Είναι μια πανάρχαιη παράδοση πολλών από τις φυλές που ζουν στο Νότιο Σουδάν, ιδίως στην επαρχία της Ανατολικής Εκουατόριας. Οταν κάποιος σκοτώνει έναν άνθρωπο, η οικογένεια του θύματος οφείλει να αποζημιωθεί με το «τίμημα του αίματος», που συνήθως είναι 20-30 κατσίκες.
Αλλά καθώς οι περισσότερες οικογένειες δεν έχουν τόσα ζώα ή δεν είναι πρόθυμες να τα στερηθούν, προτιμούν στη θέση τους να δώσουν μια από τις κόρες τους. Το μέλλον τους κρίνεται ερήμην τους και τα κορίτσια μετατρέπονται σε ένα πολύτιμο εμπόρευμα, που συντηρεί την οικογένεια και την ειρήνη του οικισμού, γνωρίζοντας εφεξής τόση καθημερινά βία, εκμετάλλευση και σεξουαλική κακοποίηση, που πολλά προτιμούν να αυτοκτονήσουν.
Το δράμα αυτών των παιδιών έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, εξηγεί η Ντίνα Ντίσαν Ολουένι, διευθύντρια του Συνασπισμού Οργανώσεων Γυναικών και Νέων της χώρας, ώστε η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να προσφέρει στις οικογένειες των θυμάτων 500 δολάρια ως αποζημίωση, προκειμένου να δελεάσει τους γονείς να μη χαρίζουν τις θυγατέρες τους ως αντάλλαγμα εξιλασμού για έναν φόνο.
«Μάταια: θεωρούν ότι το ποσό που τους προσφέρει το κράτος είναι ελάχιστο και επιπλέον το όφελος από την απόκτηση των κοριτσιών είναι πολλαπλάσιο: δουλεύουν νυχθημερόν γι’ αυτές τις οικογένειες, οι άντρες της εκτεταμένης φάρας μπορούν να τις παντρευτούν χωρίς να καταβάλουν προίκα στην οικογένειά τους ή να τις προσφέρουν -ακόμη και από τα 10-12 τους- νύφες σε τρίτους άντρες για να οικειοποιηθούν την προίκα», εξηγεί η Ολουένι.
Οι χωρικοί υπερασπίζονται αυτή την παράδοση που νομιμοποιεί τη σκλαβιά, επιμένοντας ότι συμβάλλει στην άμεση και φιλική επίλυση των διαφορών, γιατί «είναι μια φτηνή και προσιτή μέθοδος και οι αποφάσεις λαμβάνονται βάσει της συναίνεσης και κανόνων οικείων σε όλους, κάτι που δημιουργεί θετικό κλίμα στην κοινότητα».
Με δικαιολογία και πάλι το «θετικό κλίμα» (που τους ξελασπώνει οικονομικά), όταν πεθαίνει κάποια παντρεμένη τους κόρη και ο χήρος πλέον σύζυγός της «δικαιούται» να ζητήσει πίσω την προίκα που είχε δώσει, αντ’ αυτής τού προσφέρουν τη μικρότερη αδελφή της εκλιπούσης.
Τέσσερα χρόνια μετά την ανεξαρτησία του Νοτίου Σουδάν, η βία κατά των κοριτσιών διαιωνίζεται με πολλαπλές μορφές στη χώρα, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και ένοπλης σύρραξης.
Εκθεση που δημοσιοποίησε τον Ιούνιο η αποστολή του ΟΗΕ στο Νότιο Σουδάν αποκάλυψε πως τόσο ο Λαϊκός Στρατός Απελευθέρωσης όσο κι άλλες ένοπλες ομάδες επιδόθηκαν σε μια κτηνώδη εκστρατεία βίας κατά του πληθυσμού, με επίκεντρο τον βιασμό κοριτσιών: αφού τις κακοποιούσαν, τις έδεναν, έβαζαν φωτιά στα σπίτι τους και τις άφηναν να καούν ζωντανές.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας