Από παραγωγός, ερμηνευτής

• «We Fall»
• Emile Haynie (Interscope Records)

«We Fall» λοιπόν είναι ο τίτλος. Στολισμένο με λουλούδια και γλαστράκια το εξώφυλλο. Παλιοί γνώριμοι στις ερμηνείες των τραγουδιών και να σου η νέα ελπίδα ξεφύτρωσε. Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Αμερικανού παραγωγού Emile Haynie κυκλοφόρησε μόλις. Γέννημα-θρέμμα Νέας Υόρκης, ο Haynie έφτιαξε έναν δίσκο που θυμίζει σύγχρονη μουσική αποτύπωσης της πόλης, των ήχων της, της αισιόδοξης πλευράς της και όσων έχουν συνδεθεί μαζί της.

Aυτό το παιδί με την περίεργη διαδρομή, που πρωτοξεκίνησε μπλέκοντας σε χιπ χοπ παραγωγές (των Obie Trice, Raekwon, Ghostface Killah, Proof, Remy Ma, Ice Cube, Εμινεμ, κ.ά.) και μετά βρήκε την υγειά του πλάι στη Λάνα Ντελ Ρέι, έχει συγκεντρώσει σε αυτόν τον δίσκο πολλούς κι εκλεκτούς.

Από τους Αντριου Γουάιτ και Μπράιαν Γουίλσον που του κάνουν ποδαρικό στο τραγούδι «Falling Apart» μέχρι τη Λάνα Ντελ Ρέι που λιώνει με το γνώριμο λάγνο ύφος στο «Wait for Life» (featuring Lana Del Rey), τη Σαρλότ Γκενσμπούργκ που κάνει τη βρομοδουλιεά και βάζει λίγο dark στοιχείο στο «A Kiss Goodbye» με τους ηλεκτρονικούς πειραματισμούς, τους Λίκε Λι και Ρόμι Μάντλεϊ Κροφτ στο «Come Find Me», τον Ρούφους Γουέινραϊτ που συμμετέχει στο δεύτερο κομμάτι του δίσκου «Little ballerina» (κατά τη γνώμη μας το καλύτερο του δίσκου) και, τέλος, τον Ράντι Νιούμαν, ο οποίος γράφει το φινάλε στο ένατο μόλις κομμάτι με τίτλο «Who to Blame».

Στην πραγματικότητα ο Emile Haynie αποφάσισε με αυτό το πρώτο προσωπικό άλμπουμ να βγει μπροστά. Μπορεί τα κομμάτια να είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των παραπάνω, αλλά θέλει να τα χρεωθεί κι εκείνος. Λογικό. Εχει ταλέντο και δεν του αρκεί μόνο η δόξα του συνθέτη. Τελειώνοντας κανείς την ακρόαση του «We Fall» ξέρει γιατί θα τον αγαπήσουν οι hipsters και γιατί θα τον βρίζουν όλοι οι υπόλοιποι. Σε κάθε περίπτωση, κάμποσοι στο τέλος θα μιλούν γι’ αυτόν.

Ενας Γάλλος τροβαδούρος

• «Partout la musique vient»
• Julien Clerc (Virgin)

Ηχος γαλλικός, καθαρός, νοσταλγικός. Μουσικές ανάλαφρες. Ερμηνείες αληθινές, από εκείνες που μας έχει συνηθίσει ένας από τους πιο δημοφιλείς Γάλλους τροβαδούρους. Το νέο άλμπουμ του Ζουλιέν Κλερκ κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό με τίτλο «Partout la musique vient». Μετά από τρία χρόνια σιωπής, o Ζ. Κλερκ επέστρεψε με ολοκαίνουργια κομμάτια (τα οποία μάλιστα παρουσιάζει σε περιοδεία αυτές τις μέρες στη Γαλλία) και στα οποία «συνυπάρχουν» κάμποσες εκπλήξεις. Κατ’ αρχάς τις περισσότερες νέες συνθέσεις του τις έγραψε στο Λονδίνο.

Στην ομάδα παραγωγής είχε τον Βρετανό Τζίμι Χόγκαρθ (ο οποίος έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Εϊμι Γουάινχαουζ, Πάολο Νουτίνι, Duffy). Τις ενορχηστρώσεις ανέλαβε ο Γουίλ Μαλόουν (που στο βιογραφικό του έχει δουλειές με τους Depeche Mode και Massive Attack). Για τους στίχους, ωστόσο, των 13 τραγουδιών στράφηκε σε πιο οικείους του: την επί χρόνια φίλη του Κάρλα Μπρούνι, που υπογράφει τα «Le Chemin des rivières» και «Les Amoureux», τον Αλεξ Μποπάν, που έγραψε στίχους σε επτά, κ.ά. Ακούστε το «Mon coeur helas» και θα καταλάβετε γιατί έχει ήδη μπει στο πάνθεον του γαλλικού μελό. Στο «On va, on vient, on reve» μπαίνει το ακορντεόν και το σφύριγμά του και το πράγμα γλυκαίνει, το «Les Amoureux» είναι η ανάλαφρη πλευρά του, το «Violette et Pierrot» η μποέμ του, το «Danse» οι vintage ντίσκο αναμνήσεις του, ενώ, στο «Long distance call» το παρελθόν τού χτυπά την πόρτα.

Οι κάποιες μεταβολές στον ήχο του ξεκαθαρίζουν τι ακριβώς αναζήτησε στο Λονδίνο: τη φρεσκάδα. Ωστόσο, οι λέξεις που και πάλι κάνουν κύκλους γύρω από την αγάπη, τις υποσχέσεις και τις απογοητεύσεις σηκώνουν το κάλυμμα για να αποκαλυφθεί η γαλλική του ψυχή.