Επίκαιρο πάλι το «Μακεδονικό». Βγάλαμε τα «εθνικόμετρά» μας, κουνάμε δεξιά κι αριστερά το δάχτυλό μας και χαρακτηρίζουμε ελαφρά τη καρδία προδότη και εθνομηδενιστή όποιον τολμά να ψελλίσει έστω και μισή κουβέντα εκτός της φερόμενης ως πλειοψηφούσας στην κοινή γνώμη γραμμής, δηλαδή «κανένα παράγωγο της λέξης Μακεδονία στο όνομα του κράτους των Σκοπίων – η Μακεδονία είναι ελληνική».
Ολοι έχουμε γνώμη για το πώς να μην ονοματίσουμε το γειτονικό κράτος, κανείς από εμάς παρ' όλα αυτά δεν αντιπροτείνει κάποια ονομασία που να λαμβάνει υπόψη τη γεωγραφική και εθνοτική πραγματικότητα, το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και τις εύλογες ανησυχίες ένθεν κακείθεν. Ακόμα και οι επαγγελματίες της βάφτισης, οι Αγιοι ημών Πατέρες, απέρριψαν ονόματα αλλά δεν εδέησαν να προτείνουν κάποιο.
Εξαιρούνται όσοι εμμένουν στο περιβόητο «Βαρντάρσκα»· ορμώμενοι από τη διοικητική διαίρεση του πάλαι ποτέ Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, δανείζονται την ονομασία της νοτιότερής του επαρχίας, όπως αυτή είχε αποδοθεί κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διοικητική διαίρεση δεν είχε αποδώσει εθνοτικά ονόματα σε καμία επαρχία του Βασιλείου, ούτε καν στη Σερβία, η οποία είχε διαιρεθεί σε δύο περιφέρειες, τη «Μοράβσκα» και την «Ντουνάβσκα». Κι ας υποθέσουμε ότι το γειτονικό κράτος ονομάζεται, εντέλει, «Βαρντάρσκα», δηλαδή γη του Βαρδάρη.
Ολο και κάποιος τότε θα σκεφτεί και θα φωνάξει πως ο προσδιορισμός «Βαρντάρσκα» είναι απαράδεκτος, επειδή ο Βαρδάρης (Αξιός ποταμός) διατρέχει και την ελληνική επικράτεια, άρα οι κάτοικοι του κράτους της Βαρντάρσκα πιθανόν να εγείρουν αλυτρωτικές αξιώσεις ώς το δέλτα του ποταμού, στο Αιγαίο. Αλλωστε, «το μέρος δεν μπορεί να χαρακτηρίζει το όλον», όπως σωστά λέγεται σήμερα και για την αποκλειστική χρήση του ονόματος της Μακεδονίας.
Το ίδιο αδιέξοδο, λοιπόν· θα αρχίσουμε να επιζητούμε γεωγραφικούς προσδιορισμούς (π.χ. Ανω Βαρντάρσκα) και δικλίδες που θα αποθαρρύνουν μελλοντικές επεκτατικές διαθέσεις στην ελληνική γη και πάει λέγοντας. Ωσπου κάποιοι θα αρχίσουν να κατηγορούν ως εθνικά μειοδότες όσους αποδέχονται τη χρήση παραγώγων της λέξης «Βαρδάρης» στο όνομα του γειτονικού κράτους.
Ως τώρα, η «σκληρή γραμμή» από μέρους της Ελλάδας οδήγησε στην αθρόα αναγνώριση της γειτονικής χώρας ως «Μακεδονίας» και στην ανατροφοδότηση του «μακεδονικού» εθνικισμού. Η εξεύρεση μιας οριστικής και αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο όνομα της γειτονικής Δημοκρατίας, είναι το καλύτερο διαβατήριο για την αποδυνάμωση οποιασδήποτε μελλοντικής αλυτρωτικής αξίωσης. Εκτός κι αν πιστεύουμε πως ούτε η λέξη «Δημοκρατία» πρέπει να μπει στο όνομα της γειτονικής χώρας, αφού, ως γνωστόν, η δημοκρατία είναι ελληνική.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας