Ο Ελληνας ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας μέμφεται την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης γιατί δεν κάνει εκλογές, προφανώς υποθέτοντας ότι μια εκλεγμένη κυβέρνηση δεν θα εμμείνει στο όντως απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών.
Ξεχνά, ωστόσο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι η Λιβύη είναι μια διαλυμένη χώρα μετά το 2011 όταν σημειώθηκε και εκεί λαϊκή εξέγερση, στο πλαίσιο της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης», που συνοδεύτηκε από κοινούς βομβαρδισμούς τριών μεγάλων χωρών της Δύσης - των ΗΠΑ, Βρετανίας και Γαλλίας.
Ακόμα ένας «πόλεμος για τη δημοκρατία» εναντίον αραβικής χώρας, που λίγο έλειψε να καταλύσει το ίδιο το κράτος, στο οποίο σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον τρία κέντρα εξουσίας, το ένα στην Τρίπολη, το άλλο στη Βεγγάζη με επικεφαλής τον αμφιλεγόμενο στρατηγό Χαφτάρ και το τρίτο στο Τομπρούκ.
Θυμίζω ότι η πολύ πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο Λιβύη των 6,5 εκατομμυρίων ψυχών κυβερνήθηκε επί δεκαετίες από τον συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, που το 1968 είχε ανατρέψει ένα καθεστώς απόλυτης μοναρχίας, επιβάλλοντας ένα είδος αραβικού σοσιαλισμού με τη μορφή της Λαϊκής Τζαμαχιρίας. Προσθέτω ότι ο Καντάφι υπήρξε φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου και διατήρησε φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα μέχρι και την ανατροπή του. Διεκδικούσε επίσης ηγετικό ρόλο στο πλαίσιο της Αφρικανικής Ενωσης, αναπτύσσοντας άριστες σχέσεις με τη Νότια Αφρική του Νέλσον Μαντέλα και των διαδόχων του.
Μέμφομαι, λοιπόν, προσωπικά τις προ του 2011 ελληνικές κυβερνήσεις που δεν αξιοποίησαν την παρουσία του Καντάφι στην κορυφή της λιβυκής ηγεσίας για να συνάψουν συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες, ενώ μετά το 2011 αυξήθηκε η επιρροή Ερντογάν, λόγω και της αυξημένης ισλαμικής επιρροής στην έστω ανώμαλη πολιτική ζωή της Λιβύης. Πολύ αμφιβάλλω λοιπόν, κύριε Δένδια, αν μετά τις εκλογές που εκκρεμούν, η επιρροή της Αγκυρας θα μειωθεί - και μακάρι να διαψευστώ.
Καταλήγω με ακόμα μία υπενθύμιση. Το πρώτο εξάμηνο του 2011, στην Ελλάδα είχαμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με ΥΠΕΞ τον κατοπινό αντιπρόεδρο του Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Βενιζέλο. Τότε, είχε τεθεί και θέμα στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, με την ελληνική κυβέρνηση να συναινεί, επέμβαση που τελικά δεν έγινε διότι δεν συναινούσε η Γερμανία. Γι’ αυτό και συναποφάσισαν να δράσουν πολεμικά οι τρεις μεγάλες δυνάμεις που προανέφερα, στις οποίες η Ελλάδα παρείχε διευκολύνσεις που είχε αρνηθεί η Κύπρος με πρόεδρο τότε τον Δημήτρη Χριστόφια.
Με άλλα λόγια, έβαλαν και οι κυβερνήσεις μας το χέρι τους για τη σημερινή τραγική κατάσταση στη Λιβύη. Στερνή τους γνώση…!
*Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας