Μετριούνται στα δάχτυλα οι σπάνιες βραδιές μουσικής δωματίου, στις οποίες βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με εκλεκτούς μουσικούς διακατεχόμενους από αυτό που θα λέγαμε «θείο οίστρο». Ακριβώς αυτό συνέβη στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», όταν έπαιξαν ο ελληνοαλβανικής καταγωγής βιολιστής Ιονιάν Ηλίας Καντέσα και ο Αγγλος πιανίστας Νίκολας Ρίμερ (8/34/2016).
Υποδειγματικά συγκροτημένο, το πρόγραμμα της βραδιάς περιλάμβανε πέντε έργα γραμμένα μεταξύ 1923 και 1949 που αντιπροσώπευσαν γεωγραφικά και υφολογικά σχεδόν ολόκληρη τη βεντάλια εκδοχών του μεσοπολεμικού μοντερνισμού: από τις εθνικοσχολικές συζεύξεις («Τσιγγάνα» του Ραβέλ, «Σονάτα αρ.3, σε λαϊκό ρουμάνικο ύφος» του Ενέσκου) και τις συναντήσεις με την τζαζ («Σονάτα για βιολί» του Ραβέλ) ώς τις γερμανικών γονιδίων, εξπρεσιονιστικής αιχμηρότητας εκφάνσεις («Μικρή σουίτα για βιολί και πιάνο αρ.1» και «αρ.2» του Σκαλκώτα).
Απόλυτα συντονισμένες τεχνικά και ως άποψη, γενναιόδωρα εμπλουτισμένες με μεθυστικές εξάρσεις δεξιοτεχνίας, οι ερμηνείες των δύο μουσικών χαρακτηρίστηκαν από ακραίες εκλεπτύνσεις και εξαντλητική επεξεργασία, οι οποίες όμως ουδέποτε υπονόμευσαν τη σαφήνεια της δομής, την ακρίβεια και την απαραίτητη σταθερότητα του ειρμού. Επιπλέον οι ερμηνείες τους διαφοροποιήθηκαν ξεκάθαρα, προσαρμοζόμενες στο κυρίαρχο στίγμα εκάστου έργου.
Στις σύντομες, προκλητικά πολυστιλιστικές σουίτες του Σκαλκώτα προσέλαβαν εξπρεσιονιστική οξύτητα και αιχμηρότητα, ενώ απέδωσαν με σαγηνευτική άνεση και ευστοχία τις αναφορές στην τζαζ και τις κυκλοθυμικές συναισθηματικές μεταπτώσεις.
Στον Ραβέλ τον τόνο έδωσαν η ιδιοσυγκρασιακή σαγήνη του ρευστού γαλλικού ήχου και -πάλι- η ανταπόκριση στο κάλεσμα της τζαζ. Τέλος στην εκτενή σονάτα του Ενέσκου κυριάρχησε δοσμένη εκστατικά η εκπληκτική έντεχνη μεταγραφή των δεξιοτεχνικών εκφραστικών μανιερισμών της ρουμανικής παραδοσιακής μουσικής.
Λεπτεπίλεπτα ηχοχρωματικά παιχνιδίσματα μικρογραφικής ακρίβειας, αιθέριες διαβαθμίσεις δυναμικής και ριψοκίνδυνες αυξομειώσεις ταχυτήτων ζωντάνεψαν με τον ιδανικότερο τρόπο τη θησαυρισμένη μνήμη του εθνικού παραδοσιακού ήχου στο κατώφλι μεταξύ μοντερνισμού και ρομαντισμού.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας