Προστασία ανηλίκων με επικοινωνιακές διατάξεις

Συνεχίζει ακάθεκτη η κυβέρνηση τη νομοθέτηση για το ειδικό ποινικό μητρώο αδικημάτων που στρέφονται σε βάρος ανηλίκων με αποκλειστική αφετηρία τη δικαιολογημένη αγανάκτηση της κοινής γνώμης για τα δεκάδες σεξουαλικά εγκλήματα κατά ανηλίκων και φυσικά με την απαραίτητη στήριξη των ΜΜΕ που καθημερινά πέφτουν από τα σύννεφα.

Στο πλαίσιο εφαρμογής «άρον άρον και όπως όπως» κοινοτικής οδηγίας του 2019 «για την τροποποίηση της απόφασης-πλαισίου 2009 όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με υπηκόους τρίτων χωρών και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS)» προστέθηκαν και «οι λοιπές ρυθμίσεις του υπουργείου Δικαιοσύνης». Ο υπουργός Δικαιοσύνης κατέθεσε το σχετικό σχέδιο νόμου στη Βουλή, χθες συνεδρίασε η αρμόδια επιτροπή παρουσία φορέων και εντός των ημερών θα έρθει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στην Ολομέλεια.

Μέσα σε άκρατο κυβερνητικό λαϊκισμό και με σφοδρή τη διαφωνία και του εκπροσώπου της Ολομέλειας των δικηγορικών συλλόγων, η κυβέρνηση σε μία από τις «λοιπές ρυθμίσεις» αποφάσισε ότι ακόμα και στο στάδιο δίωξης για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο (άρθρο 306 Π.Κ.) και για προσβολή γενετήσιας ευπρέπειας (άρθρο 353 Π.Κ.) η πράξη, είτε έχει τελεστεί είτε όχι, θα καταγράφεται πλέον στο ποινικό μητρώο του φερόμενου ως δράστη με πρώτη βασική συνέπεια την αδυναμία του να συνεχίσει να εργάζεται. Ολες οι διώξεις, είτε σε βαθμό πλημμελήματος είτε σε βαθμό κακουργήματος, αυτομάτως θα έχουν τις ίδιες βλαπτικές συνέπειες.

Δεδομένου δε ότι οι καταγγελίες για κακοποίηση ανηλίκου ή έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο οδηγούν σχεδόν αυτομάτως σε δίωξη κατόπιν μηνυτήριας αναφοράς, αν ψηφιστεί η διάταξη, το μητρώο του μηνυόμενου θα «μαυρίζει» για όσο διάστημα μεσολαβήσει μέχρι την οριστική καταδίκη ή την αθώωσή του. Δηλαδή το μητρώο θα κηλιδώνεται έπειτα από «κάθε ποινική δίωξη που ασκείται, καθώς και το δικονομικό της στάδιο, για τα εγκλήματα που προβλέπονται στα άρθρα 299, 306, 312, 323Α, 324 [...] όταν τα εγκλήματα της παρούσας περίπτωσης στρέφονται σε βάρος ανηλίκου, μέχρι την αμετάκλητη εκδίκαση της υπόθεσης» (αρ.14).

Με το γνωστό σύστημα της μονταζιέρας, όποιος τόλμησε να εκφράσει τις αντιρρήσεις του για το ισοπεδωτικό άρθρο αυτομάτως χαρακτηρίστηκε υποστηρικτής του ακαταδίωκτου όσων έβλαψαν ανήλικο. Οπως έγινε γνωστό στη Βουλή δε, το δελτίο Τύπου της κυβέρνησης δεν αποτύπωνε την επίμαχη διάταξη όπως ακριβώς κατατέθηκε και ενώ σε όλα τα άρθρα το μητρώο «μαυρίζει» ύστερα από αμετάκλητες καταδίκες -σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πλαίσιο-, σε ό,τι περιλαμβάνει το αρ. 14 θα αρκεί και μόνο η άσκηση δίωξης.

«Βάζετε συλλήβδην όλα τα αδικήματα. Η έκθεση σε κίνδυνο ακόμα και στους ανηλίκους στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πλημμεληματική […] ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων αυτών τελικά αποσύρονται» παρατήρησε μεταξύ άλλων ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Μ. Χατζηγιαννάκης, και προκειμένου να γίνει κατανοητό το επικοινωνιακό τσουβάλιασμα έφερε ως παράδειγμα περίπτωση όπου μια μητέρα πήγαινε βόλτα το μωρό με καρότσι, κατέβηκε από το πεζοδρόμιο γιατί ήταν κατειλημμένο, βγήκε στον δρόμο, της έγινε από τον πρώην σύζυγό της μήνυση για έκθεση σε κίνδυνο και ασκήθηκε ποινική δίωξη.

«Τώρα αυτό θα εγγράφεται στο ποινικό της μητρώο, όπως και το ίδιο θα ισχύει για το αντίστροφο, ενός πατέρα για οποιοδήποτε αδίκημα και όχι μόνο για εκμετάλλευση ανηλίκου ή σεξουαλική πράξη κατά ανηλίκου που είναι κακουργήματα. Στα κακουργήματα συμφωνούμε ότι πρέπει να δούμε ένα ειδικό πλαίσιο προστασίας, ακόμα και στο πλαίσιο του ποινικού μητρώου ή κάποιου άλλου μητρώου» συμπλήρωσε ο κ. Χατζηγιαννάκης.

Με δυο λόγια, αν ένας πατέρας/μητέρα καταγγείλει -λόγω σφοδρών ενδοοικογενειακών διενέξεων- για οποιονδήποτε λόγο τον/τη σύντροφό του και του/της ασκηθεί δίωξη, τότε θα καταγράφεται άμεσα στο μητρώο και θα ισχύουν τα ίδια με όσα θα ισχύσουν για κάποιον που ταυτοποιήθηκε ως δράστης δολοφονίας ή σπείρας εμπορίας ανηλίκων.

Η κυβερνητική υποκρισία και η ισοπέδωση για λόγους ικανοποίησης μιας ανθρωποφάγου κοινής γνώμης αποδεικνύεται αν απλά συγκρίνουμε τη διάταξη αυτή με τις διατάξεις του άλλου νόμου Τσιάρα (με την αρωγή αγανακτισμένων μπαμπάδων) περί συνεπιμέλειας. Τότε μόνο μετά τις πιέσεις φορέων και αντιπολίτευσης δέχτηκε ο υπουργός μια έστω μικρή τροποποίηση και αφαιρέθηκε η αδιανόητη απαίτηση για αμετάκλητη καταδίκη προκειμένου να κριθεί η ακαταλληλότητα ενός κακοποιητή συζύγου.

Στις περιστάσεις που ορίζουν την κακή άσκηση γονικής μέριμνας συγκαταλέγεται πλέον η οριστική (αλλά όχι αμετάκλητη) καταδίκη για τα γνωστά αδικήματα (κακοποίηση σεξουαλική ή μη, βία κ.λπ.). Με τις ρυθμίσεις Τσιάρα ο κακοποιητικός γονέας θα μπορεί να «μοιράζεται» το παιδί ακόμη και αν εκκρεμεί σε βάρος του ποινική διαδικασία για εγκλήματα.

Τώρα ο Κώστας Τσιάρας και ο υφυπουργός Γ. Κότσιρας αποφάσισαν ότι ένας πατέρας/μητέρα θα μπορεί να βλέπει και ενδεχομένως να συνεχίζει να κακοποιεί το παιδί του πριν καταδικαστεί, όμως -όλα κι όλα!- το μητρώο τους θα σπιλώνεται άμεσα και θα χάνουν ενδεχομένως τη δουλειά τους! Το παιδί, σταθερά σε δεύτερη μοίρα για την κυβέρνηση-νομοθέτη.

Σε μια προσπάθεια να εξορθολογιστεί το σύστημα ποινών το υπουργείο Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ είχε συστήσει μια ομάδα εργασίας από εγκληματολόγους προκειμένου να γίνει συστηματική μελέτη, η οποία οδήγησε τελικά σε ένα σημαντικό αποτέλεσμα που καταγράφηκε στο βιβλίο «Αόρατες Ποινές (ευρωπαϊκή διάσταση-ελληνική προοπτική)», το οποίο επιμελήθηκε ο τότε γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Ευτύχης Φυτράκης.

Το θέμα αφορούσε και τον εξορθολογισμό των κωλυμάτων επαγγελματικής επανένταξης των καταδικασμένων έτσι ώστε να μπορέσουν να επανενταχτούν ομαλά σε μια ζωή χωρίς έγκλημα. Στο κεφάλαιο με θέμα την πρόβλεψη δυνατότητας επανένταξης καταδικασμένων για αδικήματα εναντίον ανηλίκων μακριά από ευαίσθητους χώρους (δηλαδή σχολεία, παιδικές χαρές κ.λπ.) η άποψη ήταν να ισχύει αυτό ακόμα και από το στάδιο της δίωξης, με μετάθεση του φερόμενου δράστη σε μη ευαίσθητη θέση.