Η προώθηση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ ήταν η προεξοφλημένη και αναμενόμενη συνέπεια της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και όχι μόνο.
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι όταν στο Κρεμλίνο αποφάσισαν να προχωρήσουν στην ολομέτωπη εισβολή στην Ουκρανία, είχαν πλήρη επίγνωση ότι έτσι προκαλούν την «ολική επαναφορά» του «εγκεφαλικά νεκρού» ΝΑΤΟ, για να θυμηθούμε τη σχετική προ διετίας δήλωση Μακρόν.
Με άλλα λόγια, στη Μόσχα, τις παραμονές της εισβολής στην Ουκρανία, είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η βούληση αλλά και η δυνατότητα χειραφέτησης και διαφοροποίησης της Ευρώπης από τις ΗΠΑ είναι οριοθετημένη.
Έτσι, το Κρεμλίνο προχώρησε στην κήρυξη πολέμου στην Ουκρανία, εν πλήρει επιγνώσει ότι έτσι νομιμοποιεί εκ των υστέρων την πολιτική της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, που έχουν υιοθετήσει οι ΗΠΑ από το 1993, την επόμενη μέρα δηλαδή της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και της διάλυσης της ΕΣΣΔ.
Την απομόνωση της Ρωσίας από την Ευρώπη, σύμφωνα με την παραπάνω οπτική, θα την εξισορροπήσει η προσέγγιση, όχι μόνο με την Κίνα, αλλά συνολικά με την ομάδα των αναδυόμενων μεγάλων δυνάμεων που είναι γνωστή ως BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), μια υπόθεση εργασίας που δείχνει να επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις των δύο τελευταίων μηνών.
Από τα συμφραζόμενα των δηλώσεων της ρωσικής ηγεσίας, προκύπτει άλλο ένα στοίχημα του Κρεμλίνου: η Ευρώπη να πληγεί πολύ περισσότερο από τις κυρώσεις από ό,τι η ίδια η Ρωσία.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν έκπληξη, καθώς ιστορικά η ΕΣΣΔ και στη συνέχεια η Ρωσία ουδέποτε επένδυσαν στρατηγικά στη χειραφέτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ.
Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση ενθάρρυνε τόσο την πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας της Γαλλίας του Ντε Γκολ όσο και την Οστπολιτίκ της Δυτικής Γερμανίας του Μπραντ.
Ταυτόχρονα και παράλληλα, διαπραγματευόταν για μια 20ετία με τις ΗΠΑ τη διαμόρφωση ενός πανευρωπαϊκού καθεστώτος ασφαλείας.
Οι συνομιλίες άρχισαν στη Βιέννη το 1969, ως διαπραγμάτευση για την Αμοιβαία και Ισόρροπη Μείωση Δυνάμεων στην Ευρώπη, μια διαπραγμάτευση που πέρασε στην Ιστορία ως ΜΒFR, το ακρώνυμο δηλαδή του τίτλου MutualandBallancedForcesReduction και κατέληξαν στη Συμφωνία του Ελσίνκι, τον Ιούνιο του 1975.
ΗΠΑ και Ρωσία ανασυντάσσονται: η μεν Ουάσινγκτον με τη νεκρανάσταση και περαιτέρω διεύρυνση του ΝΑΤΟ, η δε Μόσχα με την επιβολή μιας PaxRussica στην πρώην ΕΣΣΔ, με εξαίρεση τις τρεις Βαλτικές Χώρες που παραμένουν μια εύφλεκτη γκρίζα ζώνη.
Πριν από έναν χρόνο, με αφορμή την είσοδο του Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, ετίθετο το ερώτημα αν η πρόκληση της Κίνας θα οδηγήσει την Ουάσινγκτον στη σταθεροποίηση των σχέσεων με τη Μόσχα, σε μια αντιστροφή δηλαδή της απόφασης πριν από 50 χρόνια, της πρωτοβουλίας Νίξον - Κίσινγκερ να προσεγγίσουν την Κίνα του Μάο, για να διαπραγματευτούν στη συνέχεια, από θέση ισχύος, με την ΕΣΣΔ του Μπρέζνιεφ.
Το δίλημμα αποδείχτηκε ανύπαρκτο, καθώς οι ΗΠΑ χωρίς τον στρατηγικό έλεγχο της Ευρώπης, δεν μπορούν να επικεντρωθούν στην ανάσχεση της περαιτέρω επέκτασης της επιρροής του Πεκίνου, τόσο σε περιφερειακό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Και βέβαια η ενίσχυση της συνοχής της διατλαντικής σχέσης δε νοείται χωρίς την επανεμφάνιση της απειλής εξ Ανατολών για την ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας