Κάμερες συνέλαβαν τον υποψήφιο με τη Νέα Δημοκρατία Θανάση Πλεύρη στα Εξάρχεια (κάμερες που βέβαια κουβάλησε ο ίδιος). Πρωινό (κάπου στις 5 το πρωί), ψιθυριστό και τρομαγμένο σε μια άδεια πλατεία. Δυο λόγια ειπωμένα στα γρήγορα, κοιτώντας δεξιά-αριστερά και άντε να φύγουμε, τους τη φέραμε. «Στις 8 Ιουλίου παραδίδουμε την πλατεία στους κατοίκους... Τελειώνει η ανομία, τελειώνουνε τα άβατα».
Το βίντεο έχει μια κωμική παιδικότητα (αν το παιδί σας βέβαια σας βγήκε ακροδεξιός μπούλης). Θυμίζει τον μαθητή που χειρονομεί στον δάσκαλο αφού ο δάσκαλος έχει γυρίσει την πλάτη του και ύστερα κορδώνει το μεγαλείο της πράξης του στα κορίτσια της τάξης.
Η αποφασιστικότητα του μηνύματος βέβαια έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τον φόβο του πρωταγωνιστή. Και από την αντίθεση αυτή προκύπτει η γάργαρη κωμικότητα του μηνύματος. Η αντίθεση αυτή έχει βέβαια πολιτικό ενδιαφέρον και είναι ενδεικτική.
Περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τους όρους με τους οποίους η Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται τα Εξάρχεια, μια συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων και μια συγκεκριμένη ευρύτερη κουλτούρα.
Τα Εξάρχεια για τη Νέα Δημοκρατία δεν υπήρξαν ποτέ ένας πραγματικός τόπος. Ηταν πάντοτε η γεωγραφία του Αλλου. Ενας μυθικός κόσμος που ισχύει η αντιστροφή της πραγματικής πραγματικότητας, εκεί που ζουν οι κανονικοί άνθρωποι (όπως θα έλεγε και η Athens Voice).
Είναι ένας τόπος που το θαύμα ακόμα λειτουργεί. Εδώ οι αναρχικοί πετούν, εδώ δεν υπάρχουν κανόνες και νόμοι, μικροομάδες ορίζουν τη λειτουργία, φωτιές και θηρία, άγριοι λαθραίοι και έξαλλοι άπλυτοι κουρδίζουνε τα ρολόγια. Εδώ ο κανονικός άνθρωπος δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του. Χίλιοι ελεύθεροι σκοπευτές τον περιμένουν οπλισμένοι με δολοφονικά γιαούρτια. Αυτό που πάντοτε μου φαινόταν ενδιαφέρον είναι πως οι προβολές των πολιτικών και των δημοσιογράφων που συντάσσουν αυτόν τον λόγο έχουν στο βάθος τους μια επιθυμία. Κατασκευάζοντας -με ψεύδη και υπερβολές που οι ίδιοι γνωρίζουν- έναν μυθικό τόπο, τείνουν να τον ερωτεύονται ως αντιστροφή της κανονικότητάς τους. Κάπου στο υποσυνείδητό τους μοιάζει να λαχταρούν να τον κατοικήσουν (αυτόν τον ανύπαρκτο τόπο), όπως κάποιος εξαντλημένος από τη ρουτίνα της δουλειάς λαχταρά να χαθεί απρόσμενα σε ένα έρημο νησί.
Το βίντεο του Θανάση Πλεύρη θυμίζει έναν πουριτανό που βγάζει τα ρούχα του σε μια τελείως άδεια παραλία, απολαμβάνει το κολύμπι και τρέχει γρήγορα στην ακτή για να ντυθεί σπρωγμένος από τις ενοχές του.
Το θλιβερό δεν είναι οι σαχλαμάρες των συγκεκριμένων προσώπων. Είναι η ίδια η κατάσταση της περιοχής. Τα Εξάρχεια τα τελευταία χρόνια έχουν παρακμάσει με τρόπο άγριο και απότομο. Και έχουν βυθιστεί στο κενό που άνοιξαν οι ίδιες τους οι αντιφάσεις.
Μέσα στην παρακμή τους τα τελευταία χρόνια, την ερημοποίηση από το airbnb, την υποβάθμιση της πλατείας, τα διάφορα περιστατικά που όλο και πληθαίνουν, τα Εξάρχεια επιβιώνουν. Λίγο αντλώντας υπεραξία από το παρελθόν, λίγο από τους ανθρώπους που επιμένουν να μη βυθίζονται. Και λίγο από τις προβολές αυτών που τα επισκέπτονται λαθραία το ξημέρωμα για να τραβήξουν τα βίντεό τους, δίνοντάς τους και πάλι λίγη από τη χαμένη τους αίγλη με τον φόβο τους.
Το μόνο σίγουρο είναι πως με τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας η περιοχή θα αλλάξει. Μετά από τόσα χρόνια και τόσο ξοδεμένο σάλιο ώστε να την καταστήσουν σύμβολο παραβατικότητας, τώρα θα διεκδικήσουν να την επαναπροσδιορίσουν ως σύμβολο της ικανότητάς τους να επιβάλουν την τάξη και την καταστολή.
Ετσι τα Εξάρχεια θα αποτελέσουν μια καταδίκη προς παραδειγματισμό. Θα χτυπήσουν δυνατά γιατί πιστεύουν πως δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Αλλά πιστεύω πως αυτή ακριβώς η στάση, εκκινούμενη από άγνοια, φοβικότητα και μισαλλοδοξία, θα φέρει αντιδράσεις. Και δεν εννοώ επεισόδια.
Εννοώ την επανεκκίνηση των αντανακλαστικών αυτών που κατέστησαν τα Εξάρχεια αυτό που ήταν στο παρελθόν. Εναν χώρο ανάσας, ανταλλαγής και δημιουργίας. Μια επιστροφή. Στο αυθόρμητο, στον δεσμό, στην αλληλεγγύη της καθημερινής χειρονομίας. Μια επιστροφή στα πραγματικά ξημερώματα των Εξαρχείων.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας