Mε την «Πάπισσα Ιωάννα» του Μαυρίκιου γίνεται η θριαμβευτική πρεμιέρα. Το πρόγραμμα που ετοίμασε ο Γιώργος Λούκος είναι τόσο ερεθιστικό που σε πιάνει άγχος. Μεγάλα ονόματα (από Σιλβί Γκιλέμ και Οστερμάιερ μέχρι Μαγκί Μαρέν και Καστελούτσι), θέατρο, χορός και μουσική εναλλάσσονται σε όλους τους χώρους.
Μια πρώτη επιλογή κάναμε για προθέρμανση
Χορός
♦Η σπουδαία Μαγκί Μαρέν, αγαπημένη του ελληνικού κοινού, έρχεται για πέμπτη φορά στο Φεστιβάλ με το πολιτικό «BiT», χορογραφία που θεωρείται η επιτομή όλων των προηγούμενων έργων της. Εξι χορευτές δονούνται υπό τους ήχους των κρουστών ή της ηλεκτρονικής μουσικής, συνθέτοντας σκοτεινές εικόνες που θυμίζουν πίνακες του Γκόγια ή του Μπος. Πειραιώς 260, 2-4 Ιουνίου.
♦Η Σιλβί Γκιλέμ, η μεγάλη σταρ του κλασικού και σύγχρονου χορού, μετά από 35 χρόνια καριέρας, στο πλαίσιο της τελευταίας της περιοδείας, δίνει αποχαιρετιστήρια παράσταση και για το ελληνικό κοινό: «Life in Progress» με χορογραφίες των Ακραμ Καν, Ουίλιαμ Φόρσαϊθ, Ράσελ Μάλιφαντ και Ματς Εκ. Ηρώδειο, 3-4 Ιουνίου.
♦Ο Νταβίντ Μαμπούς σ’ ένα εντυπωσιακό σόλο, που υπογράφει η Μαγκί Μαρέν. Στο «Singspiele» ένας άντρας επιδίδεται με πολύ αργούς ρυθμούς στο παιχνίδι μεταμορφώσεων: άντρας, γυναίκα, παιδί, έφηβος, επώνυμος, τυχαίος... Πειραιώς 260, Κτίριο Ε. 9-10 Ιουνίου.
♦Με «Πενθεσίλειες…» έρχεται για δεύτερη φορά η Γαλλίδα Κατρίν Ντιβερές. Η καλλιτέχνις, με όχημα τον μύθο των Αμαζόνων, φωτίζει πολλαπλές πτυχές της γυναικείας ταυτότητας. Πειραιώς 260, Κτίριο Δ. 13-14 Ιουνίου.
♦Η Πορτογαλίδα χορογράφος Τάνια Καρβάλιο, εμπνεόμενη και πάλι από την Οδύσσεια, ανασυνθέτει ένα πολυάνθρωπο γλυπτό με πρωταγωνιστή το πάσχον σώμα. Πειραιώς 260, Κτίριο Η. 27-28 Ιουνίου.
♦Υπάρχουν, όμως, και οι νέες Ελληνίδες χορογράφοι, η Λενιώ Κακλέα με το «Margin Release» (Πειραιώς 260, Κτίριο Ε. 25-26 Ιουνίου) και η Ιωάννα Πορτόλου με την Ομάδα Χορού Griffon και το «Δάσος και Taboo» (Πειραιώς 260, Κτίριο Ε. 29-30 Ιουνίου).
Θέατρο
♦Εχουμε δει τον Χάρη Φραγκούλη να παίζει στο Φεστιβάλ, τώρα θα τον δούμε και να σκηνοθετεί. Με την αστική τραγωδία του 16ου αιώνα «Ο Αρντεν πρέπει να πεθάνει», άγνωστου μάλιστα συγγραφέα, η Νέα Σκηνή-Θέατρο της Οδού Κυκλάδων συμμετέχει στο Φεστιβάλ και το φιλοξενεί. 2-6 Ιουνίου και 8-12 Ιουνίου.
♦Σ’ αυτήν τη «Δεσποινίδα Τζούλια» δεν αντιπαρατίθενται μόνο οι τάξεις, τα φύλα, οι ψυχολογίες, αλλά και το χρώμα. Μια λευκή Ζιλί κι ένας μαύρος Τζον πρωταγωνιστούν στο έργο του Στρίντμπεργκ, που παρουσιάζει ο ενδιαφέρων νοτιοαφρικανικός θίασος Baxter Theatre Center. Πειραιώς 260, Κτίριο Η. 11-13 Ιουνίου.
♦Απόγονος της οικογένειας Τολστόι είναι η Τατιάνα Τόλσταγια, συγγραφέας του έργου «Σόνια», που φέρνει ο Λετονός σκηνοθέτης Αλβις Χερμάνις, διευθυντής του Νέου Θεάτρου της Ρίγας. Σ’ ένα σπίτι στο Λένινγκραντ, τη δεκαετία του ’40, η μοναχική, ευαίσθητη και ρομαντική Σόνια ετοιμάζει γλυκά και φροντίζει τα φυτά της. Ερμηνεύει μοναδικά ένας άντρας ηθοποιός. Πειραιώς 260, Κτίριο Η. 16-18 Ιουνίου.
♦Για πολλοστή φορά ο Τόμας Οστερμάιερ και η Σαουμπίνε έρχονται στο Φεστιβάλ. Ο Γερμανός σκηνοθέτης μεταφέρει τη δράση των «Μικρών αλεπούδων» της Λίλιαν Χέλμαν από τον αμερικανικό Νότο των αρχών του περασμένου αιώνα στο σήμερα. Πειραιώς 260, Κτίριο Δ. 19-21 Ιουνίου.
♦Ο Βίκος Ναχμίας 15 χρόνια τώρα ασχολείται με τους στροβιλισμούς. Οι «Στροφοδίνες» του ακολουθούν την τεχνική της περιδίνησης των δερβίσηδων του τάγματος των Μεβλεβί και ανεβάζουν στη σκηνή 11 στροβιλιστές, στίχους του Ρουμί, βίντεο και μουσικές της σούφικης παράδοσης μαζί με καινούργιες του Λάμπρου Πηγούνη. Πειραιώς 260 Κτίριο Ε. 20-22 Ιουνίου.
♦Βραβευμένη ποιήτρια αλλά και θεατρική συγγραφέας. Το έργο της Μαρίας Λαϊνά «Η πασιέντζα» σκηνοθετεί ο Νίκος Χατζόπουλος. Θέατρο Τέχνης-Φρυνίχου. 20-23 Ιουνίου.
♦Είναι κορεάτικης καταγωγής, κυρίαρχη μορφή της νεοϋορκέζικης θεατρικής σκηνής. Το έργο της Young Jean Lee με τον δηλωτικό τίτλο «Straight White Men» έχει αναφορές στον «Θάνατο του εμποράκου» και αμφισβητεί τις κυρίαρχες φιλελεύθερες αξίες. Ενας πατέρας, τρεις γιοι και στη μέση το πρότυπο του λευκού ετεροφυλόφιλου άντρα. Πειραιώς 260, Κτίριο Η. 22-24 Ιουνίου.
♦Την είδαμε πολλά χρόνια πριν στο θέατρο Στοά και παραμιλήσαμε για την ευφάνταστη παράσταση του Θανάση Παπαγεωργίου. Με το υπέροχο λοξό χιούμορ του Μποστ και τις υπέροχες ερμηνείες. Η ιστορική «Μήδεια» μετά από 22 χρόνια επιστρέφει για να αναμετρηθεί με τη σημερινή επικαιρότητα. Ηρώδειο. 26-27 Ιουνίου.
♦Ρηξικέλευθος, αιρετικός, και όπως πάντα επικεντρωμένος στην ουσία της ύπαρξης, έρχεται για τρίτη φορά ο Ρομέο Καστελούτσι. Στο «Go down, Moses» παρακολουθούμε την επιστροφή του ανθρώπου στη μήτρα και από εκεί τη βίαιη έξοδό του στο τρομακτικό φως, στον κόσμο. Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. 28-30 Ιουνίου.
Οπερα
♦Την «Τόσκα» του Τζάκομο Πουτσίνι, μία από τις πιο δημοφιλείς όπερες του λυρικού ρεπερτορίου, παρουσιάζει η Λυρική Σκηνή σε μουσική διεύθυνση Λουκά Καρυτινού. Ηρώδειο 14 Ιουνίου, 16-18 Ιουνίου.
Μουσική
♦Ο ταλαντούχος Σταύρος Γασπαράτος στο «Expanded Piano», εγκατάσταση και μουσικό έργο μαζί, καλωδιώνει ένα ακουστικό πιάνο με διαφόρων τύπων μικρόφωνα που τοποθετούνται στο σώμα, τις χορδές και τον μηχανισμό του. Με τη βοήθεια ενός υπολογιστή γίνεται ζωντανή επεξεργασία του σήματος των μικροφώνων και στη συνέχεια μοιράζεται σε μια surround πολυκάναλη εγκατάσταση, δημιουργώντας την αίσθηση ότι το κοινό βρίσκεται στο εσωτερικό του πιάνου. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας». 10-11 Ιουνίου.
♦Με αφορμή τη μουσική του Μπαχ, τις μοναδικές σουίτες για σόλο βιολοντσέλο, ο Δήμος Γκουνταρούλης συναντά στη σκηνή τον Βραζιλιάνο χορευτή και χορογράφο Ισμαέλ Ιβο. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα «Νίκος Σκαλκώτας». 13-14 Ιουνίου.
♦«Ο,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει» με τον Γιάννη Κότσιρα. Ηρώδειο. 22 Ιουνίου.
♦«Kiss me, Kate» του Κόουλ Πόρτερ με την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου. Ηρώδειο. 24 Ιουνίου.
♦Ο Ανταμ Κοέν –γιος του Λέοναρντ– έχει παρελθόν με την Ελλάδα. Τώρα επιστρέφει στα παιδικά του χρόνια παρουσιάζοντας το καινούργιο του άλμπουμ «We Go Home». Ηρώδειο. 29 Ιουνίου.
♦Ο Νίκος Καραθάνος πατά και στο λυρικό θέατρο. Ο τολμηρός δημιουργός συνεργάζεται τώρα με τον τσεμπαλίστα Μάρκελλο Χρυσικόπουλο των Latinitas Nostra στο ερωτικό ορατόριο «Σαλώμη» του Αλεσάντρο Στραντέλα. Η παράσταση θα είναι στα ιταλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους. Θέατρο Τέχνης-Φρυνίχου. 29 Ιουνίου - 2 Ιουλίου.
Για τους ξεχασιάρηδες
Ευτυχώς υπάρχουν και οι επαναλήψεις σημαντικών περσινών παραστάσεων:
≈«Πάπισσα Ιωάννα-Αναζητώντας την ηρωίδα του Ροΐδη» του Δημήτρη Μαυρίκιου (1-4 Ιουνίου).
≈«Είμαστε οι Πέρσες!» της Γιολάντας Μαρκοπούλου, με μαρτυρίες απ’ την Αμυγδαλέζα και οδύσσειες προσφύγων απ’ το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές (3-4 Ιουνίου).
≈«Μετατόπιση προς το ερυθρό» του Γιάννη Μαυριτσάκη σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου (10-11 Ιουνίου).
≈«Διασκεδαστικές ιστορίες περί θνητότητας», σύνθεση βασισμένη σε διηγήματα του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου (14-15 Ιουνίου).
≈Και, φυσικά, το «Ατλαζένιο γοβάκι» του Πολ Κλοντέλ, σε σκηνοθεσία Εφης Θεοδώρου (26-27 Ιουνίου).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας