Τέλη δεκαετίας ‘80, κινηματογράφος «Αλφαβίλ», λίγα λεπτά πριν αρχίσει μια τυπική μεταμεσονύχτια προβολή.
Θορυβώδεις παρέες, ζευγάρια αποφασισμένα εκείνο το Σάββατο να δουν θρίλερ και να τρομάξουν αγκαλιασμένα, κάτι περίεργοι τύποι που ουρλιάζουν «Αίμα! Αίμα!» και άλλα παράξενα πλάσματα της νύχτας.
Τα φώτα της αίθουσας σβήνουν, αλλά το πανδαιμόνιο συνεχίζεται. Μέχρι που κάποιος από τα μπροστινά καθίσματα φωνάζει «Ησυχία! Ο πρίγκιπας».
Στην οθόνη είχε εμφανιστεί το όνομα του Τζον Κάρπεντερ. Και όλοι σωπαίνουν.
Ο Κάρπεντερ τα τελευταία 14 χρόνια έκανε μόνο μία ταινία. Παράπλευρη απώλεια για τους θαυμαστές του ήταν και η μουσική, που ο ίδιος έγραφε για τις ιστορίες που αποφάσιζε να αφηγηθεί.
Ομως το «Lost themes», το άλμπουμ που κυκλοφόρησε με ολοκαίνουργιες συνθέσεις του, αναπληρώνει επάξια την πολυετή απουσία του Aμερικανού σκηνοθέτη.
Σ’ αυτή την απροσδόκητη επανεμφάνισή του, το ηχητικό του σύμπαν δεν έχει αλλάξει.
Τα συνθεσάιζερ έχουν ξανά τον πρώτο λόγο, μαζί με τις λιτές μελωδικές γραμμές και τον εμπνευσμένο μινιμαλισμό, όλα όσα με το πέρασμα του χρόνου κατέταξαν τον Κάρπεντερ ως συνθέτη δίπλα στους Tangerine Dream, τον Τζόρτζιο Μοροντέρ και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου των 70s.
Γι’ αυτό και έσπευσαν για remix στο νέο LP oι Silent Servant, Bill Kouligas και Ζola Jesus, ενώ η Μουσική Ακαδημία του Μπρούκλιν οργάνωσε τον Φεβρουάριο ρετροσπεκτίβα του έργου του.
Απελευθερωμένη από τις κινηματογραφικές εικόνες, η μουσική του για το «Lost themes» δεν είναι πια για εκείνο το αυτοκίνητο που το έλεγαν «Κριστίν», την κατακόκκινη Plymouth Fury του ‘58 που ερωτεύτηκε τον οδηγό της, ή για την Τζέιμι Λι Κέρτις, όταν προσπαθούσε να ξεφύγει από την «Ομίχλη» και να μείνει ζωντανή στη «Νύχτα με τις μάσκες».
Είναι ένα σάουντρακ για δικούς μας τόπους και πρόσωπα. Για τα μέρη με τις φωτεινές επιγραφές «Ελυζέ», «Ριάλτο» και «Αλφαβίλ», για τον Βαγγέλη Κοτρώνη, που καθιέρωσε τις μεταμεσονύχτιες προβολές στην Ελλάδα, για τον Αντώνη Στεργιάκη, που τις φιλοξένησε και τις συνέχισε. Ναι, ο πρίγκιπας είναι και πάλι εδώ.
Ησυχία, λοιπόν, και ας τον ακούσουμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας