Χρειαζόταν ένα θεωρητικό υπόβαθρο. Οχι ότι δεν είχε αποφασίσει η κυβέρνηση τι θα κάνει. Η έκθεση Πισσαρίδη (ντυμένου με τον μανδύα καθηγητή-οικονομολόγου βραβευμένου με το Νόμπελ Οικονομίας) στοχεύει στην πλήρη αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης και μείωση των συντάξεων.
Είναι προφανές ότι η έκθεση θα χρησιμοποιηθεί σαν «μπούσουλας» για τα οικονομικά της κυβέρνησης.
Η απορία είναι γιατί οι οικονομολόγοι νομπελίστες δεν πρόβλεψαν τις οικονομικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών και γιατί δεν πρότειναν λύσεις για να μη επαναληφθούν αυτές οι κρίσεις. Απλά, προτείνουν όπως ο κ. Πισσαρίδης τη μείωση των μικρομεσαίων κατά 150.000, χωρίς να υπολογίζουν το κοινωνικό κόστος. Πράγματι, έχουμε στρεβλή και αδύναμη παραγωγική δομή. Ομως η «δημιουργική καταστροφή» που προτείνουν χωρίς εναλλακτική λύση απασχόλησης πόσες καταστροφές και θανάτους θα επιφέρει; Ή αυτό στον νεοφιλελευθερισμό δεν μετράει;
«Θα περάσουμε όλοι μαζί την κρίση»
Τι μας λέει η κυβέρνηση (Σταϊκούρας); «Την κρίση θα την περάσουμε ενωμένοι, με το κόστος δίκαια μοιρασμένο στην οικονομία».
Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της Eurostat, οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι στη διάρκεια της κρίσης, που επισπεύσθηκε με την πανδημία.
H Ελλάδα είναι στη δεύτερη θέση, με 12% απώλειες για τα χαμηλά εισοδήματα, 7% για τα μεσαία εισοδήματα και 6,8% για τα υψηλά. Οι μισθωτοί με χαμηλό εισόδημα έχουν απώλειες 3 έως 6 φορές μεγαλύτερες από τους υψηλούς μισθούς στα μισά κράτη-μέλη της Ε.Ε. Αναδεικνύεται επίσης πως τα μέτρα που ενεργοποίησαν οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση της κρίσης ουσιαστικά ήταν προς όφελος των εργοδοτών και όχι των εργαζομένων. Σχεδόν το ένα τέταρτο (23,5%) των συνολικών καταναλωτικών δαπανών των νοικοκυριών αφορά ρεύμα, νερό και είναι μακράν μπροστά από τις «μεταφορές» (13,1%), τα «τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά» (13,0%), «εστιατόρια και ξενοδοχεία» καθώς και την κατηγορία «ψυχαγωγία και πολιτισμός» (από 8,7%).
Στην πανδημία «είμαστε όλοι ίσοι»
Δεν είναι ίσοι όσοι μπαίνουν στο μετρό και στα λεωφορεία και όσοι κινούνται με Ι.Χ. Δεν είναι ίσοι όσοι όταν προσβληθούν πηγαίνουν σε ακριβά ιδιωτικά νοσοκομεία με όσους προσπαθούν να βρουν μια θέση σε ΜΕΘ. Και δεν είναι ίσοι όσοι μένουν άνεργοι ή δυσκολεύονται με αυτούς που πλουτίζουν σε συνθήκες κρίσεις.
Σύμφωνα με μια μελέτη του αμερικανικού Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Government Accountability Office), προκύπτει ότι:
Σχεδόν τα τρία τέταρτα των πλούσιων Αμερικανών που ήταν στα 50 και 60 τους το 1992 ήταν ακόμα ζωντανοί το 2014. Λίγο περισσότερο από το ήμισυ των φτωχών Αμερικανών στα 50 και 60 τους το 1992 είχε πεθάνει μέχρι το 2014.
Το 52% όσων γεννήθηκαν μεταξύ 1931 και 1941, που είχε εισοδήματα στο κατώτερο 20% των αποδοχών (midcareer) ήταν ζωντανοί το 2014, σε σύγκριση με το 75% των ανθρώπων που είχαν εισοδήματα στην κορυφή του 20% των εισοδημάτων (στοιχεία από «New York Times»). Κατά τα άλλα, όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στην πανδημία και τις αρρώστιες…
«Ο,τι λάμπει δεν είναι χρυσός»
Είδαμε τα τελευταία χρόνια τι έγινε με την Cambridge Analytica και την προετοιμασία των Βρετανών για να δεχτούν το Brexit. Κεντρικά συνθήματα όπως ότι κάθε εβδομάδα η Βρετανία έδινε 350 εκατ. στερλίνες στην Ε.Ε. αποδείχτηκαν ψέματα, αλλά η χώρα βγήκε από την Ε.Ε. Αντίστοιχες περιπτώσεις με τα τερατώδη ψέματα του Τραμπ, δημιούργησαν μια αντίληψη σχετικοποίησης της αλήθειας. Θυμάστε ότι ο Ομπάμα, όσο ήταν ακόμη πρόεδρος, έτρεχε να αποδείξει ότι γεννήθηκε στη Χαβάη και όχι στην Αφρική; Οι αντιλήψεις αυτές τροφοδότησαν την Ακροδεξιά, όπου υπάρχει πολύ χώρος για μυστικοπαθείς λατρείες και αυταρχικές απόψεις για επιβολή της «μοναδικής αλήθειας». Μήπως ξεχάσαμε εδώ τις «κηραλοιφές» και «τις επιστολές του Ιησού»; Μήπως αυτές τις μέρες δεν βλέπουμε την κατάληξη σε παραίτηση δημοσιογράφων που τόλμησαν να γράψουν αλήθειες;
Αυτά πληρώνονται τώρα που πολλοί άνθρωποι αμφισβητούν την ύπαρξη της πανδημίας, με τον ίδιο τρόπο που αμφισβητούν την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος ή την καταστροφή των Διδύμων Πύργων. Στην Ελλάδα, η συγκέντρωση των ΜΜΕ δημιούργησε τον κύριο μοχλό ανόδου στην εξουσία της Ν.Δ. και στη συνέχεια της στήριξής της. Ακόμη και παραδοσιακά συγκροτήματα Τύπου άλλαξαν ιδεολογική κατεύθυνση λόγω αλλαγής της ιδιοκτησίας.
