να κυνηγάς τα όνειρά σου και μη μασάς! Η ζωή είναι μία και μοναδική! Ας την απολαύσουμε λοιπόν!
* Στην ψυχική υγεία είναι αφιερωμένη η 10η Οκτωβρίου. Εχει καθιερωθεί από το 1992
** Συγγραφέας και blogger
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας