Οταν ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, σχεδόν είκοσι χρόνια πριν, έγραφε την «Κοιλάδα των Τεμπών», τη μυθιστορία του γερο-πλάτανου, που ήταν άνθρωπος παλιά κι είχε παιδιά στην ξενιτιά, μα τώρα έχει γίνει φόβος των μηχανοδηγών, υποθέτουμε πως δεν είχε διανοηθεί την ανατριχιαστική επικαιρότητα που θα αποκτούσε τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023.
Ο μύθος του αγαπημένου της νεολαίας τραγουδοποιού -αγαπημένου των ίδιων των νέων που χάθηκαν σε μια κόλαση φωτιάς, μετάλλων και κρατικής αναλγησίας εκείνη τη νύχτα- αφηγείται μια ιστορία απώλειας. Μια ιστορία χωρισμού του γονιού από τα παιδιά του, με φταίχτη τα τρένα που τα οδηγούσαν στην ξενιτιά. Δεν έφταιγαν τα τρένα, βέβαια, για τον ξεριζωμό των νέων ανθρώπων, ήταν η φτώχεια κι οι διωγμοί που τα γέμιζαν με τον ανθό της χώρας με προορισμό τις ευρωπαϊκές «αγορές ανθρωπίνου κρέατος».
Αλλά ο πόνος της απώλειας κάνει συχνά τον άνθρωπο «μαγκούφη και παράφορο», όπως ακριβώς τον γερο-πλάτανο των Τεμπών.
Αυτός ο ίδιος πόνος για τον παράλογο χαμό τόσων δεκάδων νέων ανθρώπων πριν από ενάμιση χρόνο ένωσε τη νεολαία όλης της χώρας και μαζί γονείς, συγγενείς, όλες τις γενιές σε μια έκρηξη οργής -«Δεν ήταν λάθος, ήταν έγκλημα»- και μια απαίτηση: ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί να οδηγηθούν στο εδώλιο.
Είναι αξιοθαύμαστοι οι γονείς και οι συγγενείς των θυμάτων που βρήκαν το κουράγιο να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να κάνουν το βαθύ πένθος τους αγώνα για να διερευνηθεί κάθε πτυχή του εγκλήματος, να αποτραπεί κάθε προσπάθεια συγκάλυψης από την κυβέρνηση, να μην περάσει το ξέπλυμα των ενόχων από κανενός είδους εκλογικό ή άλλο πολιτικό καθαρτήριο.
Κι από την άποψη αυτή μας προκαλεί αμηχανία το γεγονός ότι οι παράλληλες διαδρομές ανθρώπων και ομάδων για την αποκάλυψη της αλήθειας έχουν εξελιχθεί σε μια αδιανόητη και ακατανόητη διαμάχη με αφορμή τη συναυλία μνήμης και δικαιοσύνης για τα θύματα.
Δεν είναι ο ρόλος μας να ψυχαναλύσουμε τη στάση της μιας ή της άλλης πλευράς, γιατί σε αυτή την υπόθεση δεν θα έπρεπε να υπάρχουν πολλές πλευρές. Αλλά είναι ο ρόλος μας -με τη μικρή συμβολή μας ως εφημερίδας στην αποκάλυψη σοβαρών πτυχών του εγκλήματος- να εκφράσουμε την κοινή γνώμη που ζητά ενότητα υπέρ της αλήθειας.
Ακόμη κι ο γερο-πλάτανος, που ο πόνος του φτάνει «βαθιά μέσα στα ανείπωτα», θα συμφωνούσε σ’ αυτό.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας