Η μελαγχολική ιστορία της Amy

Amy: Το κορίτσι πίσω από το όνομα

σκηνοθεσία: Ασίφ Καπάντια

Ο σκηνοθέτης που το 2010 εντυπωσίασε με το ντοκιμαντέρ «Senna» καταπιάνεται με την πολύ γνωστή, πολύ πρόσφατη και πολύ μελαγχολική ιστορία της Εϊμι Γουάινχαουζ, της τραγουδίστριας, συνθέτριας, στιχουργού και φωτεινής περσόνας που ανακηρύχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα ταλέντα και, πολύ γρήγορα, στα 28 της χρόνια, υπέκυψε στο βάρος της δόξας και των ναρκωτικών.

Παρότι η ιστορία της Amy ξετυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας, ο Καπάντια βρίσκει τη γωνία απ’ την οποία θέλει να προσεγγίσει το θέμα του και το κάνει πετυχημένα και καθηλωτικά. Προκαλώντας τις αντιδράσεις του πατέρα και του ατζέντη της, χρησιμοποιεί υλικό που μοιράστηκαν οι φίλοι της, βιντεάκια από κινητά, προσωπικές εξομολογήσεις και, κυρίως, τους ίδιους τους τόσο αυτοβιογραφικούς στίχους της, για να σχηματίσει την εικόνα πίσω από το youtube, τους παπαράτσι και τις διάσημες συναυλίες της αυτοκαταστροφής.

Κι αυτό που επικρατεί είναι η εικόνα ενός γεμάτου ζωή και χαρά κοριτσιού, που ανέκαθεν ήθελε όχι να γίνει γνωστή –γιατί, μέσα στην ανάλαφρη προσωπικότητά της γνώριζε ότι δεν θα μπορέσει να το υποστηρίξει– αλλά να τραγουδάει, να γράφει και να ερωτεύεται με πάθος. Και μιας κατακόρυφης ανόδου στη δόξα, την οποία έμεινε να διαχειριστεί ολομόναχη. Αυτή η αυθόρμητη, πηγαία πλευρά, σε συνδυασμό με τα υπέροχα τραγούδια της, συχνά σε σπάνιες εκτελέσεις, δεν αφήνει κανέναν θεατή ασυγκίνητο, μουσικά και συναισθηματικά.

Magic Mike XXL

σκηνοθεσία: Γκρέγκορι Τζέικομπς

ηθοποιοί: Τσάνινγκ Τέιτουμ, Ματ Μπόμερ, Τζο Μανγκανιέλο, Κέβιν Νας, Ανταμ Ροντρίγκες, Γκέιμπριελ Ιγκλέσιας, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Ντόναλντ Γκλόβερ, Αμπερ Χερντ, Αντι ΜακΝτάουελ, Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ

Ο Μάικ, πάντα μαγικός αλλά όχι πια στρίπερ, συναντά τα υπόλοιπα αγόρια τρία χρόνια αφότου αποφάσισε ν’ αλλάξει καριέρα. Ολοι τους βρίσκονται ένα βήμα πριν εγκαταλείψουν την πίστα, αλλά είναι αποφασισμένοι να το κάνουν με πυροτεχνήματα: μ’ ένα τελευταίο, ανεπανάληπτο σόου στο συνέδριο της Νότιας Καρολίνας. Διασχίζοντας την Αμερική, ο Μάικ κι οι φίλοι του, χωρίς πια τον Ντάλας, μαθαίνουν νέες φιγούρες, κάνουν νέες σχέσεις και βρίσκουν τον ιδανικό τρόπο ν’ αποχαιρετήσουν το παρελθόν, όπως κι αρκετά από τα ρούχα τους.

Το να βλέπεις, σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα σε μια ταινία, τα πιο υπέροχα αντρικά κορμιά να σε γαργαλούν ημίγυμνα, με χιούμορ και φαντασία, είναι από μόνο του απογειωτικό. Κι εκεί περίπου μένει το σίκουελ του «Magic Mike», που αμβλύνει την πιο ωμή, «ανεξάρτητη» ματιά της πρώτης ταινίας (του Στίβεν Σόντερμπεργκ άλλωστε), αντικαθιστά τον ρηξικέλευθο Μάθιου ΜακΚόναχεϊ με την Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ ως σέξι ντομινατρίξ, παραμερίζει την όποια ανάγκη για πλοκή, ή για τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων κι αρκείται στο να δημιουργεί αφορμές για μουσικοχορευτικά διαλείμματα, το ένα πιο απολαυστικό από το άλλο.

Μαζί σου κι ας πεθάνω

σκηνοθεσία: Τζος Λόσον

ηθοποιοί: Τζος Λόσον, Μπογιάνα Νοβάκοβιτς, Αλαν Ντιουκς, Λίσα ΜακΚιουν, Κέιτ Μαλβέινι, Ντέιμον Χέριμαν, Κέιτ Μποξ, Πάτρικ Μπράμολ, Εριν Τζέιμς, Τι Τζέι Πάουερ, Κιμ Γκίνγκελ

Μαζοχισμός, υπνοφιλία, role play, δακρυφιλία, τηλε-σκατολογία: ερωτικά φετίχ, όχι παράξενων, περιθωριακών ανθρώπων, αλλά πέντε συνηθισμένων ζευγαριών στο Σίδνεϊ. Κυκλικά, οι ήρωες προσπαθούν ν’ αποκαλύψουν στα έτερα ημίσεά τους τις κρυφές επιθυμίες τους και να επιβιώσουν μ’ αυτές, παρότι συχνά δεν είναι εύκολο. Συνδετικός κρίκος, ένας νιόφερτος γείτονας που οφείλει να τους ενημερώσει ότι έχει καταδικαστεί για σεξουαλικό έγκλημα.

Η αυστραλέζικη ταινία, που συμμετείχε με επιτυχία στα φεστιβάλ SXSW, Τορόντο και Θεσσαλονίκης, αποδεικνύει με τρόπο ξεκαρδιστικό πόσο μπερδεμένος, προκλητικός και ανηφορικός είναι καμιά φορά ο δρόμος προς κάτι τόσο απλό όσο ο οργασμός. Και οι πέντε ιστορίες έχουν στιγμές εκπληκτικής ειλικρίνειας και σπιρτόζικης κωμικότητας, κάποιες κρατιούνται πιο γερά κι άλλες λιγότερο ώς το τέλος. Το σίγουρο είναι πως το «The Little Death» θα σας κάνει να γελάσετε δυνατά και να κοιτάξετε με έκπληξη τον εαυτό σας στον καθρέφτη.

Σκοτεινός τόπος

σκηνοθεσία: Ζιλ Πακέ-Μπρενέρ

ηθοποιοί: Σαρλίζ Θερόν, Νίκολας Χολτ, Κλόε Γκρέις Μόρετς, Κριστίνα Χέντρικς, Κόρεϊ Στολ, Τάι Σέρινταν

Η 38χρονη Λίμπι ζει από την Πρόνοια, στο περιθώριο, προσπαθώντας να συμβιώσει με την παιδική της ανάμνηση, όταν η μητέρα κι οι δυο αδελφές της βρέθηκαν άγρια δολοφονημένες κι εκείνη κατηγόρησε τον αδελφό της για το έγκλημα. Τώρα που τα λεφτά της τελειώνουν, δέχεται να βοηθήσει με το αζημίωτο ένα κλαμπ διαλεύκανσης εγκλημάτων και να «ξαναεπισκεφτεί» το παρελθόν, πιστεύοντας ότι ίσως κατηγόρησε τον λάθος άνθρωπο.

Αυτό εδώ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της δύναμης ή αδυναμίας ενός σκηνοθέτη. Βασισμένος στο μυθιστόρημα που έγραψε η Τζίλιαν Φλιν λίγα χρόνια πριν από το «Κορίτσι που εξαφανίστηκε», ο Πακέ-Μπρενέρ επιμένει στη δαιδαλώδη πλοκή του μυστηρίου, αγγίζοντας μόνο επιδερμικά τους ήρωες, τις προσωπικότητες και τις σχέσεις τους, ακριβώς αντίθετα απ’ ό,τι τόσο επιτυχημένα έκανε ο Ντέιβιντ Φίντσερ στο «Gone Girl». Ετσι καταλήγει μ’ ένα αγωνιώδες θρίλερ με αρκετά παρακλάδια, που ταξιδεύει γρήγορα μπρος - πίσω στον χρόνο, χωρίς, όμως, η Λίμπι και οι γύρω της να προκαλούν οποιοδήποτε ενδιαφέρον ή συμπάθεια και χωρίς κάποιο ψυχολογικό υπόβαθρο στη whodunnit ιστορία.

Η αυτοκρατορία των αισθήσεων

σκηνοθεσία: Ναγκίσα Οσιμα

ηθοποιοί: Τατσούγια Φούτζι, Εικο Ματσούντα

Με καινούργια, ψηφιακά επεξεργασμένη, λαμπερή κόπια, το κλασικό πια, ανατρεπτικό το 1976 που πρωτοπροβλήθηκε, αριστούργημα του Ιάπωνα δημιουργού. Οσο μια υπηρέτρια και το αφεντικό της ζουν βήμα βήμα το ερωτικό πάθος, ώς το υπερβατικό τέλος του, ο Οσιμα αναπτύσσει, με καθηλωτική κινηματογραφική εικόνα, ένα δοκίμιο για την εγγύτητα του σεξ με τον θάνατο, της θυσίας με τη ζωή.

Μακρύ καυτό καλοκαίρι

σκηνοθεσία: Μάρτιν Ριτ

ηθοποιοί: Πολ Νιούμαν, Τζόαν Γούντγουορντ, Αντονι Φραντσιόσα, Ορσον Γουέλς

Ο γοητευτικός τυχοδιώκτης με το σκοτεινό παρελθόν, Μπεν Κουίκ, φτάνει σε μια μικρή πόλη του Μισισιπί και γρήγορα εισχωρεί στην πιο πλούσια και δυνατή οικογένεια της περιοχής, εκμεταλλευόμενος τα τρωτά σημεία τού κάθε μέλους της. Πανέμορφο μελόδραμα εμπνευσμένο από διηγήματα του Γουίλιαμ Φόκνερ, η ταινία που επέβαλε το άστρο του Πολ Νιούμαν βλέπεται και σήμερα με ένταση, διατηρώντας τον κοινωνικό σχολιασμό και το εικαστικό μεγαλείο της ανέπαφα.