Πάνε χρόνια που σταμάτησε να σιδερώνει. Ενα καταμεσήμερο καλοκαιριού, από αυτά που το λιοπύρι καψαλίζει τη γης, το φιλοσόφησε μπρος σε μια στοίβα από μακό φανελάκια και τζιν παντελόνια και το πήρε απόφαση πως δεν αξίζει να ιδρώνει και να ξεϊδρώνει πάνω απ’ τη σιδερώστρα.
Εντάξει, τα πουκάμισα να τα περνά ένα χεράκι, μην είναι και σαν τον λέτσο στις γιορτινές περιστάσεις και στις καλές εξόδους, αλλά γιατί να παλεύει με σώβρακα και κάλτσες;
Θυμότανε τη μάνα του, μια ζωή να σιδερώνει. Ζακέτες, σκουφιά, πουλόβερ, κασκόλ, μα και σεντόνια, μαξιλαροθήκες, παπλωματοθήκες, ακόμη και τις κουρτίνες και τα καλύμματα του καναπέ σιδέρωνε, μην τύχαινε και ξέφευγε καμιά ζάρα απ’ την απλώστρα.
Τα σιδέρωνε απ’ τη μια, τα δίπλωνε και τα ξαναπάταγε μετά από την άλλη, να κάνουνε και τσάκιση. Περισσότερο καιρό πρέπει να 'χε περάσει αγκαλιά με τη σιδερώστρα η καημένη, παρά με τα παιδιά της. Βαρέθηκε να την περιτριγυρίζει σαν πιτσιρίκι και να την πιλατεύει να του δώσει λίγη σημασία· «θα παίξουμε μόλις τελειώσω το σιδέρωμα», η μόνιμη απόκριση.
Τις γιαγιάδες του ποτέ δεν τις θυμάται να κάνουνε τέτοιες δουλειές· το πολύ πολύ, σε καμιά μεγάλη σκόλη, να πατάγανε λιγάκι το καλό σακάκι του παππού και το δικό τους το πανωφόρι. Δεν ήτανε βέβαια κι εύκολο να σιδερώσει κάποιος τα πιο παλιά τα χρόνια· άντε ν’ ανάβεις φωτιά, να κάνεις κάρβουνα ή να βράζεις νερό.
Απασχολούνταν οι άνθρωποι με πιο ωφέλιμες δουλειές· να 'χουνε να φάνε, να πιούνε και να βρίσκονται και κάνα δυο καθαρές αλλαξιές μες στο μεγάλο αρμάρι. Σαν τους ξέμενε και λίγος καιρός, τον ξοδιάζανε σε βεγγέρες ή κάνοντας ομάδι τίποτε κουτσοδούλια.
Το κρέμασε, λοιπόν, κι αυτός το σίδερο στο πιο ψηλό ράφι της αποθήκης. Αλλωστε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι· κορδίζει τα ρούχα σαν τ’ απλώνει στο σκοινί για να προλάβει τα τσαλακώματα, τα διπλώνει επιμελώς σαν τα μαζεύει και τα πατικώνει σε στοίβες, ώστε να σιδερώνονται λιγάκι από το ίδιο τους το βάρος μέσα στο ντουλάπι. Και ξεκρεμά το σίδερο μονάχα σε ειδικές περιστάσεις.
Κι έπαψε πια να γράφει ανώφελα έξοδα το ρολόι του ρεύματος, έπαψε και το ρολόι του χρόνου να μετρά σπαταλημένα τέρμινα πάνω απ’ τη σιδερώστρα. Κι ας έχει λίγες ζάρες στα πρόχειρα μπλουζάκια του και στα καλύμματα του καναπέ· τουλάχιστον δεν τσαλακώνει την ψυχή του μ’ αχρείαστους καταναγκασμούς τού φαίνεσθαι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας