«Πραγματική δημοκρατία είναι η κοινή αλλά όχι ίδια θέαση του κόσμου»

Μια παράσταση-εγκατάσταση σε τρεις συμβολικούς χώρους-κοινωνικές δομές: σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, το «Σωτηρία», απόψε, στην κιβωτό της γνώσης, την Εθνική Βιβλιοθήκη, αύριο και στην Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου, τόπο κάματου και αλίευσης τροφής την Κυριακή. Μία «τρίπτυχη» καλλιτεχνική δημιουργία με στόχο να μας κάνει να αναλογιστούμε «Τι οφείλουμε στη δημοκρατία - What we owe democracy». Να αναλογιστούμε δηλαδή το επείγον της δημοκρατίας που φθίνει καθώς συμπληρώνει μόλις μισόν αιώνα ζωής στη σύγχρονη ιστορία μας και των νοημάτων της καθημερινής συμπεριφοράς που όσο εύκολα μπορεί να καθιστά τη δημοκρατία δικαίωμα που απολαμβάνουμε, εξίσου εύκολα μπορεί να την αμφισβητήσει.

Υγεία, γλώσσα και τροφή: πάνω σε αυτούς τους άξονες επτά συγγραφείς, δεκαπέντε ηθοποιοί/performers, τρεις εικαστικοί επιμελητές και πλήθος ποιητών, χορευτών, εικαστικών, μουσικών, φιλοσόφων, κοινωνικών δομών και ιδρυμάτων συνθέτουν για τρεις μέρες την παράσταση-εγκατάσταση την οποία συνέλαβε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, Νίκος Διαμαντής, και παρουσιάζει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

● Τι σας ενέπνευσε αυτό το έργο; ρωτήσαμε τον δημιουργό του.

Η ανάγκη να είμαι λακωνικός, απλός, όσο το δυνατόν σαφέστερος, μιλώντας πάντα τη γλώσσα τού σήμερα. Τι μπορεί πλέον να ερμηνεύσει τον κόσμο; Υπάρχει ερμηνεία άλλη πέρα από τον διαρκή πόλεμο, τη μάχη του ανθρώπου να σταθεί όρθιος στις δύσκολες ώρες του; Επιλέγοντας μια θεατρική ιστορία συνύπαρξης μοιάζει να μην υπάρχουν άλλες απαντήσεις πέρα από τις απαντήσεις που δίνουμε όταν οι βεβαιότητές μας ραγίζουν. Αυτή ακριβώς είναι και η δημοκρατία. Το πέρασμα από τη βεβαιότητα στην ανάγκη επανεφεύρεσης του κόσμου. Και ο λόγος είναι απλός και ένας. Τότε είναι που απλώνουμε το χέρι μας και ζητάμε βοήθεια. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η ανάγκη συνύπαρξης, άρα και δημοκρατίας, άρα και ώρα αποφάσεων για τον καθένα μας.

● Τι σας ενδιαφέρει να εκφράσετε κυρίως μέσα από αυτή τη διαδικασία;

Την πολύ βαθιά πίστη μου και τον σεβασμό μου, ότι θα τα καταφέρει ο άνθρωπος, θα καταφέρει να προχωρήσει με βάση ξανά την καλοσύνη, το κοινό καλό, την αλληλεγγύη και ό,τι κατέκτησε στην ιστορία του πολιτισμού.

Κουραστήκαμε όλοι από την κενολογία και την αλαζονεία και την υπερπροβολή του κάθε εγώ. Νομίζω ότι ανεπιστρεπτί έχει έρθει η ώρα των συνεργασιών. Οι βαθείς λόγοι που όλοι μοιάζουν μόνοι και απογοητευμένοι είναι ότι λείπουν το όραμα ζωής, η ηθική της συνύπαρξης και του σεβασμού. Πώς όμως συνυπάρχουμε όλοι; Αυτό το ερώτημα, που δεν αποκλείει τον άλλο, αλλά τον προσεγγίζει, είναι το κέντρο των πολύ απλών απαντήσεων που ζητάει η παράσταση. Τι πιστεύω, τι ονειρεύομαι, τι ελπίζω, τι φροντίζω, τι αλλάζω, μεταξύ άλλων.

● Υγεία, γλώσσα, τροφή: ποιοι λόγοι υπαγόρευσαν αυτές τις τρεις θεματικές;

Οι τρεις θεματικές λειτουργούν ως παραδείγματα. Θα μπορούσαν να προστεθούν και πολλές άλλες. Σκεφτήκαμε όμως ότι δεν δημιουργούμε ένα επιστημονικό εγχειρίδιο, αλλά ένα παιχνίδι πρότυπης καλλιτεχνικής εργασίας που αφήνει ανοιχτά πεδία και διασταυρώσεις απόψεων. Τίποτα δεν αποκλείει η ανοιχτή πλατφόρμα «Τι οφείλουμε στη δημοκρατία». Αντίθετα, είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα να προσθέσει ο καθένας τη δική του πολύ προσωπική απάντηση. Να βρει τη στιγμή της δημοκρατίας, δηλαδή να βρει τη στιγμή της συνύπαρξης. Είμαι βέβαιος ότι ο καθένας αναγνωρίζει τη δική του προσωπική στιγμή. Αυτή αναζητάμε να φέρουμε στο φως.

● Γιατί όχι και «ακρίβεια» λοιπόν που απασχολεί τους πάντες ή και «περιβαλλοντική κρίση» που θα 'πρεπε να μας απασχολεί;

Φυσικά και συμπεριλαμβάνονται μικρές ή μεγαλύτερες διαφορετικές θεματικές με λοξό παρεμβατικό λόγο, όπως τα θέματα που αναφέρετε. Η παράσταση, ή καλύτερα αυτή η ανοιχτή εγκατάσταση, διατηρεί όμως τον χαρακτήρα της αλληγορίας και του ποιήματος. Δεν ενδιαφέρεται να λειτουργήσει σαν πολιτικό μανιφέστο με βεβαιότητες. Εξάλλου δεν γνωρίζω, δεν έχω βεβαιότητες, αλλά αντίθετα προσπαθώ να λειτουργήσω σαν μια διαρκής ενεργητική αμφιβολία, ένας στρόβιλος διασταύρωσης.

● «Η δημοκρατία συνεπάγεται μια ηθική ευγένειας μεταξύ των αντιτιθέμενων απόψεων. Η τήρηση αυτής της ηθικής γίνεται πολύ πιο δύσκολη καθώς οι απόψεις περί του κοινού καλού μοιάζουν να διαφοροποιούνται στις κοινωνικές κατακτήσεις και στις υποχρεώσεις προς τις μελλοντικές γενιές» αναφέρετε στο σκηνοθετικό σας σημείωμα: πόσο ουτοπικό ηχεί αυτό;

Ξεκινώντας από την ιστορία της λευχαιμίας, μέχρι την παρέμβαση του απαγορευμένου βιβλίου, από το γυναικείο στήθος και την ιστορία της μαστεκτομής μέχρι την ιστορία της δημοκρατίας των ψαριών, ο καθένας μπορεί να ανανεώσει τη θέαση του κόσμου σήμερα. Και η ουτοπία και το όνειρο είναι η τροφή της ζωής μας. Γιατί αυτό είναι η πραγματική δημοκρατία και το κοινό καλό. Η θέαση του κόσμου. Η κοινή αλλά όχι ίδια θέαση του κόσμου.

♦ Πληροφορίες:
Τι οφείλουμε στη δημοκρατία

Απόψε στις 19.00: Νοσοκομείο «Η Σωτηρία»
Δρώμενο: «Οι χάρτες των υπέροχων σωμάτων μας»
Κείμενα: Ηλίας Μαγκλίνης, Σοφία Νικολαΐδου
Παίζουν: Εβελίνα Αραπίδη, Πέρης Μιχαηλίδης, Ομηρος Πουλάκης
Εκθεση «Οι βαλίτσες των αζήτητων νεκρών». Η ιστορία του νοσοκομείου είναι ο καθρέφτης της μεγάλης ιστορίας του τόπου.
Επιμέλεια: Δημήτρης Δ. Τρίκας
Εικαστικοί: Μπάμπης Βενετόπουλος, Φίλιππος Τσιτσόπουλος

Σάββατο 6/7 (19.00) Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Δρώμενο: «Μέχρι το επόμενο δελτίο ειδήσεων θα είναι ήδη αργά»
Κείμενα: Γλυκερία Μπασδέκη, Χρήστος Χρυσόπουλος
Παίζουν: Μάνια Παπαδημητρίου, Βαγγέλης Ρόκκος
Εκθεση «Censored» - Τα βιβλία πάντα αποκαλύπτουν ό,τι πιο μυστικό, κυνηγημένο, παράξενο και απαγορευμένο έχει κατά καιρούς εκδοθεί. Ποιοι κρατούντες κρατούσαν κάποτε τη γνώση «κλειδωμένη» και «μυστική»;
Επιμέλεια: Νίκος Παΐσιος
Εικαστικός: Χριστίνα Μήτρεντσε

Κυριακή 7/7 (19.00) Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου
Δρώμενο: «Το αίσθημα του δικαίου να αφορά κάθε πλάσμα με το οποίο μοιραζόμαστε τον πλανήτη»
Κείμενα: Μιχάλης Μακρόπουλος, Νικήτας Σινιόσογλου, Βίβιαν Στεργίου
Παίζουν: Θοδωρής Γκόνης, Αρης Λάσκος, Τατιάνα Μύρκου, Νίκος Παντελίδης, Ελίνα Παπαθεοδώρου, Δανάη Παπουτσή, Γιάννης Τσορτέκης.
Εκθεση – περφόρμανς: «Fishy Democracy - μια απόπειρα δημιουργίας μιας εφήμερης δημοκρατίας των νερών, των ψαριών και των ψαράδων".
Επιμέλεια: Γραφείο των Υδάτινων Κοινών (Ελένη Ρήγα) και Atopos Unbound

● Κάθε μέρα των εκδηλώσεων πλαισιώνουν περφόρμανς, ποιητικές, χορευτικές, εικαστικές και λυρικές παρεμβάσεις, συζητήσεις και δρώμενα από κοινωνικές ομάδες που οι θεατές μπορούν να παρακολουθούν με ελεύθερη κίνηση στους χώρους από τις 19.00 - 22.00. Είσοδος ελεύθερη.
Οι χώροι διεξαγωγής των εκδηλώσεων είναι προσβάσιμοι σε ΑμΕΑ