Ο δικός μας... Γουίνι

Υπάρχουν κάποια πράγματα που ενώνουν τον κόσμο μας. Μπορούμε να τα πούμε και συναισθηματική συλλογική μνήμη. Αντικείμενα, έννοιες, λέξεις, εικόνες, μυρωδιές που κουβαλάμε στις ψυχές μας από τα παιδικά μας χρόνια. Πράγματα που γίνονται αναμνήσεις και μας στιγματίζουν για να αντέξουμε στον κόσμο των μεγάλων που αρχίζει να μας αφομοιώνει και να μας τραβά στη σκληρή του καθημερινότητα.

Ολοι μας, μέχρι τα βαθιά μας γεράματα πιστεύω, κουβαλάμε την ανάμνηση της παιδικής κουβερτούλας με τις παιδικές φιγούρες που σκέπαζε τα όνειρά μας, την ήρεμη σκιά του πατέρα που γέμιζε το σπίτι κάθε δείλι, τους ήχους με τις οσμές στην κουζίνα της μαμάς κάθε Κυριακή, τη θαλπωρή του αγαπημένου χιλιοξεφυλλισμένου βιβλίου, την ασφάλεια του αρκουδιού που άκουγε τα μυστικά μας...

Το σφιχταγκαλιάζουμε, του κρατάμε το χέρι ξεκινώντας να εξερευνήσουμε τον κόσμο μας, φυλλομετράμε τα βιβλία με τις εικόνες του και απολαμβάνουμε τις ταινίες με την τρελοπαρέα του, εκεί που κάθε φορά βουτάει το χέρι του στο μέλι, την αγαπημένη του λιχουδιά... Είναι ο Γουίνι το αρκουδάκι! (Winnie the Pooh)

Αχ, αυτός ο αγαπημένος καφέ αρκούδος που στην εφηβεία μετακομίζει από το κρεβάτι στη γωνιά του καλοριφέρ! Δεν μπαίνει σε κουτί, ούτε αποθήκη, εξασκώντας την ίδια γοητεία πάνω μας κάθε φορά, όπως την πρώτη φορά που τον αντικρίσαμε στη βιτρίνα και μας μίλησε... «μη φοβάσαι, εδώ είμαι εγώ!». Πάντα εκεί προσμένει υπομονετικά τις λέξεις μας και μεις την ασφαλή αγκαλιά του στις αναμνήσεις μας.

Το αγαπημένο μας αρκουδάκι, λοιπόν, ο Γουίνι, με τη δοκιμασμένη στον χρόνο σοφία του είναι το ίδιο σημαντικός σήμερα όπως ήταν πριν από περίπου έναν αιώνα -το 1924-, όταν εμφανίστηκε ως ο κύριος χαρακτήρας των παιδικών βιβλίων του Βρετανού A. A. Μιλν (1882-1956).

Πρωτοεμφανίστηκε βέβαια στις σελίδες εφημερίδας και το κείμενο στο πρώτο βιβλίο ήταν με μορφή ποιήματος.

Εμπνευση για τον Μιλν ήταν ένα αρκουδάκι του γιου του Κρίστοφερ Ρόμπιν. Ο μικρός το είχε ονομάσει Γουίνι (Winnie) από μία μαύρη αρκούδα που επισκεπτόταν στο Ζωολογικό Κήπο και Που (Pooh) από έναν κύκνο.

Στις ιστορίες, όλοι οι χαρακτήρες που εμφανίζονται, δηλαδή ο Πίγκλετ το Γουρουνάκι, ο Λαγός, η Κουκουβάγια, ο Τίγρης, ο Γκαρής ο γάιδαρος, ο Ρω το καγκουρό με τη μαμά του Κάνγκα, ο Γκόφερ ο γεώμυξ και άλλοι πήραν τα ονόματά τους από τα πραγματικά παιχνίδια του μικρού. Απεικονίστηκε πολύ επιτυχημένα με την κόκκινη μπλούζα του από τον Ε.Χ. Σέπαρντ (1879-1976).

Αποδείχθηκε, με τα χρόνια, πως το μάλλον αφελές αλλά καλόβολο, συμπονετικό και φιλικό αρκουδάκι είναι ένα πολύ επιτυχημένο προϊόν. Τα βιβλία έχουν μεταφραστεί σε 50 γλώσσες και εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πωληθεί παγκοσμίως.

Ταινίες κινουμένων σχεδίων αλλά και κινηματογραφικές παραγωγές κατακλύζουν μικρές και μεγάλες οθόνες, με την τελευταία παραγωγή «Κρίστοφερ & Γουίνι» του Μαρκ Φόρστερ και πρωταγωνιστή τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ να βγαίνει στις αίθουσες μόλις τον περασμένο Αύγουστο.

Σήμερα, ο Γουίνι και ο Κρίστοφερ Ρόμπιν γίνονται το κέντρο μιας έκθεσης στο Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βοστόνη, με τίτλο «Winnie-the-Pooh: Exploring a Classic» (Γουίνι το αρκουδάκι: εξερευνώντας το κλασικό). 

Θα διαρκέσει μέχρι 6 Ιανουαρίου 2019. Περιλαμβάνει 200 έργα που προέρχονται κυρίως από τα αρχεία του Victoria και Albert Μουσείου.

Τα αρχικά σχέδια μαζί με γράμματα, φωτογραφίες και τις πρώτες εκδόσεις των βιβλίων, παλιά βίντεο και ηχογραφήσεις -συμπεριλαμβανομένης μιας ηχογράφησης του 1929, όπου ο Μιλν διαβάζει αποσπάσματα- παντρεύονται στις μεγάλες αίθουσες με φανταστικά εφέ, την εικονική πραγματικότητα και τις διαδραστικές διαφάνειες και χώρους.

Ολα μαζί καλούν τους επισκέπτες σε ένα ταξίδι που διερευνά τις ιστορίες του Γουίνι και της παρέας του, πολλές φορές αναστέλλοντας την υφιστάμενη πραγματικότητα. Γονείς και παιδιά βρίσκουν το κοινό σημείο αναφοράς, τον Γουίνι.

Ολόκληρες γενιές γονέων νιώθουν την ισχυρή σύνδεση, καθώς οι αφηγήσεις και οι εικονογραφήσεις τους είναι γνωστές και οικείες βιωματικά από τα παιδικά τους χρόνια και, φυσικά, τα έχουν διαβιβάσει στα δικά τους παιδιά που φτιάχνουν τις δικές τους αναμνήσεις μέσα από νέες περιπέτειες.

Αποδεικνύεται πως το σημαντικό στη ζωή μας είναι να μη χάσουμε την παιδικότητά μας, την αλληλεγγύη για τους γύρω μας και την αγάπη για τους ανθρώπους.

Η φιλία, η καλοσύνη και η ασφάλεια θα μας «περιμένουν» πάντα βαθιά μέσα στην καρδιά μας, όπως τα διδαχθήκαμε από τον δικό μας Γουίνι κάθε φορά που θα τον «αναζητούμε» με εκείνο το πρώτο σκίρτημα.

Info:

«Winnie-the-Pooh: Exploring a Classic», Μουσείο Καλών Τεχνών, Βοστόνη. Μέχρι 6 Ιανουαρίου 2019