Η γυναίκα που εδώ και μερικές δεκαετίες συνέβαλε στην αλλαγή της αισθητικής των εξωφύλλων της «Vogue», του «Vanity Fair», του «Rolling Stone», που προκάλεσε αμέτρητες συζητήσεις για τα τολμηρά της πλάνα, που υπηρέτησε την γκλαμουριά και την ομορφιά, χωρίς να προδώσει την ισχυρή της άποψη, που έχτισε τον μύθο της σε ένα ανδροκρατούμενο φωτογραφικό σύμπαν.
Η Ανι Λίμποβιτς, η μεγάλη σταρ της φωτογραφίας, επιστρέφει σε ένα παλιό της project (το λεύκωμα με τίτλο «Women») και παρουσιάζει μια έκθεση-υπόκλιση στο γυναικείο φύλο (ξεκινά το Σάββατο).
Παλαιότερα και πρόσφατα πορτρέτα με 30 σπουδαίες γυναίκες που στάθηκαν μπροστά στον φακό της θα φιλοξενηθούν στον υπέροχο βιομηχανικό περιβάλλον του Υδροηλεκτρικού Σταθμού στο Γουόπινγκ του Ανατολικού Λονδίνου.
Μεταξύ αυτών η Αμερικανίδα φεμινίστρια, ακτιβίστρια και συγγραφέας Γκλόρια Στάινεμ, η τραγουδίστρια Ριάνα, η κωμικός Εϊμι Σούμερ, η μπαλαρίνα Μίστι Κόπλαντ, ο πρώην αθλητής Μπρους Τζένερ που πρόσφατα μεταμορφώθηκε σε Κέιτλιν Τζένερ, οι τενίστριες Βένους και Σερένα Γουίλιαμς, η μινιμαλίστρια εικαστικός Αγκνες Μάρτιν, η Ελεν Ντε Τζενέρις, αλλά κι ένα τρυφερό πορτρέτο της ίδιας με τις τρεις κόρες της αγκαλιά κ.ά. Αμέσως μετά τα πορτρέτα της θα ταξιδέψουν σε Tόκιο, Iστανμπούλ, Ζυρίχη και αλλού.
Η Λίμποβιτς πρωτοξεκίνησε την ιδέα του λευκώματος «Women» το 1999 και μάλιστα ζητώντας τότε τη συνδρομή και τη γνώση της σπουδαίας συγγραφέα και κριτικού λογοτεχνίας Σούζαν Σόνταγκ. Φιλοδοξούσε να τεκμηριώσει τι σήμαινε η γυναικεία ταυτότητα στο τέλος του 20ού αιώνα και να ανατρέψει τα ξεφτισμένα πια από τον χρόνο και τις κοινωνικές αλλαγές στερεότυπα.
Αλλά καθώς ο ρόλος των γυναικών πλέον έχει αλλάξει, η φωτογράφος παραδέχεται πως η έκθεση είναι κι ένας τρόπος να παρατηρήσουμε τις εξελίξεις. «Κατ' αρχήν σε σχέση με το 1999, είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις πια γυναίκες που αγωνίζονται και διακρίνονται σε διάφορα πεδία».
Είναι, επίσης, πιο εύκολο πια με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει να τελειοποιήσει τις φωτογραφίες της. Ομως, εκείνη προτιμά -ειδικά για τα πορτρέτα της έκθεσης- να μην τα περάσει από κανένα πρόγραμμα επεξεργασίας, όπως το photoshop, καθώς το ζητούμενο είναι η ταυτότητα και προσωπικότητά τους και όχι το να φαίνονται πιο αδύνατες.
Παρ' όλα αυτά παραδέχεται πως από τη δεκαετία του '70, που πρωτομπήκε με ορμή στον χώρο, «δεν αισθάνθηκε ότι το γυναικείο της φύλο τής στέρησε ευκαιρίες, ούτε ότι την κράτησε πίσω σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους της».
Εκτός από μερικές ατυχείς στιγμές. «Θυμάμαι μια φορά, όταν ήμουν πολύ νεότερη, βρέθηκα στο ίδιο δωμάτιο με τον κωμικό Ρίτσαρντ Πράιορ και κάποιους φίλους του.
Ηταν σαν να μην υπήρχα. Αλλά ίσως και να μου άρεσε». Τέλος, στην «Γκάρντιαν» αποκάλυψε πως ο κύκλος των σπουδαίων γυναικών που θέλει να φωτογραφίσει δεν πρόκειται να κλείσει μέχρι να καταφέρει το μεγάλο της «απωθημένο»: μια φωτογράφιση με την Ανγκελα Μέρκελ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας