«Το σιντριβάνι ξεχειλίζει» είναι ένα εν πολλοίς αυτοβιογραφικό, τολμηρό για την εποχή του μυθιστόρημα καθώς η πρωτοπόρος Ρεμπέκα Γουέστ δεν περιορίζει ούτε εξωραΐζει τις σκληρές αλήθειες που εκφέρονται διά στόματος της κεντρικής αφηγήτριας, Ρόουζ - ένα ευφυές και αδιάλλακτο κορίτσι, μέσα από το οποίο παρακολουθούμε την πορεία και τις πολλαπλές κρίσεις της εκκεντρικής οικογένειας των Ομπρι στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Παρότι φαινομενικά πρόκειται για ένα «κλασικότροπο» μυθιστόρημα ενηλικίωσης, η Γουέστ μάς αιφνιδιάζει με την πρωτοτυπία της γλώσσας και της σκέψης της ηρωίδας η οποία μας παρουσιάζει τον αλλόκοτο τρόπο ζωής και συνύπαρξης των οικείων της αλλά και τη σχέση της οικογένειας με τη μουσική - ένα από τα κύρια θέματα του μυθιστορήματος. Η Ρόουζ, η Μαίρη και η Κορντίλια μαζί με τον μικρότερο αδελφό τους, τα τέσσερα τέκνα των Ομπρι είναι, με τον δικό τους τρόπο, μέρος του μυσταγωγικού κόσμου της μουσικής αλλά και ενός παράλληλου σύμπαντος που οι ενήλικες αδυνατούν (ή δεν τολμούν) να αναγνωρίσουν.
Ο πατέρας, δημοσιογράφος και εκκεντρικός διανοούμενος, αδιαφορεί για την οικογένεια και την επιβίωσή της. «Είχα έναν ιδιοφυή πατέρα», λέει κάπου στην αρχή η Ρόουζ για να καταλήξει: «Δεν είχα πατέρα». Ομως όλοι τον θαυμάζουν, ποτέ δεν τον αμφισβητούν, έχουν σκληραγωγηθεί και ανέχονται αγόγγυστα όλες τις κακουχίες, την ένδεια και την ανασφάλεια. Η δε μητέρα τους η Κλερ, πιανίστρια η καριέρα της οποίας τερματίστηκε λόγω ασθένειας, έχει μια αδιάλλακτη αφοσίωση στη μουσική.
Αυτή η αφοσίωση διαπερνά τη ζωή των παιδιών της αλλά και ολόκληρο το μυθιστόρημα που καταλήγει να είναι μια εξερεύνηση του ηθικού κώδικα που οφείλει να διαθέτει όποιος αποφασίζει να υπηρετήσει την τέχνη. Παρότι κάποια στιγμή στο μυθιστόρημα λαμβάνει χώρα ένας φόνος, δεν είναι τόσο αποτρόπαιος όσο η επιμονή της Κορντίλια, της μεγαλύτερης κόρης, να παίζει βιολί ενώ είναι ατάλαντη και δεν εννοεί να το συνειδητοποιήσει. Παρά τη φτώχεια και τα δεινά τους, αυτό είναι το μεγαλύτερο δράμα της μητέρας, το πρόσωπο της οποίας ζαρώνει από οργή κάθε φορά που την ακούει να παίζει, μετά την αδικαιολόγητη ενθάρρυνση της δασκάλας της.
«Και τι αφορά η μουσική;», η Ρόουζ ρωτάει προς το τέλος του μυθιστορήματος. «Σε τι χρησιμεύει;», επιμένει προκαλώντας και τον αναγνώστη να σκεφτεί την αξία και τη θέση της μουσικής στη ζωή του. Και η απάντηση της μητέρας: «Η τεχνική σάς σκληραγώγησε… η μουσική που σας έμαθα να παίζετε πρέπει να σας έκανε να συνειδητοποιήσετε πως υπάρχουν ένα σωρό πράγματα στη ζωή τα οποία δεν επηρεάζονται απ’ αυτά που σας συμβαίνουν».
Η μουσική τελειομανία της οικογένειας των Ομπρι είναι ένας αισθητικός ελιτισμός, χειρότερος ακόμα και από τον ταξικό ελιτισμό, καθώς γι’ αυτούς οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν μουσική παιδεία είναι ανύπαρκτοι, οι δε καλλιτέχνες που κακοποιούν τη μουσική επικίνδυνοι.
Η Ρόουζ γνωρίζει καλά ότι η μητέρα της διέθετε μια φυσική ανωτερότητα και έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο που δεν αφήνει περιθώρια για μεμψιμοιρίες και χώρο για τα τετριμμένα της ζωής, τη «νέα βαρβαρότητα» που κυριαρχεί στις σχέσεις και στον σύγχρονο επιφανειακό τρόπο ζωής. Η μετάφραση της Κλαίρης Παπαμιχαήλ υπηρετεί με συνέπεια τον αθώο αλλά πυκνό λόγο της αφηγήτριας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας