Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε χθες στην κορυφή του Κινήματος Αλλαγής δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», ούτε ένα αναπάντεχο γεγονός. Αντανακλά την πραγματικότητα αυτού του κόμματος, δηλαδή μιας ομοσπονδίας κομμάτων, αφού αυτό επέλεξαν οι μετέχοντες, αντί ενός κλασικού, ενιαίου φορέα με τάσεις.
Για όσους δεν έτρεφαν ψευδαισθήσεις, η δημιουργία του Κινήματος Αλλαγής, τον περασμένο Μάρτιο, δεν συνιστούσε ριζική αλλαγή στην πολυδιάσπαση που προκάλεσε η κρίση στο παλαιό κραταιό ΠΑΣΟΚ. Η ενότητα που επιτεύχθηκε ήταν περισσότερο ενότητα οργανωτική, με την έννοια της υιοθέτησης των διαδικασιών που θα έφερναν στο ίδιο τραπέζι τα διαφορετικά κόμματα, τις συλλογικότητες και τις προσωπικότητες του ελληνικού σοσιαλδημοκρατικού χώρου.
Ταυτόχρονα, ανάμεσα στις διαφορετικές συνιστώσες του νέου φορέα παρέμειναν ισχυρές διαφορές απόψεων και κουλτούρας, ιδεολογικών αναφορών και κοινωνικοπολιτικής προσέγγισης της πραγματικότητας. Οποιος πίστεψε ότι τον Μάρτιο έληξε ένα κακό παρελθόν, για να ανατείλει ένα λαμπρό μέλλον για την παραδοσιακή Κεντροαριστερά, μάλλον ήταν αθεράπευτα αιθεροβάμων.
Το αν θα υπάρξει ένα τέτοιο μέλλον κάποια στιγμή κανείς δεν το γνωρίζει -αν και είναι δικαίωμα όσων συμμετέχουν στο εγχείρημα του Κινήματος Αλλαγής να το επιδιώκουν. Αυτό όμως απαιτεί ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες δεν είναι οργανωτικού χαρακτήρα. Το Κίνημα Αλλαγής χρειάζεται να αποφασίσει ποια κοινωνικά συμφέροντα θέλει να εκφράσει και με ποιον τρόπο, δηλαδή με ποια ιδεολογική και πολιτική πρόταση.
Πρέπει, επίσης, να διερευνήσει αν υπάρχει κοινωνικός χώρος που του επιτρέπει να είναι αυτοτελής πολιτική δύναμη εξουσίας ή συμπληρωματική ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Το βέβαιο είναι ότι, με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, δεν μπορεί να γίνει ούτε ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε Ν.Δ. στη θέση της Ν.Δ.
Τα προβλήματα που έχει μπροστά του το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι λίγα ούτε εύκολα. Για να αποσαφηνιστεί το στίγμα του χώρου, χρειάζεται πολύς χρόνος, αρκετή δουλειά και φυσικά σύνεση, υπευθυνότητα και η απαραίτητη υπομονή που πρέπει να δείξει η ηγεσία του. Η ενότητα στα κόμματα δεν επιβάλλεται με απειλές ούτε με «ηρωισμούς». Οπου επιχειρήθηκε αυτό, το αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, ήταν μια εκκωφαντική διάσπαση, ενώ η λογική του μικρομάγαζου οδήγησε πάντα σε γραφικές ομαδούλες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας