Μια βραδιά ποίησης είναι πάντα μια πρόσκληση στη σκέψη και το συναίσθημα, σε έναν κριτικό στοχασμό για τη ζωή και τις αξίες. Στην χθεσινή τελετή έναρξης του 10ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, υπήρξε μια στιγμή τέτοιας κατανυκτικής κορύφωσης, όταν ανάμεσα σε άλλες 12 ποιήτριες και ποιητές, από κάθε γωνιά του κόσμου, από την Ελλάδα, την Αλβανία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, την Κύπρο, την Νιγηρία, την Πορτογαλία, ανέβηκε στο βήμα ο Παλαιστίνιος Μοσάμπ Αμπού Τόχα.
Φορώντας την καφίγια, την παραδοσιακή μαντήλα που συμβολίζει τους αγώνες των Παλαιστίνιων, ο βραβευμένος ποιητής και ιδρυτής της βιβλιοθήκης Εντουάρντ Σαϊντ, απευθύνθηκε στο κοινό με τη λακωνικότητα εκείνων που πασχίζουν να βρουν λέξεις να περιγράψουν το αδιανόητο. Δεν «εμπνέεται» από όσα βλέπει στη γενέτειρά του την Γάζα, γιατί είναι ύβρις να «εμπνέεσαι» από το θανατικό. Αλλά είναι τα στιγμιότυπά του, εκείνες οι σκηνές πόνου, ερήμωσης, καταστροφής, πείνας, απύθμενης ανθρώπινης απόγνωσης και οργής, αλλά και αντίστασης και απαντοχής, που στοιχειώνουν τον νου και σαν καυτό σίδερο σημαδεύουν τους συλλογισμούς, ορίζοντας λόγους και λέξεις.
Για ένα τέτοιο στιγμιότυπο ενός κοριτσιού που σκοτώθηκε από ισραηλινό βομβαρδισμό, έγραψε το ποίημά του «Το Φεγγάρι», που διάβασε ενώ σε μια γιγαντοοθόνη προβαλλόταν η φωτογραφία μιας μικρής νεκρής πάνω σε ερείπια. Στην κατάμεστη αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής, σε μια ακόμη συγκινητική έκφραση αλληλεγγύης, το κοινό όρθιο επί ώρα χειροκροτούσε και επευφημούσε τον Μοσάμπ Αμπού Τόχα, τιμώντας στο πρόσωπό του, έναν ολόκληρο λαό που δεν σωπαίνει μπροστά στον καθημερινό ανείπωτο όλεθρο που του έχουν επιβάλει.
Το Φεγγάρι
Είναι ξαπλωμένη στην άσφαλτο.
Η μικρή της κοιλιά, το στήθος της,
το κούτελό της, τα χέρια της,
τα κρύα της πόδια γυμνά μέσα στη νύχτα.
Μια πεινασμένη γάτα κόβει βόλτες.
Θραύσματα έκρηξης χτυπάνε
γειτονικά σπίτια ήδη βομβαρδισμένα.
Η γάτα πεινάει όλο και πιο πολύ.
Η γάτα βλέπει το κορίτσι,
οι πληγές της ακόμα ζεστές.
Πιο πεινασμένες.
Ο πατέρας του κοριτσιού ξαπλωμένος ανάσκελα
δίπλα της. Το σακίδιό του έχει ακόμα
την αγαπημένη καραμέλα του κοριτσιού
κι ένα μικρό παιχνίδι.
Το κορίτσι περιμένει μέχρι
που έφτασαν και της έφαγαν το γλειφιτζούρι.
Η γάτα πλησιάζει,
άραγε να δοκιμάσει τη σάρκα;
Μια βόμβα σκάει στον δρόμο.
Τέλος η σάρκα, τέλος το κορίτσι,
τέλος ο πατέρας, τέλος η γάτα.
Κανένας δεν είναι πεινασμένος.
Το φεγγάρι από ψηλά
δεν είναι φεγγάρι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας