Η νέα σχέση των ψηφοφόρων με την κοινωνική πραγματικότητα, όπως παρουσιάζεται στα ΜΜΕ και στα social media, είναι πια μέρος της πολιτικής, όχι, όμως, υποκατάστατό της. Ευρύτερα, είναι μέρος μιας υποκειμενικής διάστασης που ταλαντεύεται μέσα στο echochamber που έχει διαμορφώσει ο καθένας μας στον κύκλο επιρροής του.
Παρ’ όλο που βρισκόμαστε στην εποχή που η πρόσβαση στο ευρύ κοινό είναι συγκριτικά πιο εφικτή σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, τα προσωπικά μας echochambers μοιάζει να «κλείνουν» όλο και περισσότερο, σαν τέσσερις τοίχους που μας συνθλίβουν μέσα στη δίνη ενός αλγορίθμου.
Οταν μπήκαν στην καθημερινότητά μας, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούσαν το σημείο όπου μπορούσαν να βρεθούν γνωστοί και φίλοι, να συνομιλήσουν και να ανταλλάσσουν περιεχόμενο. Με τα χρόνια η σχέση αυτή εξελίχθηκε και η ανάγκη για διεύρυνση του κοινού ήταν όλο και μεγαλύτερη. Ετσι, αρκετά χρόνια μετά, βρισκόμαστε στη φάση όπου οι αλγόριθμοι έχουν προσαρμοστεί για να απευθύνονται σε ευρύ κοινό. Παρ’ όλα αυτά, το περιεχόμενο των χρηστών δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί ακόμα σε αυτά τα δεδομένα.
Η διαφορά φάσης μεταξύ προσφερόμενου και ζητούμενου περιεχομένου δημιουργεί ένα χάσμα, που οι χρήστες δεν είναι έτοιμοι να καλύψουν, καθώς δεν αντιμετωπίζουν τα social media ως επαγγελματικό εργαλείο. Σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, που ακόμα προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τη δυναμική του κάθε μέσου, κολλάνε για λίγο τη «νόσο του δημοσκόπου». Κάθε αναφορά στον δημόσιο διάλογο μπορεί να μετρηθεί με στοιχεία. Αλλοι εκλαμβάνουν τους αριθμούς ως επιρροή, άλλοι ως χρήμα και άλλοι ως ένα αποτέλεσμα. Το ζήτημα είναι, λοιπόν, πόσο συγκροτημένα και με ποιες μεθόδους γίνεται αυτή η μέτρηση.
Ατέρμονες αναλύσεις και συγκρίσεις σε προβολές και αλληλεπιδράσεις δημιουργούν εντυπώσεις και τις περισσότερες φορές δεν λένε την αλήθεια. Το μικρόβιο το έχουμε λίγο-πολύ όλοι, αλλά όχι, δεν είναι δημοσκοπήσεις. Γίνεται απλώς μια «μπακάλικη» ανάλυση επιρροής με βάση κάποια επιφανειακά δεδομένα.
Στην εποχή όπου δεν επικρατεί η ουσία, αλλά η διαγώνια ανάγνωση, δεδομένης της υπερπληροφόρησης, δημιουργείται μια σύγχυση σχετικά με το βάθος και την πραγματική διάσταση των γεγονότων και κατά συνέπεια των αριθμών.
Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα πώς θα προσαρμοστεί το κοινωνικό σύνολο στις απαιτήσεις των καιρών.
Δεν θα προσαρμοστεί. Αντίθετα, οδεύουμε στο μοντέλο χρηστών πολλών ταχυτήτων, όπου θα υπάρχει απόσταση μεταξύ των δημιουργών και των απλών θεατών. Από τη μια οι δημιουργοί, που προσαρμόζονται κατάλληλα ή που το παλεύουν, και από την άλλη οι απλοί θεατές του διαδικτύου.
Το δεδικασμένο που δημιουργείται αφορά τη λήψη πληροφοριών από τους δημιουργούς και στο τέλος κερδίζει ο πιο ευρηματικός!
Πώς αποτυπώνεται αυτό στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας;
Η απο-ιδεολογικοποιημένη κοινωνία που δέχεται επιρροές δεν έχει κανένα πρόβλημα να διαλέγει και ηγέτες και κυβερνήσεις με όρους ροκ σταρ. Υπάρχουν φωνές που λένε ότι υπάρχει ανάγκη από νέο πολιτικό όραμα και νέα αξιακή στράτευση, αλλά δεν μπορούν να επιμένουν με μέσα ενός εξαντλημένου παρελθόντος.
Το δίλημμα, λοιπόν, δεν είναι «ουσία ή επικοινωνία». Είναι να προσαρμοστεί η ουσία στα δεδομένα τού σήμερα. Με σοβαρότητα και ορθό - πρωτότυπο περιεχόμενο, μακριά από την ελαφρότητα του τσιτάτου.
*Υπεύθυνος Επικοινωνίας Ινστιτούτου Eteron
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας