Μέρα τη μέρα περάσαμε τα μέσα του καλοκαιριού κι όμως νιώθουμε σαν να ήταν χθες η πρώτη μέρα με λιακάδα ή που βάλαμε το πόδι μας στη θάλασσα, για να ελέγξουμε τη θερμοκρασία της. Τότε αρχίσαμε άλλο έναν θερινό κύκλο προσπαθώντας να βαδίσουμε σε διαφορετική διαδρομή. Ετσι κι αλλιώς τα βήματά μας στην άμμο, καλύτερα το αποτύπωμά μας, το σβήνει ο κυματισμός της θάλασσας. Μένει η αισθησιακή καταγραφή στη μνήμη, η οποία με το πέρασμα του χρόνου γίνεται ευειδής ανάμνηση.
Απόγευμα. Κάθομαι κάτω από μια ελιά, στο Τάρτι, στο πέλαγος, έξω από τον κόλπο της Γέρας, εκεί στη γη των Μακάρων της Λέσβου. Δύο βότσαλα πατικώνουν τα χαρτιά και την εφημερίδα. Το τερέτισμα των τζιτζικιών καλύπτει τυχόν ανεπιθύμητους ήχους. Ενα νιούτσικο γατί, ο χιονάτος, τρίβεται στα πόδια, παίζει με τα δάκτυλά μου. Είμαστε η καλοκαιρινή παρέα, όσο βρισκόμαστε στην εξοχή.
Θα μπορούσα να περάσω όλη μου τη ζωή αγναντεύοντας τη θάλασσα, καθισμένος στο παραλιακό καφενείο. Από κει θα σχεδιάζω επισκέψεις στους διπλανούς όρμους με ξύλινη βάρκα· με πολύχρωμα πλευρά κι επίπεδη την πρύμνη της. Οπως αυτή που προσπάθησα να «ναυπηγήσω» μικρός στο ξυλουργείο της γειτονιάς. Τότε που φοβήθηκε η γιαγιά μου μην ανοιχτώ στο πέλαγος, δεκάχρονος εγώ, και με παρασύρουν τα κύματα προς την Τουρκία! Ισως από κάτι παρόμοια μη και όχι δεν απομακρύνομαι, ακόμα και σήμερα, ιδιαίτερα από την ακτή.
Οι καλύτερες ώρες είναι οι πρωινές κι αυτές του σούρουπου. Μετρημένοι στα δάκτυλα οι παραθεριστές αυτές τις ώρες, καθόμαστε ο καθένας στο δικό του τραπέζι ακολουθώντας μια παλιά άγραφη συνήθεια των καφενείων. Κάποιοι παίζουν τάβλι καθημερινά.
Είναι το θερινό πρωτάθλημα, το οποίο τελειώνει το φθινόπωρο χωρίς νικητή και ηττημένο. Για να αρχίσει το επόμενο καλοκαίρι. Μετά το μεσημέρι καταφτάνουν οι νεολαίοι· θορυβώδεις, με έντονη κινητικότητα, με παιχνίδια, μουσικές, αλλά και την ατομική προσήλωση στο κινητό. Ολοι παραπονούμαστε για τους πολλούς κολυμβητές, αλλά λίγοι αποχωριζόμαστε την αγαπημένη παραλία.
Οταν επιλέξουμε κάποια από τις διπλανές, ανοργάνωτες, παραλίες είναι σαν να βρισκόμαστε σε άλλη γη ή σε άλλη εποχή. Σχεδόν πάντοτε είμαστε οι μοναδικοί κολυμβητές. Σε μια ολόκληρη αμμουδιά καθόμαστε δύο ή τέσσερα άτομα! Οσο περνάνε τα χρόνια αυξάνουμε τις επισκέψεις σε τέτοια μέρη. Είναι καιρός να απομακρυνθούμε από τις παλιές νεανικές αγάπες και να αγκαλιάσουμε τα νερά μιας άλλης θάλασσας. Αλλά πάντοτε θα είναι ανοιχτός ο δικός μας θαλασσινός ορίζοντας, ώστε να πλεύσουμε σε νέα νερά στα καλοκαίρια που έρχονται.
* συγγραφέας, δρ. Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας