Θυσία για τον έρωτα

Η Φανί Αρντάν ανήκει στη σφαίρα των σύγχρονων μυθικών γυναικών. Αν και πριν από λίγες ημέρες συμπλήρωσε το 66ο έτος της ηλικίας της (δεν κρύβει φυσικά ότι γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου του 1949), εξακολουθεί να είναι γοητευτική, με λεπτή σιλουέτα, υγρό βλέμμα, σαρκώδη χείλη. Μυαλό ξυράφι και καρδιά που πάλλεται από συναίσθημα.

Το ελληνικό κοινό, που τη λάτρεψε, θα έχει την ευκαιρία να την απολαύσει ολοζώντανη.

Η μούσα του Φρανσουά Τριφό θα φτάσει στην Αθήνα το μεσημέρι της Δευτέρας (30 Μαρτίου), επίτιμη προσκεκλημένη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το βράδυ της ίδιας ημέρας θα παραστεί στην τελετή απονομής των ετήσιων κινηματογραφικών βραβείων της ΕΑΚ, όπου θα της απονεμηθεί Τιμητικό Βραβείο για το σύνολο της προσφοράς της στην 7η Τέχνη.

Ωστόσο, την επόμενη ημέρα (Τρίτη 31/3) θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση σε μια εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο.

Κατ' αρχάς θα προβληθεί σε πανελλήνια πρεμιέρα η ταινία της «Obsessive Rhythms» (στις 16.00), στην οποία υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία, αλλά δεν παίζει. Αμέσως μετά, θα δώσει masterclass εφ’ όλης της ύλης και θα μοιραστεί με το κοινό ξεχωριστές εμπειρίες και σκέψεις από την πολυετή διαδρομή της στον χώρο του σινεμά.

Συμπλήρωσε περισσότερα από 40 χρόνια καριέρας, έχει παίξει σε 50 και πλέον ταινίες, έχει τιμηθεί με το βραβείο Σεζάρ και έχει κερδίσει την αγάπη και την αποδοχή του διεθνούς κοινού.

Η ενασχόλησή της με τη σκηνοθεσία είναι η λιγότερο γνωστή πτυχή της καλλιτεχνικής δράσης της. Ωστόσο την έλκει όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Το «Obsessive Rhythms» είναι η τρίτη σκηνοθετική δουλειά της μετά τη μεγάλου μήκους «Στάχτες και αίμα» (2009) και τη μικρού μήκους «Chimères absentes» (2010).

Η ταινία ξεκίνησε από το Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, έχει παιχτεί στη Γαλλία και σε άλλες χώρες και πιθανόν να βρει διανομή στην Ελλάδα. Είναι η ιστορία μιας νεαρής μουσικού που παίζει τσέλο και εγκαταλείπει την καριέρα και τη ζωή της για την αγάπη ενός άνδρα. «Η ιδέα για την ταινία ξεκίνησε με το απόσπασμα της Μαργκερίτ Ντιράς "να περιμένεις την αγάπη είναι η ίδια η αγάπη"... Η ηρωίδα μου, η Μάργκο, είναι διχασμένη ανάμεσα στο όλα ή τίποτα», εξηγεί η Αρντάν.

Το φιλμ αναφέρεται στο τίμημα του έρωτα. Τα όνειρα και τις επιλογές στη ζωή, τα ιδανικά και τα πιστεύω που καθοδηγούν τους ανθρώπους. Ωστόσο, ο καθένας αγαπάει με τον δικό του τρόπο και τον δικό του χρόνο. «Η Μάργκο περιμένει η αγάπη να είναι φλογερή, όχι κάτι χλιαρό. Περιμένοντας η αγάπη να είναι τα πάντα, θρυμματίζεται. Δίνει εξ ολοκλήρου τον εαυτό της, θυσιάζει ακόμα και τη μουσική της, ελπίζοντας ότι οι πόθοι της θα εκπληρωθούν.

Η Μάργκο βασανίζεται με την αίσθηση ότι έχει χάσει τα πάντα και τελικά χάνει αυτά που έχει να της προσφέρει η ίδια η ζωή». Οπως υπογραμμίζει η Φανί Αρντάν, είναι μια ταινία «για τους ρυθμούς με τους οποίους αγαπάμε κι εργαζόμαστε, για τους ρυθμούς της μουσικής και της καρδιάς, εξ ου και ο τίτλος της».

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατάει η Αζια Αρτζέντο και μαζί της παίζουν ο Νούνο Λόπες, ο Φράνκο Νέρο και ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, συμπρωταγωνιστής της Φανί Αρντάν στην αλησμόνητη «Γυναίκα της διπλανής πόρτας» του Φρανσουά Τριφό. Η ερμηνεία της τής προσέφερε την πρώτη υποψηφιότητά της για το βραβείο Σεζάρ και ουσιαστικά την καθιέρωσε διεθνώς.

Ιnfo:

Προβολή ταινίας 16.00. Masterclass: 18.00. Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών: λεωφόρος Συγγρού 107-109.

Είσοδος δωρεάν με δελτία εισόδου, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων θα ξεκινήσει στις 15.00.