Το νέο θερμό επεισόδιο μεταξύ ΗΠΑ και φιλοϊρανικών δυνάμεων στο έδαφος του Ιράκ ήρθε να μας θυμίσει ότι η αμερικανική εισβολή του 2003 και η ανατροπή του καθεστώτος Σαντάμ υπήρξε πρώτα και πάνω από όλα ένα δώρο στην Τεχεράνη… Το Ιράκ κατασκευάστηκε στην κυριολεξία από τη Βρετανία μετά το 1918 ως κρατική οντότητα-αντίβαρο στις περιφερειακές φιλοδοξίες του Ιράν, έναν ρόλο που διαδραμάτισαν προηγουμένως η Ρώμη, το Βυζάντιο και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο ρόλος αυτός υπαγόρευε μια αυταρχική-συγκεντρωτική εξουσία της σουνιτικής μειοψηφίας του αραβικού πληθυσμού στη Βαγδάτη.
Μετά την ανατροπή της μοναρχίας το 1958 και την άνοδο του Μπάαθ στην εξουσία, ο ριζοσπαστικός αραβικός εθνικισμός του καθεστώτος δημιούργησε μια δυναμική υπέρβασης των θρησκευτικών αντιπαραθέσεων, μια νέα πραγματικότητα που επιβεβαιώθηκε στη διάρκεια του πολέμου Ιράκ - Ιράν (1980-1988), με τη σιιτική πλειοψηφία του πληθυσμού να επιδεικνύει υποδειγματική νομιμοφροσύνη προς το καθεστώς της Βαγδάτης.
Ολα τα παραπάνω τα διέλυσε η απόφαση του Μπους υιού να εισβάλει στο Ιράκ την άνοιξη του 2003, ως πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας συνολικής περιφερειακής νέας τάξης πραγμάτων.
Γρήγορα έγινε αντιληπτή μια ιδιότυπη ντε φάκτο συνύπαρξη των επιδιώξεων της Ουάσινγκτον και της Τεχεράνης για το μέλλον του Ιράκ που ήταν κατά προτεραιότητα να αποκλεισθεί η παλινόρθωση μιας συγκεντρωτικής-αυταρχικής εξουσίας στη Βαγδάτη γύρω από μηχανισμούς και κέντρα εξουσίας του ανατραπέντος καθεστώτος.
Στο κενό αυτό η Τεχεράνη και πιο συγκεκριμένα οι Φρουροί της Επανάστασης οργάνωσαν με την ανοχή των ΗΠΑ τη Σιιτική Πολιτοφυλακή του Ιράκ, που στη συνέχεια αναδείχθηκε σε αιχμή του δόρατος κατά των δυνάμεων του καθεστώτος Σαντάμ που σήκωσαν ως σημαία ευκαιρίας τον σουνιτικό τζιχαντισμό.
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και τη σκληρή αυτή πραγματικότητα την γνωρίζουν στην Ουάσινγκτον, που βλέπουν το Ιράκ να γίνεται το πεδίο όπου η Τεχεράνη όχι μόνον αντιστέκεται σε κάθε προσπάθεια περιορισμού της επιρροής της, αλλά πιέζει με στόχο τον τερματισμό τής εκεί αμερικανικής παρουσίας και εμπλοκής.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας