Θέαμα πολλών Ρίχτερ και μια Μποβαρί διακριτική

San Andreas: Επικίνδυνο ρήγμα

(San Andreas)

σκηνοθεσία: Μπραντ Πέιτον

ηθοποιοί: Ντουέιν Τζόνσον, Κάρλα Γκουτζίνο, Αλεξάντρα Νταντάριο, Αρτσι Παντζάμπι

Μαντέψτε ποιος είναι πιο δυνατός: o Ντουέιν - The Rock - Τζόνσον ή το ρήγμα του Σαν Αντρέας στην Καλιφόρνια που εκρήγνυται φέρνοντας τη μεγαλύτερη σεισμική δόνηση στην ιστορία μαζί μ’ ένα τσουνάμι χιλιομέτρων; Οσο η φύση εξαγριώνεται, ο The Rock / Ρέι / πιλότος διασωστικών ελικοπτέρων, μαζί με την πρώην γυναίκα του που αγαπά ακόμα, θα παλέψουν για να σώσουν την κόρη τους που έχει παγιδευτεί στο επίκεντρο της δόνησης μαζί με το νέο της φλερτ και τον μικρούλη αδελφό του.

Αμερικανική ταινία καταστροφής χωρίς πατριωτισμό και σεναριακή αφέλεια δεν γίνεται, γι’ αυτό και το «San Andreas» έχει όλες τις απαραίτητες στιγμές όπου η δράση θα κάνει διάλειμμα προκειμένου ο ήρωας να μονολογήσει για την αγάπη, την ασφάλεια, τον ηρωισμό, το παιδί του που πρέπει να σώσει, την οικογένεια που θέλει να κρατήσει, την αμερικανική σημαία που θα εμφανιστεί καθαρή και σένια πάνω από τη ρημαγμένη χώρα γιατί όλα θα ξαναχτιστούν όμορφα απ’ την αρχή.

Θεωρώντας αυτό δεδομένο, το «San Andreas», σε 3D ή όχι, ξεκινά με μια θεαματική σκηνή ιπτάμενης δράσης που κόβει την ανάσα και δεν σταματά ώσπου η αδρεναλίνη να διαχυθεί στην αίθουσα, ισοπεδώνοντας λόφους, βουνά, τη γέφυρα του Σαν Φρανσίσκο, τον κόσμο ολόκληρο, αλλά ποτέ το αίσθημα ευθύνης και τη βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε καλά. Γιατί, φυσικά, ποιος δεν θα ήθελε να τον σώσει ο Ντουέιν Τζόνσον με τα στιβαρά του μπράτσα, αν όχι από έναν καταστροφικό σεισμό, σίγουρα από τη συννεφιά της εκτός οθόνης πραγματικότητας.

Μαντάμ Μποβαρί

(Madame Bovary)

σκηνοθεσία: Σόφι Μπάρτες

ηθοποιοί: Μία Γουασικόφσκα, Εζρα Μίλερ, Ρις Ιφανς, Λόγκαν Μάρσαλ-Γκριν, Χένρι Λόιντ-Χιουζ, Πολ Τζιαμάτι

Η Εμα είναι ευτυχισμένη που φτάνει η μέρα του γάμου της με τον γιατρό Σαρλ Μποβαρί, που θα την οδηγήσει, ελπίζει, μακριά από την αγροτική φυλακή του οικογενειακού σπιτιού της. Οταν, όμως, η νέα της καθημερινότητα αποδειχτεί ελλιπής, η Εμα θ’ αναζητήσει την εκτόνωση της φλογερής της επιθυμίας για μια ζωή γεμάτη πάθος στα ανεξέλεγκτα έξοδα, τα ρούχα και τα διακοσμητικά του σπιτιού της και στις παράνομες ερωτικές σχέσεις, παρότι ούτε κι αυτά θα μπορέσουν να χορτάσουν τη δίψα της για κοινωνική ανέλιξη και δυνατές εμπειρίες.

Η Σόφι Μπάρτες ξεκινά τη δική της μεταφορά στην οθόνη της εμβληματικής ηρωίδας του Φλομπέρ από το προδιαγεγραμμένο μοιραίο τέλος της – άρα η δική της Μαντάμ Μποβαρί δεν έχει ίχνος ελπίδας, έχει μόνο τη δυνατότητα να εξηγήσει όσα την οδηγούν στην κλιμακούμενη απόγνωση. Κι αυτή την εξήγηση η Μπάρτες αποφασίζει να την αποδώσει με δύο τρόπους.

Από τη μια, η σκοτεινή, ατμοσφαιρική φωτογραφία, το επιβλητικό σινεμασκόπ σε 35mm, που αξιοποιεί τους φυσικούς φωτισμούς τόσο της υπαίθρου όσο και των γεμάτων αδύναμα κεριά εσωτερικών χώρων, αποτυπώνει με μελαγχολικό ρεαλισμό έναν κόσμο αφιλόξενο και στεγνό.

Από την άλλη, η Μπάρτες επιλέγει μια προσέγγιση της ιστορίας διακριτική, λεπτή, με την επιθυμία να τραβήξει τον θεατή μέσα στο σύμπαν όπου η ηρωίδα του Φλομπέρ αναγκάστηκε να ζήσει και, προσφέροντάς του φειδωλά στοιχεία –λέξεις, βλέμματα, ανάσες, κλεφτούς διαλόγους, εξαιρετικά κοντινά πλάνα λεπτομερειών– να διαπιστώσει ο ίδιος τους ταξικούς και φυλετικούς διαχωρισμούς που ώθησαν την Εμα Μποβαρί στο ν’ ανατινάξει τη ζωή της.

Μόνο που από την πολλή διακριτικότητα, η ταινία καταλήγει αδιάφορη κι επίπεδη, χωρίς να βοηθιέται κι από την αποστασιοποιημένη ερμηνεία της Μία Γουασικόφσκα, η οποία τόσο καλά κρύβει την εσωτερική της φλόγα που δεν φαίνεται καν.

Μην ενοχλείτε, παρακαλώ!

(Une heure de tranquillité)

σκηνοθεσία: Πατρίς Λεκόντ

ηθοποιοί: Κριστιάν Κλαβιέ, Καρόλ Μπουκέ, Βαλερί Μπονετόν, Ρόσι ντε Πάλμα

Ο Μισέλ, οδοντίατρος και οικογενειάρχης, θέλει να περάσει μια ώρα μοναξιάς, απολαμβάνοντας ένα σπάνιο άλμπουμ της τζαζ που ανακάλυψε στο παλαιοπωλείο.

Αλλά δεν μπορεί να τη βρει: η γυναίκα του τού επιφυλάσσει μια δυσάρεστη έκπληξη, η ερωμένη του απειλεί με αποκαλύψεις, ο γιος του τού φορτώνει μια οικογένεια μεταναστών, ο γείτονας τον πιέζει να διοργανώσει μια γιορτή της πολυκατοικίας, τα υδραυλικά πλημμυρίζουν, η καθαρίστρια κάνει σαματά με την ηλεκτρική σκούπα κι η μητέρα του δεν παύει να του τηλεφωνεί.

Ο Κριστιάν Κλαβιέ, ο μπαμπάς τού «Θεέ μου, τι σου κάναμε;», προκαλεί το χαμόγελο και μόνο με την όψη του και με το θαυμάσιο κωμικό του timing. Ωστόσο ο Πατρίς Λεκόντ, διασκευάζοντας το θεατρικό έργο του Φλόριαν Ζέλερ, φορτώνει τον ήρωά του με μια φλύαρη, παλιομοδίτικη φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται από το κακό στο χειρότερο, όπως κι η μέρα του Μισέλ, καθώς από την οθόνη έρχονται και παρέρχονται και ξανάρχονται θορυβώδεις κι ενοχλητικοί επισκέπτες.

Η μόνη σκηνή όπου διακρίνεται ο υπέροχος Λεκόντ παλαιότερων ταινιών, είναι και η λιγότερο κωμική, η συγκινητική στιγμή που ο Μισέλ θα βρει, επιτέλους, ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Ενα φιλί για το τέλος

(Song One)

σκηνοθεσία: Κέιτ Μπάρκερ-Φρόιλαντ

ηθοποιοί: Αν Χάθαγουεϊ, Τζόνι Φλιν, Μπεν Ρόζενφελντ, Μέρι Στίνμπεργκεν

Η Φράνι δουλεύει στο Μαρόκο για το διδακτορικό της στην Ανθρωπολογία, αλλά το τηλεφώνημα από τη μητέρα της, ότι ο μικρός της αδελφός τραυματίστηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα και βρίσκεται σε κώμα, θα τη φέρει βιαστικά πίσω στη Νέα Υόρκη. Εκεί, η Φράνι θ’ αρχίσει να «επικοινωνεί» με τον αδελφό της, γνωρίζοντας τη μουσική σκηνή του Μπρούκλιν και τον ευαίσθητο τραγουδοποιό που εκείνος λατρεύει.

Νεο-χίπικο ρομάντζο με την Αν Χάθαγουεϊ στο επίκεντρο, ένα όχημα για ν’ αποδείξει από τη μια η ηθοποιός ότι, εκτός από Οσκαρ, μπορεί να διεκδικήσει και το στέμμα της μελαγχολικής hipster queen και για ν’ αναδείξει από την άλλη την indie μουσική σκηνή του Μπρούκλιν με τρόπο αληθινά ζηλευτό.

Τα δυο αυτά στοιχεία είναι ντυμένα μ’ ένα αφελές και προσποιητό μελόδραμα, όπου η πιο ερωτική στιγμή που μοιράζονται η Φράνι κι ο μουσικός δεν είναι το σεξ, αλλά όταν, από μακριά, ακούνε το ίδιο τραγούδι στα ρετρό ακουστικά τους. Ωστόσο, αν όχι ως ταινία, το «Song One» λειτουργεί θαυμάσια ως ταξιδιωτικός οδηγός για hipsters στην καρδιά της σημερινής Νέας Υόρκης.

Παράξενη μαγεία

(Strange Magic)

σκηνοθεσία: Γκάρι Ράιντστορμ

με τις φωνές των: Χρήστου Θάνου, Στεφανίας Φιλιάδη, Σταύρου Σιούλη, Χριστέλας Γκιζέλη, Στέλιου Ψαρουδάκη, Σοφίας Τσάκα, Βίνας Παπαδοπούλου, Γιάννη Στεφόπουλου, Τηλέμαχου Κρεβάικα, Κώστα Τριανταφυλλόπουλου, Τάσου Κωστή

Οι δυο αντίπαλοι κόσμοι των μαγικών πλασμάτων, εκείνος των ξωτικών κι εκείνος του σκοτεινού δάσους, μάχονται για το μαγικό φίλτρο του έρωτα που παρασκευάζεται από λουλούδια που φυτρώνουν πάνω στα σύνορά τους. Επικεφαλής της «μάχης» η απογοητευμένη από την αγάπη πανέμορφη πριγκίπισσα Μαριάν κι ο κακοφορμισμένος σκοτεινός Βασιλιάς Μπογκ με την κρυφά τρυφερή καρδιά.

Το στούντιο του Τζορτζ Λούκας παρουσιάζει μια ταινία κινουμένων σχεδίων όπου τα ντεκόρ των δυο βασιλείων είναι απείρως ωραιότερα απ’ όλους τους ήρωες. Η κλισέ ιστορία με το δίδαγμα ότι… ο καθένας μπορεί να βρει το ταίρι του, όσο άσχημος κι αν είναι, εκτυλίσσεται με όχημα τις διασκευές διάσημων τραγουδιών από Ελβις μέχρι Lady Gaga, σ’ ένα φιλμ που χρειάζεται πολύ ακόμα μαγικό φίλτρο για να γίνει γοητευτικό, ακόμα και για τους μικρούς θεατές.