Αφυδατώσεις

Από μικρό με γοήτευε η ταχύτητα των εικόνων. Γι’ αυτό πάντα διάλεγα το παράθυρο στα ταξίδια μου με το λεωφορείο. Με τρέλαιναν τα δέντρα που περνούσαν και χάνονταν μονομιάς, σαν να διέκρινα, κάποιες φορές, να μου έβγαζαν τη γλώσσα. Αυτή η συνήθεια παρέμεινε κι όταν ανακάλυψα τον σιδηρόδρομο. Αλεξανδρούπολη - Θεσσαλονίκη και τούμπαλιν. Τα δέντρα, οι άνθρωποι και οι θημωνιές έστηναν τον δικό τους χορό μπρος στα μάτια μου. Το δικό μου στοίχημα ήταν να κρατήσω ένα κομμάτι από όσα έβλεπα. Οσο μεγαλύτερο τόσο πιο επιτυχής η άσκηση της παρατηρητικότητας και της μνήμης.

Αυτό το στοίχημα το θυμάμαι με τον πυκνό χρόνο των ειδήσεων. Ετσι κι αλλιώς, η εποχή μας τρέχει ιλιγγιωδώς, συνήθως τρέφεται από όσα σερβίρονται. Μοιάζουν τα γεγονότα με φωτοβολίδες, που καταυγάζουν τον ουρανό μας και σταδιακά υποχωρεί η φωτεινότητά τους, ώσπου τελικά να σβήσουν.

Η πορεία του Πολυτεχνείου και όσα προηγήθηκαν ήταν η πιο μεγάλη φωτοβολίδα. Τη χρειαζόμαστε. Η μνήμη και το χρέος τιμής είναι συνυφασμένα με τη δημοκρατία. Κάθε συζήτηση δεκτή, εξόν από τις πομφόλυγες για τους ήρωες που ήταν μούφα και διάφορα άλλα. Οι νεκροί είναι πλασμένοι από φόβο κι ανθρώπινες αδυναμίες. Οσοι κλείστηκαν στο Μετσόβιο δεν ήταν υπεράνθρωποι. Ομως, στην κρίσιμη στιγμή έκαναν την υπέρβασή τους. Ανεξάρτητα κι από τη μετέπειτα πορεία τους. Παραμένει το αίτημα και η πράξη. Η έγνοια για τη δημοκρατία, την εκπαίδευση, τη δουλειά. Είναι μια φωτοβολίδα που έτσι κι αλλιώς έχει αφήσει τη στάμπα της. Δεν μπορούμε ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτή.

Η δεύτερη φωτοβολίδα ήταν η νίκη του Τσιτσιπά. Πλημμύρισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ολοι είμαστε χαρούμενοι και με το δίκιο μας, όσο κι αν γράφτηκαν υπερβολές που αδικούν τον προσωπικό αγώνα του αθλητή και της οικογενείας του. Την ώρα που το ποδόσφαιρο και η καλαθοσφαίριση βρίσκονται σε τροχιά παρακμής, η νίκη στο τένις ανέβασε την εθνική μας αδρεναλίνη. Ομως, η φωτοβολίδα του ενδιαφέροντος και του ζέοντος ενθουσιασμού θα κοπάσει οσονούπω. Οι πολιτικοί ηγέτες θα έχουν έτοιμη τη δήλωση για μια άλλη περίσταση, ο αθλητής θα απολαύσει τα αγαθά του προσωπικού του αγώνα και οι υπόλοιποι Ελληνες θα έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να βγουν κι άλλοι Τσιτσιπάδες, αν οι γονείς δεν έχουν την οικονομική άνεση να ξοδέψουν από το προσωπικό τους βαλάντιο.

Κι η τρίτη φωτοβολίδα ήταν η αφυδάτωση του μωρού στη Μόρια. Ενα ρίγος διαπέρασε τη σπονδυλική μου στήλη. Μια φωτοβολίδα που διέγραψε μια μικρή τροχιά. Κι έσβησε. Σκεπάστηκε από τις άλλες φωτοβολίδες. Ενα παιδάκι πέθανε από αφυδάτωση. Και η φωνή του γιατρού να βγάζει τον επιθανάτιο ρόγχο μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε διαδικασία συνεχούς αφυδάτωσης.