Η δήθεν αγορά παραλιακού σπιτιού από τον Α. Τσίπρα αποδείχθηκε ψέμα, αλλά οι εντυπώσεις μένουν. Η εποχή της μετα-αλήθειας, αυτό που στην Αμερική έχει ορισθεί ως «age of post-truth politics», δεν έχει τυχαία χαρακτηριστικά ούτε είναι μόνο τωρινό φαινόμενο παρά την έξαρσή του. Μας θυμίζει τα λόγια του Κ. Μαρξ στη «Γερμανική ιδεολογία» (1845): «Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Η τάξη που έχει την κυρίαρχη υλική δύναμη στη κοινωνία, είναι την ίδια στιγμή η κυρίαρχη ιδεολογική δύναμη. Η τάξη που κατέχει τα μέσα της υλικής παραγωγής, ελέγχει τα μέσα διανοητικής επιρροής. Ετσι, οι ιδέες όσων δεν έχουν τέτοια μέσα υστερούν. Οι κυρίαρχες ιδέες είναι η ιδανική έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων».
Συμπέρασμα: Επιβάλλονται οι ιδέες όσων κατέχουν τα ΜΜΕ. Το αποτέλεσμα θα είναι η απαξίωση των ίδιων των ΜΜΕ, αλλά η «δουλειά» θα έχει γίνει, έστω πρόσκαιρα. Το μέλλον είτε θα εκδικηθεί είτε θα βαλτώσει.
Η κυβέρνηση «ενδιαφέρεται για το καλό όλων μας»
Και εδώ προκύπτουν οι απορίες. Είναι για το καλό μας το σχέδιο Πισσαρίδη; Για ποιον είναι καλό; Μήπως είναι καλό για τη συγκέντρωση κεφαλαίου και τη συγκεντροποίηση των μικρών επιχειρήσεων σε μεγάλα malls; Μήπως αυτό επιφέρει τον θάνατο πολλών χιλιάδων μικρομεσαίων;
Είναι για το καλό μας η απουσία προσλήψεων υγειονομικών και μάλιστα σε εποχή πανδημίας, με οξυμένες ανάγκες στα νοσοκομεία; Ή μήπως προετοιμάζει τις ιδιωτικοποιήσεις στην υγεία σε επόμενη φάση, για να βρεθούμε πάλι απροετοίμαστοι στην επόμενη πανδημία.
● Γιατί όλα αυτά;
Ηρθε η ώρα των απροκάλυπτων κυβερνητικών αποφάσεων υπέρ των λίγων. Πιστεύουν ότι η πίτα θα αυξηθεί από τα πάνω. Για να γίνουν αυτά χρειάζεται η κυβέρνηση τη συναίνεση όπως και την καταστολή, χρειάζεται και τους μύθους.
Οι πολλοί θα ζήσουν με τα λίγα που θα αμείβονται και με μικρά κοινωνικά επιδόματα. Πρέπει όμως να πεισθούν ότι δεν γίνεται αλλιώς. Οτι είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ανισότητες…
● Τι δεν έχουν υπολογίσει;
Τις επιπτώσεις των κοινωνικών ανισοτήτων (ανεργία, αγανάκτηση, φτωχοποίηση).
Οτι αγορά δεν υπάρχει χωρίς ζήτηση και ζήτηση χωρίς επαρκή μισθό δεν υπάρχει.
Οτι αγορά δεν υπάρχει χωρίς μεσαία τάξη.
● Και η Αριστερά;
Η Αριστερά οφείλει να αποκαλύπτει τους μύθους. Οφείλει να έχει προτάσεις εξόδου από την κρίση και στη συνέχεια προτάσεις για την πορεία σε νέους δρόμους. Οφείλει να προστατεύσει τα «κοινά αγαθά» (ρεύμα, νερό, στέγαση, επικοινωνίες, υγεία, παιδεία). Μπορεί; Ναι, αρκεί να προβάλλει το μεγάλο ζητούμενο και να μην ασχολείται με το «πόσοι άγγελοι χορεύουν στην κορυφή της καρφίτσας».
* πρώην αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας