Παρά την πολλά υποσχόμενη κρατικοποίηση (Φεβρουάριος 2016, Ν4366), τα ασφυκτικά οικονομικά προβλήματά του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών παραμένουν άλυτα και διογκώνονται. Μουσικά όμως η γιορτή φαίνεται να κρατεί καλά χάρη στον γνωστό/άγνωστο «Ελληνα του εξωτερικού ο οποίος επιθυμεί η γενναία, επαναλαμβανόμενη δωρεά του να παραμείνει ανώνυμη».
Φέτος το φθινόπωρο χάρη σε διαδοχικές, πλούσιες χορηγίες του η μεγάλη αίθουσα φιλοξενεί δύο κορυφαίες ευρωπαϊκές ορχήστρες: τη Φιλαρμονική του Βερολίνου και τη Βασιλική Ορχήστρα Κοντσέρτχεμπαουμ του Αμστερνταμ.
Την Κυριακή, 16/10/2016, οι Αθηναίοι απόλαυσαν μια εξαιρετική συναυλία της πρώτης υπό τον Τουγκάν Σοχίεφ (16/10/2016). Αστέρι με καλή θέση στο διεθνές μουσικό στερέωμα, ο 39χρονος Ρωσο-Οσετός αρχιμουσικός κατέχει σήμερα κορυφαίες θέσεις σε Τουλούζη, Μόσχα και Βερολίνο.
Η λαμπερή, ανεπιφύλακτα απολαυστική μουσική βραδιά θύμισε παλιές εποχές δόξης του ΜΜΑ και υπενθύμισε έμπρακτα ότι ο τέλειος ορχηστρικός ήχος δεν είναι μύθος!
Πρώτο ακούσαμε το συμφωνικό ποίημα «Ο καταραμένος κυνηγός» του Σεζάρ Φρανκ. Εργο που αφουγκράζεται τα διδάγματα των δαιμονικών ακουσμάτων της μπερλιοζικής «Φανταστικής Συμφωνίας», παίχτηκε με ακρίβεια, σφρίγος και τευτονικής δριμύτητας έμφαση στο εμβατηριακό στοιχείο.
Ακολούθησαν οι δημοφιλείς «Ραψωδία σε ένα θέμα του Παγκανίνι για πιάνο και ορχήστρα» του Ραχμάνινοφ με σολίστα τον Νικολάι Λουγκάνσκι.
Στο απόγειο της ακμής του, ο 44χρονος Ρώσος πιανίστας επιβεβαίωσε ότι διαθέτει ακριβώς τον ιδανικό συνδυασμό προσόντων και επιδόσεων για την υστερορομαντική, άκρα δεξιοτεχνική γραφή του Ραχμάνινοφ: τεράστιο, στιβαρό αλλά ταυτόχρονα αθλητικό ήχο, άριστη αντίληψη της ροής και των στόχων της μουσικής δραματουργίας, τέλεια τεχνική, ύψιστη δεξιοτεχνία, ευγενή μουσικότητα, υγιές συναίσθημα.
Ηγήθηκε της εκτέλεσης αδιαπραγμάτευτα, υπερβαίνοντας δίχως φανερή προσπάθεια με τον ρωμαλέο ήχο του ακόμη και τις θορυβωδέστερες ορχηστρικές κορυφώσεις, διατηρώντας σφιχτά αρθρωμένο μουσικό ειρμό.
Στους άλλοτε άγρια συγκρουσιακούς και άλλοτε λυρικά συμπορευτικούς διαλόγους του με τον υπερπολυτελή ήχο της βερολινέζικης ορχήστρας ο Λουγκάνσκι φόρτισε το παίξιμό του με συγκίνηση και νοσταλγία δίχως να διολισθήσει σε μελιστάλακτες διατυπώσεις, ενώ ο Σοχίεφ διατήρησε αδιάλειπτα διάφανο τον λασπώδη, χολιγουντιανό ήχο του Ραχμάνινοφ.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την συμφωνική σουίτα «Σεχραζάντ» του Ρίμσκι Κόρσακοφ. Εδώ ο Σοχίεφ επένδυσε ιδιαίτερα στις δυναμικές, διαπλάθοντας ένα ηχητικό τοπίο με διαφάνεια και αιθέριες διαβαθμίσεις ακουαρέλας απ’ όπου, βεβαίως, δεν έλειψαν οι σαρωτικής έντασης κορυφώσεις.
Ωστόσο η ανάγνωσή του παρέμεινε πρωτίστως αναλυτική, αφήνοντας τους Βερολινέζους να αναδείξουν με τον σαγηνευτικότερο τρόπο τον ανεξάντλητο πλούτο και τη μαγνητική γοητεία του μουσικού «οριενταλισμού» στην πιο εμβληματική έκφανσή του επί ρωσικού εδάφους.
Το ακρόαμα διέθετε απαράμιλλη ποιότητα ήχου: μοναδική ηχοχρωματική ισορροπία και πλούτο, συνοχή και ακρίβεια, υποβλητικής ευγένειας εκστατικά σόλι από το α’ βιολί στο λυρικό ρόλο/βινιέτα της αφηγήτριας/Σεχραζάντ, αριστοτεχνικές κομβικές συνεισφορές από μεμονωμένα πνευστά της ορχήστρας (όμποε, φαγκότο, κλαρινέτο κ.λπ.), αισθησιακής πλαστικότητας φραστική από το σώμα των εγχόρδων.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας