Οι ταινίες της εβδομάδας: Η «μικρή μαμά» κι ένα animation για την Άννα Φρανκ

Μικρή μαμά (Petite maman, Γαλλία, 2021, 72')

★★★★☆

● σκηνοθεσία: Σελίν Σιαμά

● ηθοποιοί: Ζοζεφίν Σανζ, Γκαμπριέλ Σανζ, Νινά Μερίς, Στεφάν Βαριπέν

Μόλις δύο χρόνια μετά το «Πορτρέτο μιας γυναίκας που φλέγεται», η Σελίν Σιαμά επιστρέφει με μια ταινία, την πέμπτη της (πρεμιέρα στην Berlinale του ’21, βραβείο κοινού στο Σαν Σεμπαστιάν), που, μαζί, ταιριάζει και όχι στην ώς τώρα καριέρα της. Το βέβαιο είναι ότι την αναγάγει σε μια αληθινά μεγαλειώδη δημιουργό που διατηρεί το ιδεολογικό και αισθητικό νήμα της φιλμογραφίας της, αλλάζοντας ύφος και αγκαλιάζοντας έναν καθηλωτικό μινιμαλισμό.

Η οκτάχρονη Νελί έχει μόλις χάσει τη γιαγιά της - δεν πρόλαβε να της πει κι ένα καλό αντίο. Μαζί με τη μαμά της, Μαριόν, και τον μπαμπά της πηγαίνουν στο πατρικό της Μαριόν, στο σπίτι της γιαγιάς, μέσα στο ονειρικό δάσος, για να το αδειάσουν και να το κλείσουν. Τη δεύτερη κιόλας μέρα, η Μαριόν θα φύγει. Η Νελί, ανακαλύπτοντας το σπίτι, παίζοντας στο δάσος, θα κάνει μια καινούργια φίλη: είναι κι αυτή οκτώ χρόνων και τη λένε Μαριόν.

Εχοντας και πάλι στο πλευρό της τη μόνιμη διευθύντρια φωτογραφίας της, Κλερ Ματόν, αναπνέοντας μέσα στα χρώματα του φθινοπώρου… της ζωής και στα παστέλ περασμένων δεκαετιών, η Σιαμά μιλά ξανά, όπως πάντα, για τη γυναικεία φύση και θέση, όμως αυτή τη φορά με τον πιο λιτό, βιωματικό τρόπο. Σαν να εστιάζει, τρυφερά, ενδοσκοπικά, λίγο μεταφυσικά, σε μια μικρή κουκκίδα στην ατελείωτη ευθεία της απώλειας και της αναγέννησης.

Μια απλή, σύντομη, μόλις 70 λεπτών, ταινία για τον θάνατο και τη ζωή, για το πώς τα δύο γίνονται ένα σε κάθε νέο άνθρωπο και το πώς αν ακούς αυτούς που αγαπάς, θα τους θυμάσαι για πάντα.

► ΑΒΑΝΑ, ΑΝΔΟΡΑ, ΑΣΤΟΡ, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ

Πού κρύβεται η Αννα Φρανκ

(Where is Anne Frank, Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Ισραήλ, 2021, 99')

★★★☆☆

● σκηνοθεσία: Αρι Φόλμαν

● με τις φωνές των: Ρούμπι Στόουκς, Εμιλι Κάρεϊ, Σεμπάστιαν Κροφτ, Ραλφ Πρόσερ

Το διασημότερο ημερολόγιο του κόσμου, αυτό της έφηβης Αννας Φρανκ που γράφτηκε όσο εκείνη κι η οικογένειά της κρύβονταν από τους ναζί στο Αμστερνταμ της γερμανικής κατοχής, μεταφέρεται ξανά στην οθόνη, σε μια ταινία παιδική μεν, αλλά πανέμορφη, έξυπνη και επίκαιρη.

Ο Αρι Φόλμαν διασκευάζει και σκηνοθετεί λιγότερο πρωτότυπα ή σκληρά απ’ ό,τι στο «Βαλς με τον Μπασίρ», πολύ πιο συγκροτημένα απ’ ό,τι στο «Congress», βυθίζεται στην ιστορία και την ενώνει με το σήμερα. Κεντρική ηρωίδα της ταινίας του –κι εδώ βρίσκεται η δική του δημιουργική παρέμβαση– είναι η Κίτι, η (φανταστική) φίλη για την οποία γράφει η Αννα, η οποία ζωντανεύει στο σημερινό Αμστερνταμ, αγνοώντας ότι έχουν περάσει 75 χρόνια απ’ όταν «είδε» την Αννα, σίγουρη ότι, αφού η ίδια επιβίωσε από τον πόλεμο, το ίδιο θα πρέπει να συνέβη και στο κορίτσι. Κι έτσι η Κίτι την αναζητά στη σύγχρονη Ευρώπη, ερχόμενη αντιμέτωπη με το προσφυγικό, την ένδεια, τη σκληρότητα, συνειδητοποιώντας ότι η ανθρωπότητα δεν έμαθε τελικά πολλά από την πιο σκοτεινή σελίδα της πρόσφατης Ιστορίας της.

Με πρεμιέρα στο τελευταίο Φεστιβάλ Κανών και υποψηφιότητα για Καλύτερο Animation στα Ευρωπαϊκά Βραβεία, η ταινία ξεδιπλώνεται σ’ ένα συναρπαστικό, παλιομοδίτικο, δισδιάστατο κινούμενο σχέδιο, σε συνδυασμό μ’ ένα περίτεχνο stop motion animation. Η ματιά είναι φρέσκια, το φιλμ σίγουρα δεν προσθέτει κάτι βαθύτερο στο ήδη εμβληματικό υλικό της, είναι όμως η ιδανική προσέγγιση της ιδέας του ανθρωπισμού για τους μικρότερους θεατές – και απόλαυση για τα μάτια των μεγαλύτερων.

► ΔΑΝΑΟΣ, ΔΙΑΝΑ, ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ, ΝΑΝΑ CINEMAX, STUDIO, ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