Κατ’ εξαίρεση, σήμερα θα ασχοληθούμε όχι με τοίχους αλλά με κινούμενα ίχνη πάνω στο σώμα της (ζωντανής) Ιστορίας: μια απόπειρα αποκρυπτογράφησης των μηνυμάτων που έστειλαν οι τρεις συγκεντρώσεις του τελευταίου δεκαημέρου στο Σύνταγμα. Διατηρώντας κάθε επιφύλαξη για τον βαθμό απήχησης των επιμέρους συνθημάτων, καθώς η απουσία συγκροτημένων μπλοκ δεν επιτρέπει μια, έστω και χοντρική, αποτίμηση, επιλέγουμε να καταγράψουμε κυρίως το εύρος -και τα όρια- αυτών των μαζικών εκδηλώσεων.
Ελάχιστος κοινός παρονομαστής του ετερόκλητου πλήθους που κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο για να υπερασπιστεί την πρώτη ύστερα από μια πενταετία χαραμάδα ελπίδας για μια καλύτερη ζωή, αναδεικνύεται η διάχυτη πεποίθηση πως η μνημονιακή πολιτική της διαρκούς υποβάθμισης της μισθωτής εργασίας, της συρρίκνωσης των συντάξεων και της βίαιης εκκαθάρισης των μικροαστικών στρωμάτων προς όφελος του τραπεζικού και του μεγάλου εν γένει κεφαλαίου έχει φτάσει πια σε οριακό σημείο (φωτογραφία 1).
Εξίσου ορατό είναι το συλλογικό τραύμα από τον ρατσιστικό διασυρμό ενός ολόκληρου λαού, με τον οποίο επενδύθηκε ιδεολογικά αυτή η λεηλασία, έστω κι αν αυτή η υπενθύμιση αφήνει μια πικρή γεύση στο στόμα: «κ. Σόιμπλε, φέρτε πίσω τα κλεμμένα» (φωτογραφία 2)...
...«κ. Μέρκελ, πες μας για τη ΖίμενSS, την Τίσεν, τη Χόχτιφ, τη Φέροσταλ κ.λπ. κ.λπ., κι ύστερα θα μιλήσουμε για το πόσο διεφθαρμένοι είναι οι Ελληνες» (φωτογραφία 3).
Κεντρικό αίτημα των πρώτων δύο, ιδίως, συγκεντρώσεων ήταν ο σεβασμός της δημοκρατίας και η αξιοπρέπεια (φωτογραφίες 4-5)...
...η ρητή απόρριψη ενός αποικιακού μέλλοντος στην υπό διαμόρφωση Ευρώπη των θεσμοποιημένων δύο ταχυτήτων (φωτογραφία 6).
Υπήρξαν και πιο πιπεράτες εκδοχές αυτής της διεκδίκησης, όπως μετασχηματισμός της απειλής «να βγει η Ελλάδα από την πρίζα» (Unplug Greece) σε αθυρόστομη έκκληση (φωτογραφία 7).
Ο αμυντικός αυτός πατριωτισμός απέχει έτη φωτός από το εθνικιστικό κλίμα της «πάνω πλατείας» του 2011, με τους «300 που είχαν ψυχή» σε αντιδιαστολή προς τους τωρινούς «μπάσταρδους και Αμερικανούς» -όσο κι αν δεν έλειψαν, και εδώ, αρχαϊσμοί όπως η χιουμοριστική προσφυγή στα προγονικά κλέη (φωτογραφία 8) ή επιδείξεις εθνοπρεπούς αρρενωπότητας (φωτογραφία 9).
Τούτη τη φορά, τον τόνο δίνει η πεποίθηση πως η κοινή μοίρα συντίθεται από πολλές μικρές συλλογικές τραγωδίες που αναζητούν κάθαρση (φωτογραφία 10)...
... και πως η μάχη των ανθρώπων ενάντια στις «αγορές» δίνεται σε ηπειρωτική κλίμακα (φωτογραφίες 11-12).
Από τη στιγμή που «η Ιστορία [μας] παρακολουθεί» (φωτογραφία 13)...
... οι αναφορές στο παρελθόν δεν περιορίζονται στην υπενθύμιση προς τους Γερμανούς, πως «εμείς τους χρωστάμε λεφτά» ενώ εκείνοι «μας χρωστάνε ψυχές» (φωτογραφία 14).
Η αναμονή μιας κάθε άλλο παρά αναίμακτης αναμέτρησης με τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης παραπέμπει, συμβολικά τουλάχιστον, στο Μεσολόγγι και τους ελεύθερους πολιορκημένους του (φωτογραφία 15-16).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας