Ο Μπιλ ψάχνει την αλήθεια από την Οκλαχόμα μέχρι τη Μασσαλία

Ζήτημα χρόνου (Stillwater, ΗΠΑ, 2021, 139’)

★★★☆☆

● Σκηνοθεσία: Τομ ΜακΚάρθι

● Ηθοποιοί: Ματ Ντέιμον, Καμίγ Κοτέν, Αμπιγκεϊλ Μπρέσλιν

Ο Μπιλ Μπέικερ, ένας Αμερικανός εργάτης διύλισης πετρελαίου από την Οκλαχόμα, ταξιδεύει στη Μασσαλία για να επισκεφτεί την αποξενωμένη κόρη του, η οποία βρίσκεται στη φυλακή για έναν φόνο που, όπως ισχυρίζεται, δεν έχει κάνει. Αντιμέτωπος με δυσκολίες στην επικοινωνία λόγω γλώσσας, με τις πολιτισμικές διαφορές και ένα πολύπλοκο νομικό σύστημα, ο Μπιλ θα αποφασίσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να διαλευκάνει τα νέα στοιχεία που οδηγούν στην αθώωση της κόρης του.

Εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία, η νέα ταινία του Τομ ΜακΚάρθι, που το 2015 έγινε ο απρόσμενος παραλήπτης του Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας με το «Spotlight» και την υπόθεση αποκάλυψης ενός σκανδάλου παιδεραστίας στους κύκλους της Καθολικής Εκκλησίας, συνεχίζει στην ίδια θεματική με το κυνήγι για την αλήθεια να γίνεται αυτοσκοπός, εμμονή, νόημα ζωής.

Εδώ στη συσκευασία ενός συναρπαστικού αστυνομικού θρίλερ με κοινωνικές και υπαρξιακές απολήξεις αλλά και πολιτικό πρόσημο, καθώς ο Μπιλ Μπέικερ έρχεται από τα βάθη της συντηρητικής, «τραμπικής» Αμερικής για να δοκιμάσει τις αντοχές και ανοχές του απέναντι σε μια πολυπολιτισμική πόλη όπως η Μασσαλία, αλλά κυρίως απέναντι στη δική του βεβαιότητα για τον κόσμο να μετατρέπεται σιγά σιγά σε αμφιβολία.

Βοηθός του, εκτός από τη μετρημένη και με έμφαση στις λεπτομέρειες σκηνοθεσία του Τομ ΜακΚάρθι, που δυστυχώς δεν αποφεύγει πάντα τα στερεότυπα και τα κλισέ της ματιάς ενός Αμερικανού πάνω στην Ευρώπη, η ώριμη, οσκαρικών διαστάσεων, ερμηνεία του Ματ Ντέιμον, ο οποίος καταφέρνει να είναι την ίδια στιγμή συγκινητικός και τρομακτικός, ένας «ξένος» πρωτίστως από τον ίδιο του τον εαυτό και όσα νόμιζε ότι ήταν η ζωή του.

▶ VILLAGE MALL, VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ, VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ, ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ, ΑΛΟΜΑ, ΑΛΣΟΣ, ΑΝΕΣΙΣ, ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΑΠΑΓΟΥ, ΔΕΞΑΜΕΝΗ, ΛΑΟΥΡΑ, ΛΙΛΑ, ΜΑΪΑΜΙ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΜΑΡΙΕΛ, ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ, ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ, ΡΙΑ ΒΑΡΚΙΖΑ, ΣΙΣΣΥ, ΤΡΙΑΝΟΝ ΣΑΡΩΝΙΔΑ, ΦΙΛΙΠ, ΦΙΛΟΘΕΗ

The Suicide Squad (ΗΠΑ, Καναδάς, Ην. Βασίλειο, 2021, 132’)

★★★☆☆

● σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκαν

● ηθοποιοί: Μάργκο Ρόμπι, Ιντρις Ελμπα, Τζόελ Κίναμαν, Τζον Σένα, Βαϊόλα Ντέιβις

Την επωνυμία «suicide squad» ας την κρατήσουμε μεταξύ μας: λέγεται πλέον «Task Force X» η αλλόκοτη κομπανία από παρανοϊκούς εγκληματίες -ανάμεσά τους ο Bloodsport του Ιντρις Έλμπα, ο Peacemaker του Τζον Σένα και φυσικά η Harley Quinn της Μάργκο Ρόμπι- που αναλαμβάνει μια αποστολή… αυτοκτονίας, προσπαθώντας να καταστρέψει το ζωντανό διαστημικό όπλο που θα καταστρέψει την ανθρωπότητα και που βρίσκεται αποκλεισμένο στο Κόρτο Μαλτέζε.

Αφότου απολύθηκε από την Disney με τις κατηγορίες της σεξουαλικής παρενόχλησης, ο Τζέιμς Γκαν τού «Φύλακες του Γαλαξία» μετακόμισε στη Warner κι έκανε το κέφι του ανενόχλητος, δίνοντας παράλληλα στο στούντιο την ενέργεια και το κέφι που του έλειπε. Ενα μάτσο εθιστικοί ήρωες, με ξεκάθαρη ροπή προς το κακό, ξεδίνουν χωρίς ίχνος ενοχής και μ’ ένα από τα ωραιότερα soundtracks των τελευταίων χρόνων. Το χιούμορ κατακλύζει κάθε σκηνή, η βία είναι αστείρευτη και τόσο υπερβολική που γίνεται κωμική, το μήνυμα παραμένει: ακόμα και τα πιο ταπεινά και περιφρονημένα πλάσματα έχουν τον ρόλο τους στον κόσμο. Το φιλμ είναι μπερδεμένο, αποσπασματικό, ανακατεμένο, αλλά η αντι-ηρωική πρόθεση κερδίζει το στοίχημα και η ξέφρενη (πράγματι) διασκέδαση, στον αντίποδα κάποιων «Εκδικητών», είναι εγγυημένη.

▶ COOL ΤΥΜΒΟΣ, ODEON ESCAPE ΙΛΙΟΝ, VILLAGE MALL, VILLAGE PARK ΡΕΝΤΗ, VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ, ΑΕΛΛΩ CINEMAX, ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ, ΑΙΓΛΗ ΣΑΡΩΝΙΔΑ, ΑΛΕΞ, ΑΛΣΟΣ, ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ, ΑΡΙΑΝ, ΑΡΚΑΔΙΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΚΗΠΟΣ, ΜΑΡΙΛΕΝΑ, ΟΝΑΡ, ΠΕΡΑΝ, ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ, ΣΙΝΕ ΚΕΚΡΩΨ, ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ, ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ, ΣΙΣΣΥ, ΣΠΟΡΤΙΓΚ, ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ, ΦΛΕΡΥ, ΦΛΟΙΣΒΟΣ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

Το ξαδελφάκι μου (Mon cousin, Γαλλία, Βέλγιο, 2020, 104’)

​​​​​​​★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Γιαν Κουνέν

● ηθοποιοί: Βενσάν Λεντόν, Φρανσουά Νταμιέν

Ο Πιερ Παστιέ αξίζει εκατομμύρια: είναι ο διευθυντής μιας εταιρείας διαχείρισης κρασιών και κάθε του βήμα είναι μια επιτυχία. Τώρα όμως πρέπει ν’ ανανεώσει τη σύμβασή του και ταυτόχρονα να καταφέρει μια απαιτητική νέα αγορά. Κι αυτά εξαρτώνται από τον ξάδελφό του, τον Αντριέν, εκρηκτικό, συναισθηματικό κι απρόβλεπτο.

Ο πάλαι ποτέ σκηνοθέτης τού «Dobermann» καταθέτει μια γαλλική κωμωδία, σεναριακά μάλλον μπανάλ και προβλέψιμη. Ωστόσο ο ίδιος διατηρεί την κομψότητά του τόσο στους διαλόγους όσο και στα ντεκόρ, ενώ οι Βενσάν Λεντόν και Φρανσουά Νταμιέν, ακόμα και σε δύο ρόλους ανέμπνευστους και διεκπεραιωτικούς, παραμένουν μαγνητικοί στην οθόνη. Εάν αυτή γίνει η «γαλλική κωμωδία-επιτυχία του καλοκαιριού», πάλι καλά.

Ταξίδι με τον Δράκο μου (Drachenreiter, Γερμανία, 2020, 91’)

​​​​​​​​​​​​​​★★½☆☆

σκηνοθεσία: Τομέρ Εσέντ

Ο νεαρός ασημένιος δράκος, ο Ψευτοφωτιάς, δυσκολεύεται να βγάλει φωτίτσα από το στόμα του. Για ν’ αποδείξει ότι είναι σωστός δράκος, αποφασίζει ν’ ανακαλύψει την «άκρη τ’ ουρανού» και να μεταφέρει εκεί με ασφάλεια όλον τον δρακοπληθυσμό που καταδιώκεται από τους ανθρώπους. Σύντροφοί του, μια σκιουρίνα-ξωτικό του δάσους κι ένας επιπόλαιος ψευταράκος, ο ορφανός Μπεν.

Παραδοσιακό κινούμενο σχέδιο, βασισμένο στο μυθιστόρημα της δημοφιλέστατης στη Γερμανία Κορνέλια Φούνκε. Ο ισραηλινής καταγωγής Εσέντ δίνει έμφαση στη διττή υπόσταση των ηρώων του, κανείς από τους οποίους δεν είναι αμιγώς «καλός», ενώ μπολιάζει την ιστορία του με συχνές αναφορές στο ίντερνετ και τα social media που μοιάζουν εντελώς παρωχημένα. Το «ταξίδι» θα ικανοποιήσει τους μικρούς θεατές, αλλά κανέναν άλλον επιβάτη – άλλωστε η ταινία προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη.

Επανεκδόσεις

▶ «Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι (1994, αστεράκια: 4).

Μια νεαρή κοπέλα, επιτυχημένο μοντέλο, συνδέεται διστακτικά μ’ έναν κυνικό δικαστή που παρακολουθεί τις συνομιλίες των γειτόνων του. Με πρωταγωνιστές την Ιρέν Ζακόμπ και τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, ένας ύμνος στο μοιραίο, στη συγκυρία, στην υποκειμενικότητα του δικαίου, η τελευταία ταινία ενός αξεπέραστου δημιουργού.

▶ «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» του Μελ Μπρουκς (1974, αστεράκια: 4).

Ο Φρέντερικ Φρόνκενστιν, εγγονός του διαβόητου επιστήμονα, επισκέπτεται απρόθυμα το κάστρο του προγόνου του στην Τρανσιλβανία και με τη βοήθεια του υπηρέτη Αϊγκορ, της σέξι Ινγκα και της αποτρεπτικής οικονόμου Φράου Μπλούχερ, αποφασίζει να επαναλάβει το πείραμα, να δώσει ζωή σ’ ένα άψυχο σώμα. Από τη μια πλευρά σκηνοθεσία και φωτογραφία σε άμεση επικοινωνία με τον εξπρεσιονισμό (αλλά σε b-movie τυπολογία), από την άλλη λεπτοδουλεμένοι, πνευματώδεις διάλογοι, αλλά και εκπληκτικές κωμικές ερμηνείες, χτίζουν μία από τις απολαυστικότερες ταινίες όχι μόνο του Μελ Μπρουκς, αλλά και του είδους του comedy-horror ή και γενικώς.

▶ «Μπέτυ Μπλου» του Ζαν-Ζακ Μπενέξ (1986, αστεράκια: 3,5).

Ο Ζοργκ και η Μπέτυ είναι τυχοδιώκτες, παθιασμένοι ο ένας για τον άλλον, δυο ετερώνυμα που έλκονται ενάντια σε κάθε σύμβαση. Ο προοδευτικός ρομαντισμός του Ζοργκ και η αναπτυσσόμενη κυκλοθυμικότητα της Μπέτυ θα τους οδηγήσουν σ’ ένα νομοτελειακό αδιέξοδο. Επαναστατικά σέξι για την εποχή της, στολισμένη με την ευαισθησία του Ζαν-Ιγκ Ανγκλάντ και του πηγαίου, καθηλωτικού αισθησιασμού της Μπεατρίς Νταλ, η ταινία που συντάραξε το ευρωπαϊκό σινεμά του ’80 αποκαλύπτει την ηλικία της στα τόσο πιο κυνικά ‘20ς, αλλά διατηρεί τη ζεστασιά, την ελευθερία και την τραγικότητά της.