Παιδίατρος λέει ότι δεν είδε τη Ρ. Πισπιρίγκου να κλαίει μετά τον θάνατο της Τζωρτζίνας

Με την κατάθεση μίας ακόμη γιατρού του νοσοκομείου Παίδων όπου νοσηλευόταν και άφησε την τελευταία της πνοή η 9χρονη Τζωρτζίνα συνεχίστηκε σήμερα στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.

Η Γιαννούλα Κουρούση, παιδίατρος στο Νοσοκομείο «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» ήταν η πρώτη που ενημερώθηκε από την νοσηλεύτρια για την ανακοπή που υπέστη η μικρή Τζωρτζίνα και τη βρήκε στην κούνια της νεκρή, όπως είπε.

Η μάρτυρας μάλιστα όπως είπε είχε συναντήσει τη Ρούλα Πισπιρίγκου και στο παρελθόν καθώς είχε εξετάσει και τη Μαλένα όταν είχε πρωτοεισαχθεί στο νοσοκομείο. Με αφορμή τη νοσηλεία της Μαλένας η κατηγορούμενη κλήθηκε από την πρόεδρο να απαντήσει ορισμένα ερωτήματα για αυτή. «Η Μαλένα νοσηλεύτηκε στο Αγλαΐα Κυριακού και όταν διαγνώστηκε με λευχαιμία μεταφέρθηκε στο Ελπίδα» είπε η κατηγορούμενη η οποία στη συνέχεια επέστρεψε στο εδώλιο.

Όπως περιέγραψε η γιατρός, είχε εφημερία στις 26 Ιανουαρίου 2022, τη μέρα που εισήχθη η Τζωρτζίνα.

«Είχα εφημερία την ημέρα που διακομίστηκε από Πάτρα. Πληροφορήθηκα ότι θα έρθει παιδάκι για περαιτέρω διερεύνηση στο νευρολογικό κομμάτι κυρίως λόγω κάποιων επεισοδίων» περιέγραψε η μάρτυρας, προσθέτοντας πως η Τζωρτζίνα έφτασε γύρω στις 7 το βράδυ, εξηγώντας: «Μας είπε η  γιατρός που την έφερε, λίγα λόγια για ιστορικό. Είδα τη μητέρα, έτυχε να την θυμηθώ γιατί και στο πρώτο παιδάκι την Μαλένα το είχα εξετάσει και της το είπα. Μου είπε η μητέρα ότι είχε περάσει πολλά το παιδάκι, ότι βρήκε το μωρό στη κούνια πεθαμένο και ότι έκανε ανακοπή.»

Η μάρτυρας είδε ξανά τη μικρή Τζωρτζίνα το Σάββατο τη μέρα του θανάτου της.

«Κατά τις 2:30 ακούω φωνή νοσηλεύτριας να με καλεί. Έξω, από το δωμάτιο ήταν η μητέρα την ρώτησα αν κάνει επεισόδιο, κούνησε κεφάλι της και άκουσα ένα ρόγχο. Μπήκα στο θάλαμο, ήταν με στροφή κεφαλής αριστερά, ήταν σε μυδρίαση το κεφάλι της. Το στόμα της γύρω από τα χείλη ήταν μπλε. Είχα μαζί μου δύο νοσηλεύτριες. Είπε στη μία, να ρίξει το κρεβάτι για να ξεκινήσω Αμπού. Η μία  νοσηλεύτρια έκανε μαλάξεις. Κάποια στιγμή ενώ έκανε μαλάξεις, με σταμάτησε η μητέρα και έβαλε μια συσκευή στο θώρακα του παιδιού για να στέλνει δεδομένα στον κ. Παπαγιάννη. Κατέβηκε και η μονάδα από τη ΜΕΘ και ξεκίνησαν τη χορήγηση αδρεναλίνης κάθε 5 λεπτά.

»Περίπου στα 10 λεπτά το παιδί διασωληνωθηκε και στα 20 πρέπει να βγήκε ο επικεφαλής να ενημερώσει την μητέρα ότι δεν τα έχει καταφέρει. Εκεί του είπε πως την προηγούμενη φορά επανήλθε στη μία ώρα. Γι αυτό συνεχίσαμε την προσπάθεια. Στη μία ώρα και κάτι σταματήσαμε. Εγώ ακολούθησα τον επικεφαλής που πήγε να ενημερώσει τη μητέρα, η μητέρα με ευχαρίστησε για ό, το κάναμε για το παιδί και μου ζήτησε εάν μπορεί να μεταφερθεί το παιδί στην Πάτρα ή Γιάννενα διότι δεν εμπιστευόταν τη ιατροδικαστική Αθηνών. Εγώ μίλησα με ένα κύριο που φτιάχνει χαρτιά και μου είπε πως δεν γίνεται και θα πρέπει οι γονείς να κάνουν ένα αίτημα στο ΑΤ όταν δηλώσουν το θάνατο» είπε η μάρτυρας περιγράφοντας τις δραματικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν στο μονόκλινο δωμάτιο του νοσοκομείου που νοσηλευόταν η μικρή Τζωρτζίνα την ημέρα του θανάτου της.

Πρόεδρος: Το Σάββατο τι εφημερία είχε νοσοκομείο;

Μάρτυρας: Κλειστή. 

Πρόεδρος: Λέτε σας ζήτησε μητέρα να μιλήσετε με τους καρδιολόγους.

Μάρτυρας: Μου ειπε η μητέρα να ρωτήσω καρδιολόγους εάν επεισόδια θα μπορούσαν να είναι από αλλαγή φαρμάκων.

Εγώ μέχρι την ανακοπή δεν είχα προλάβει να μιλήσω με καρδιολόγο (...) Της είπα πως θα επικοινωνήσω αλλά δε νομίζω ότι οφείλετε σε αυτό.

Πρόεδρος: Όταν τρέξατε σας είπε η νοσηλεύτρια «ελάτε», είναι στα 5-6 μέτρα λέτε στην κατάθεση σας και φτάσατε εκεί μέσα σε δευτερόλεπτα, η μητέρα ήταν έξω από θάλαμο, πώς ήταν; Έκλαιγε, φώναζε, έλεγε «ελάτε γρήγορα»; 

Μάρτυρας: Ψύχραιμη. Ήταν έξω από το θάλαμο, κοιτούσε να έρθουμε. Δεν είδα κάποια αντίδραση, να κλαίει να φωνάζει. 

Πρόεδρος: Λέτε η μητέρα ακούμπησε την ώρα που κάνατε  κάρπα πάνω στο θώρακα την συσκευή που έστελνε δεδομένα, την ρωτήσατε γιατί δεν την είχε βάλει νωρίτερα;

Μάρτυρας: Όχι γιατί συνέχιζα την καρπα. Την ακούμπησε, της είπα να περάσει έξω και συνέχισα την κάρπα.

Πρόεδρος: Το οξύμετρο που ήταν στο χέρι του;

Μάρτυρας: Ναι.

Πρόεδρος: Λειτουργούσε;

Μάρτυρας: Ναι έδειχνε κάποιες ενδείξεις αλλά δεν το εμπιστευόμαστε απόλυτα.

Πρόεδρος: Το ακούσατε;

Μάρτυρας:  Μετά από λίγο που ξεκίνησα την κάρπα άρχισα να ακούγεται.

Πρόεδρος: Μας είπαν πως έχει ένα κουμπάκι που το ακουμπάς και δεν ακούγεται;

Μάρτυρας: Έχει κουμπάκι που αν το πατήσεις σταματάει να βγάζει ήχο. 

Πρόεδρος: Θυμάστε πόση ώρα πέρασε μέχρι να κατέβει το κλιμάκιο της ΜΕΘ; 

Μάρτυρας: Τουλάχιστον 1,5-2 λεπτά να κατέβη. 

Πρόεδρος: Και η διασωλήνωση σε πόση ώρα έγινε;

Μάρτυρας: Περίπου στα 10 λεπτά.

Εισαγγελέας: Θυμάστε το οξύμετρο που ήταν;

Μάρτυρας: Θυμάμαι στο δάκτυλο.

Εισαγγελέας: Υπάρχει πληροφορία ότι ήταν στο πόδι.

Μάρτυρας: Έχει περάσει 1,5 χρόνος, εγώ θυμάμαι στο δάκτυλο δεν είμαι απόλυτα σίγουρη

Εισαγγελέας: Την νοσηλεύτρια ποιος την ειδοποίησε;

Μάρτυρας: Η νοσηλεύτρια μου είπε πως την ειδοποίησε η μητέρα. Ότι πλησίασε η μητέρα, της είπε κάτι που δεν κατάλαβε. Τη ρώτησε η νοσηλεύτρια αν κάνει επεισόδιο και της είπε ναι και τότε μας ειδοποίησε.

Η μάρτυρας, αναφερόμενη στη μητέρα, κατέθεσε ότι η νοσηλεύτρια της είχε πει πως ήταν ήρεμη όταν πλησίασε να ειδοποιήσει. Για τον χρόνο αμέσως μετά την ενημέρωση που της έκαναν για τον θάνατο της Τζωρτζίνας, η μάρτυρας είπε: «Δεν είδα τα μάτια της να είναι κόκκινα, να έχει κλάψει. Την είδα για δευτερόλεπτα, πήγαινε προς το δωμάτιο του παιδιού και με ευχαρίστησε για όσα κάναμε. Στη συνέχεια ήρθε δύο φορές να μου ζητήσει να γίνει η μεταφορά της σορού. Μιλούσε με κάποιον στο τηλέφωνο, μάλλον κάποιον ιατροδικαστή. Το ζήτησε και ο κ. Δασκαλάκης όταν ήρθε. Μου είπε η μητέρα πως δεν εμπιστεύεται εδώ. Κατάλαβα την Ιατροδικαστική Υπηρεσία γιατί όταν έφεραν το παιδί, μου είπε η μητέρα ότι ήταν σε αντιδικία».