Μουσικοί ξυπόλητοι, μαέστροι με βερμούδες, παρτιτούρες που ανέμιζαν στον ουρανό, πανάκριβα μουσικά όργανα γεμάτα θαλασσινή αλμύρα, πρόβες που πραγματοποιούνταν με μαγιό, τζιτζίκια που κόντραραν τα βιολιά, ξαφνικά μπουρίνια που γκρέμιζαν μικρόφωνα και αναλόγια. Σε ένα εντελώς καλοκαιρινό σκηνικό, με ανέμελη διάθεση αλλά εξαιρετικές μουσικές στιγμές, πραγματοποιήθηκε στη Λέσβο το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου (19-21/8).
Η διοργάνωση, που οραματίστηκαν ο νεαρός επιχειρηματίας και λάτρης της κλασικής Δημήτρης Τρύφων και οι δύο συνομήλικές του πιανίστριες Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, γέμισε επί τρεις μέρες νότες, μουσική και δημιουργική χαρά το Κάστρο του Μολύβου, τα σοκάκια της παλιάς πόλης, τα παλιά τζαμιά που πλέον λειτουργούν ως συνεδριακά κέντρα, το λιμάνι, ακόμα και τις παραλίες.
Το φεστιβάλ με τίτλο «Μεταμορφώσεις» απλώθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη του Μολύβου δημιουργώντας μιαν ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, που πιο σωστά τη χαρακτηρίζει κανείς γιορτή παρά τυπικό κλασικό φεστιβάλ.
Ενδεχομένως, στην παρούσα φάση αυτό να ήταν που χρειαζόταν περισσότερο το νησί, καθώς η καθημερινότητα είναι συχνά αβάσταχτη.
Στις παραλίες οι μετανάστες πετούσαν τα πορτοκαλί γιλέκα κι έβγαζαν σέλφι νιώθοντας ευλογημένοι που πάτησαν γη, οι τουρίστες συνέχιζαν ανενόχλητοι τις διακοπές τους, οι αντοχές των κατοίκων του νησιού δοκιμάζονταν συνεχώς, ενώ τον σουρεαλισμό «εκτόξευαν» στιγμές όπως αυτή που ταλαιπωρημένοι μετανάστες περπατούσαν κάτω από τον ήλιο προς Μυτιλήνη και τουρίστες ποδηλάτες με άψογη αθλητική περιβολή τούς προσπερνούσαν δίνοντας τον δικό τους αγώνα.
Παράλληλες ζωές, διαφορετικά ζητούμενα, ετερόκλητες εικόνες. Αλλά τουλάχιστον υπήρξε ένα τριήμερο που ένωσε εκατοντάδες ανθρώπους στον Μόλυβο.
«Το φεστιβάλ από την πρώτη κιόλας χρονιά έτυχε ιδιαίτερης αποδοχής. Δύο από τις τρεις συναυλίες ήταν sold out, και αυτό σίγουρα μας γεμίζει με αίσθημα ολοκλήρωσης και αισιοδοξίας. Μην ξεχνάμε πως κάτι τέτοιο δεν είναι αυτονόητο για φεστιβάλ κλασικής μουσικής στην Ελλάδα», λέει γεμάτος ικανοποίηση ο Δημ. Τρύφων.
Ο αυθορμητισμός και η χαλαρή διάθεση φάνηκαν από την πρεμιέρα («Μια νέα εποχή»), όπου το πιο νεανικό ακροατήριο σκαρφάλωσε στα βραχάκια του κατάμεστου Κάστρου για να απολαύσει Μιγιό, Μπραμς, Σοστακόβιτς, Μότσαρτ και τον σαξοφωνίστα Θόδωρο Κερκέζο να κρατά το «τιμόνι» της ορχήστρας ερμηνεύοντας την «Tango Suite» του Πιατσόλα (σε δική του διασκευή).
Στην πλειονότητά τους, οι συμμετέχοντες ήταν νέα παιδιά που ανταποκρίνονταν μεν στο απαιτητικό πρόγραμμα προβών και συναυλιών, αλλά δοκίμασαν τα όρια της εξωστρέφειάς τους.
Αφησαν στην άκρη τον καθωσπρεπισμό και την αυστηρότητα, έπαιζαν με ένταση και συχνά αυθόρμητα (ακόμα κι αν αυτό δεν βοηθούσε πάντα τη μεταξύ τους συνεννόηση), εκφράζονταν χωρίς ενοχές και πόζα, άφηναν να φανεί πόσο απολάμβαναν τις συμπράξεις που προέκυπταν.
«Κρίνοντας από τη μουσική ποιότητα (που είναι ο στόχος), την τοποθεσία και την ομαδική εργασία το φεστιβάλ ήταν τεράστια επιτυχία», λέει η περίφημη σοπράνο Μάρλις Πέτερσεν που τραγούδησε Μάλερ στη λήξη (αφιλοκερδώς).
Μόνιμη κάτοικος Παγκρατίου πια, η Γερμανίδα τραγουδίστρια, περιζήτητη στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου, γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα.
«Συγχαίρω τους εμπλεκόμενους κι εύχομαι το φεστιβάλ να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί διότι το απαιτούν οι συγκυρίες. Είναι εξαιρετικά συγκινητικό να παρακολουθείς νέους μουσικούς με ποιότητα, προσωπικότητα και ενθουσιασμό να παίζουν και το ακροατήριο να παρακολουθεί με δέος βουρκώνοντας».
Τη δεύτερη βραδιά η απογευματινή παιδική συναυλία γέμισε το Κάστρο παιδιά, τα οποία άκουγαν με προσήλωση, δοκίμαζαν να παίξουν κόρνο και φαγκότο, χόρευαν, βουτούσαν σε κόσμους ανεξερεύνητους.
Κάποια από τα έργα με τα οποία πειραματίστηκαν τα πιτσιρίκια, τα ακούσαμε το βράδυ (Στράους, Σούμαν, Μπετόβεν). Ενώ στο φινάλε όσοι γέμισαν το Κάστρο αποχαιρέτησαν τους νεαρούς σολίστ και τη Μ. Πέτερσεν αποθεώνοντάς τους.
Εν ολίγοις τίποτα δεν έμοιαζε με τα κλασικά φεστιβάλ. Η πανταχού παρούσα οικογένεια Τρύφων και τα τρία νέα παιδιά που υλοποίησαν ένα μεγάλο όνειρο είχαν το νοιάξιμο και την αγωνία του επαγγελματία και την αθωότητα ενός ερασιτέχνη.
Στο πλάι τους στάθηκαν με συγκινητική αυτοθυσία δεκάδες εθελοντές (οδηγοί που τους τρελάναμε στις απαιτήσεις, πιτσιρίκια που βαφτίστηκαν ταξιθέτες, γυναίκες που έσκισαν στην υποδοχή), οι οποίοι εγκατέλειψαν δουλειές, διακοπές, σπίτια, γιατί είδαν ένα παράθυρο με φως να ανοίγεται στον τόπο τους.
Κι η οικογένεια Τρύφων φαίνεται πως κοιτά ήδη προς την επόμενη μέρα. «Μια προσωπική επιθυμία θα ήταν η αναδιαμόρφωση της σκηνής του Κάστρου με τρόπο που θα αυξήσει τη χωρητικότητα των θεατών (αυτήν τη στιγμή 400 άτομα) και την προστασία της σκηνής από τον άνεμο, βελτιώνοντας έτσι και τη φυσική ακουστική. Γι’ αυτόν τον σκοπό θα πραγματοποιηθεί εκτενής μελέτη ξεκινώντας από τον επόμενο μήνα», λέει ο Δημ. Τρύφων.
Τέλος, οργανωτικά είναι σαφές πως το φεστιβάλ χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη, ενώ καλλιτεχνικά έχει σίγουρα ανάγκη από μια «ταυτότητα» που θα του δίνει υπόσταση και λόγο ύπαρξης και στο μέλλον.
Αλλά τα θεμέλια μπήκαν με τον καλύτερο τρόπο. Στον καλοκαιρινό χάρτη προστέθηκε ένα φεστιβάλ με χαρακτήρα και σπουδαίο δυναμικό.
Η τύχη είναι στα χέρια τους. Εμείς πάντως τους αποχαιρετήσαμε δίνοντας ραντεβού του χρόνου...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας