Πριν από 21 χρόνια οι Βρετανοί (1994) και πριν από 14 οι Ελληνες (2001) γελούσαν μέχρι δακρύων πάνω από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος που χαρακτηρίστηκε η «καλύτερη σάτιρα» του θατσερισμού -μεταμοντέρνα, βέβαια- και εκτόξευσε τον συγγραφέα του, τον Τζόναθαν Κόου, στην κορυφή.
Το βιβλίο ήταν το αλησμόνητο «Τι ωραίο πλιάτσικο!» (εκδόσεις Πόλις), που είχε πέσει και σε πολύ καλά μεταφραστικά χέρια, της Τρισεύγενης Παπαϊωάννου.
Εκτοτε ο Κόου συνέχισε ακάθεκτος την πορεία του, έστω κι αν τόσο καλό μυθιστόρημα δεν ξανάγραψε, έγινε και πολύ αγαπητός στους Ελληνες (εννέα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πόλις), ενώ μας επισκέπτεται και συχνά, καλεσμένος σε φεστιβάλ και εκδηλώσεις.
Τελευταία φορά, τον Δεκέμβριο του 2013, παρουσίασε στη Στέγη το βιβλίο του «Expo 58».
Και νά που στις 11 Νοεμβρίου, κυκλοφόρησε με επικοινωνιακό θόρυβο το νέο του μυθιστόρημα, «Number 11»: είναι το ενδέκατο βιβλίο του, ο τίτλος παραπέμπει στο νούμερο 11 της Ντάουνινγκ στριτ, όπου συνήθως μένει ο υπουργός Οικονομικών (έχει κάνει ένα πέρασμα και ο Ντέιβιντ Κάμερον), σε μια γραμμή λεωφορείου που κυκλώνει το Μπέρμιγχαμ και σε ένα εξωφρενικό υπόγειο (!) έντεκα επιπέδων που σχεδιάζει πάμπλουτη οικογένεια του Τσέλσι.
Ωραία όλα αυτά, αλλά η είδηση είναι άλλη.
Το «Number 11» διαφημίζεται σαν «ένα είδος σίκουελ» του «Τι ωραίο πλιάτσικο!».
Ενώ όσοι κριτικοί έγραψαν ήδη γι’ αυτό συμφωνούν σε ένα: ο Τζόναθαν Κόου, μετά τη θατσερική Αγγλία, παρέλαβε και την εποχή του Κάμερον.
Τα στοιχεία σίκουελ δεν είναι πολλά, αν και εμφανίζεται στο βιβλίο γόνος της περίφημης για την απληστία και τον κυνισμό της οικογένειας Γουίνσο που έλυνε και έδενε στο «Τι ωραίο πλιάτσικο!» και συνεχίζει να κυριαρχεί στη χώρα.
Ο Τζόναθαν Κόου αυτή τη φορά έχει για ηρωίδα την εννιάχρονη Ρέιτσελ, που μεγαλώνει στο βιβλίο, ξεκινώντας από το 2003, τη μέρα ακριβώς που βρέθηκε το πτώμα του δρος Ντέιβιντ Κέλι, του κορυφαίου συμβούλου της βρετανικής κυβέρνησης στο θέμα του οπλοστασίου του Ιράκ, που αυτοκτόνησε.
Το μυθιστόρημα και η Ρέιτσελ φτάνουν μέχρι το 2015, τότε, που, όπως έγραψε ο «Independent», «το Λονδίνο έχει γίνει αποικία των πλουσίων και έχουν ξεκινήσει διαδηλώσεις εναντίον της λιτότητας».
Το «Number 11» είναι κατά τον εκδοτικό του οίκο (Viking) ένα μυθιστόρημα «για τις εκατοντάδες μικρές συνδέσεις μεταξύ της δημόσιας και της ιδιωτικής ζωής, για το πώς είναι να ζεις σε μια πόλη που οι τραπεζίτες χρειάζονται κινηματογραφικές αίθουσες στα υπόγεια των σπιτιών τους και άλλοι συσσίτια στη στροφή του δρόμου».
Κατά τον «Independent» είναι «μια έκκληση του Κόου για μια καλύτερη και δικαιότερη Βρετανία».
Και κατά την «Guardian», «ένα πέρα από κάθε αμφιβολία πολιτικό μυθιστόρημα: θυμωμένο, σκοτεινό, απορροφημένο με μανία στο να αποδείξει μυστηριώδεις συνδέσεις, τόσο που να κερδίζει εύκολα μια θέση στο ράφι με την “παρανοϊκή λογοτεχνία”».
Οι εκδόσεις «Πόλις» το έχουν ήδη κλείσει και θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας