Μενού νεανικό

Και τώρα ποιος θα του καθαρίζει την μπανάνα; Αστεία ερώτηση-ατάκα γνωστής μου οικογένειας, για τον μικρό ξάδελφο που εγκατέλειπε την οικογενειακή εστία για να φοιτήσει σε σχολή δευτερότριτης επιλογής του.

Μακριά από το σπίτι τους θα βρεθούν, όπως κάθε χρόνο, πολλά παιδιά για να σπουδάσουν. Σε μια δύσκολη εποχή, μέσα σε κρίση και πολύ ζόρι, χιλιάδες οικογένειες θα στριμωχτούν, θα δανειστούν, θα κάνουν το παν για να αντεπεξέλθουν στο υπέρογκο κόστος των σπουδών. Κι όταν βρεθεί η φόρμουλα της μετοίκησης, αρχίζουν τα πρακτικά προβλήματα.

Ποιος θα πλένει, θα σιδερώνει και θα ταΐζει το παιδί; Από αυτή τη στήλη απάντηση μπορώ να δώσω μόνο στην τρίτη ερώτηση. Πάμε να δούμε εύκολες, νόστιμες και «υγιεινές» (λέμε τώρα) συνταγές, που με λίγα σκεύη μπορούν να μαγειρευτούν και στην πιο μικρή φοιτητική κουζίνα.

Αυγόφετες με κρέμα σοκολάτας

4 φέτες ψωμί τοστ

4-5 κουταλιές μερέντα ή νουτέλα

2 αυγά

λίγη κρέμα γάλακτος

2 κουταλιές ζάχαρη

λίγο βούτυρο

άχνη ζάχαρη

Αλείφουμε εσωτερικά τις φέτες με σοκολατένια κρέμα και κλείνουμε σε τοστ. Τις τοποθετούμε στο ψυγείο, για να σφίξει η γέμιση. Σε μπολ χτυπάμε τα αυγά με την κρέμα γάλακτος και τη ζάχαρη με σύρμα.

Βουτάμε τα τοστ στο μείγμα των αυγών. Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο. Τα τηγανίζουμε και από τις δύο πλευρές να ροδίσουν. Τα κόβουμε διαγώνια, ραντίζουμε με άχνη και απολαμβάνουμε.

Κοτόπουλο με σκόρδο

2 φιλέτα στήθος κοτόπουλου

3 κουταλιές λάδι

3 κουταλιές βούτυρο

1 κουταλιά κάππαρη

τον χυμό από 1 λεμόνι

2 σκελίδες σκόρδο

2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο

4 κουταλιές αλεύρι

αλάτι, πιπέρι

Κόβουμε τα στήθη οριζόντια στη μέση. Τα τρίβουμε με αλάτι και τα αλευρώνουμε. Σε τηγάνι ζεσταίνουμε 3 κουταλιές λάδι, 2 κουταλιές βούτυρο και τα ψήνουμε 4-5 λεπτά από κάθε πλευρά. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε το σκόρδο λιωμένο ή ψιλοκομμένο.

Το ανακατεύουμε να ροδίσει και ρίχνουμε το λεμόνι, την κάππαρη, πιπέρι και 1/2 φλιτζάνι νερό. Σιγοβράζουμε 5 λεπτά και προσθέτουμε 1 κουταλιά βούτυρο και τον μαϊντανό. Αφήνουμε 2-3 λεπτά να ενωθούν οι γεύσεις και να δέσει η σάλτσα, κατεβάζουμε από τη φωτιά και σερβίρουμε.

Μακαρονάκι κοφτό στον φούρνο

1 πακέτο κοφτό μακαρονάκι

1/2 φλιτζάνι βούτυρο

2 φλιτζάνια ρεγκάτο τριμμένο

2 φλιτζάνια τριμμένη φέτα

2 φλιτζάνια νερό

1 λίτρο φρέσκο γάλα

6 αυγά

αλάτι, πιπέρι

Λιώνουμε το βούτυρο και το βάζουμε σε ένα πιρέξ. Ρίχνουμε το μακαρονάκι ωμό, προσθέτουμε το νερό και το γάλα. Ανακατεύουμε με κουτάλι. Πασπαλίζουμε με τη φέτα και το ρεγκάτο. Σε πιάτο χτυπάμε τα αυγά με λίγο αλάτι και πιπέρι και τα ρίχνουμε από πάνω σε όλη την επιφάνεια. Το βάζουμε στον φούρνο, που έχουμε ζεστάνει στους 180 βαθμούς. Ψήνουμε περίπου 1 ώρα. Το αφήνουμε 10 λεπτά να κρυώσει και σερβίρουμε.

Χοιρινό με μανιτάρια

500 γραμμ. χοιρινό σπάλα

500 γραμμ. μανιτάρια φρέσκα

μισό λεμόνι

5 κουταλιές λάδι

αλάτι, πιπέρι, ρίγανη

Πλένουμε το κρέας και το χωρίζουμε σε μερίδες. Καθαρίζουμε και πλένουμε τα μανιτάρια. Αν είναι μεγάλα τα κόβουμε στα δύο ή στα τέσσερα και τα ρίχνουμε μαζί με το κρέας σε ταψί. Ρίχνουμε μισό ποτήρι νερό, τον χυμό λεμονιού και το λάδι. Αλατοπιπερώνουμε και πασπαλίζουμε με ρίγανη.

Ψήνουμε σε δυνατό φούρνο στις αντιστάσεις περίπου μισή ώρα, γυρίζουμε το κρέας και ψήνουμε άλλη μισή ώρα ή μέχρι να ροδίσει το φαγητό. Συνοδεύεται με πουρέ πατάτας ή ρύζι.

Εκτός μενού

Για την Αλίκη, την Ειρήνη, τον Ηλία και τον Φώτη...

...και για όλους όσοι «μπήκαν» σε σχολές μακριά από την πόλη και το σπίτι τους.

Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που πρωτοένιωσα «ζήλια» για τη φοιτητική (εκτός Αθηνών) ζωή. Είναι αυτό που δεν έζησα... και το έχω απωθημένο.

Δεν σας κρύβω ότι ακόμη και σήμερα, που θεωρούμαι «μεσήλιξ», νιώθω ένα τσίμπημα στην καρδιά, κάθε χρόνο που παιδιά συγγενών και φίλων ξεκινάνε για «άγνωστους τόπους», ένα ολιγόχρονο ταξίδι σπουδών.

Προχθές που βρέθηκα με τον Φώτη, που πέρασε Λογιστική Καλαμάτας, θέλησα να του εκμυστηρευτώ όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα.

Είναι η πιο όμορφη περίοδος της ζωής. Είναι η ενηλικίωση με τον πιο φυσικό τρόπο. Χρειάζεται όμως μυαλό για να την εκτιμήσεις, να την αδράξεις, να χαρείς κάθε στιγμή της και να μιλάς μέχρι τα βαθιά σου γηρατειά γι' αυτά τα μοναδικά χρόνια.

Ολα αυτά τα είπα και τα γράφω εγώ που δεν έφυγα ποτέ από το σπίτι μου. Αλλά υπήρξα (...κάποτε) αδελφή φοιτητή στο Ηράκλειο της Κρήτης. Συχνά-πυκνά «κατέβαινα» για να ζήσω κλεφτά ένα φοιτητικό Σαββατοκύριακο, να χωθώ στον όμορφο κόσμο του.

Εκεί, λοιπόν, στις αρχές του '80, μέσα σε κλίμα άκρως πολιτικοποιημένο και συγχρόνως ξέγνοιαστο, ερωτικό, παρεΐστικο, πρόσφερα ό,τι μπορούσα στον μικρό μου αδελφό. Σκούπισμα, σφουγγάρισμα, μια σιδερωμένη μπλούζα και το κυριότερο: ένα πιάτο ζεστό, σπιτικό φαγητό!