«Κρίση στο EΚΚ»: Νέα... γυρίσματα στο σίριαλ

Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου δεν λέει να ηρεμήσει. Τα δύο όργανα διοίκησής του ξανασυγκρούονται.

Δεκαπέντε μήνες μετά την απόλυση του εκλεγμένου γενικού διευθυντή του ΕΚΚ Γρηγόρη Καραντινάκη από τον υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, ύστερα από εισήγηση (και καταγγελίες) του διοικητικού συμβουλίου, το νέο διοικητικό συμβούλιο στρέφεται με τη σειρά του εναντίον της νέας γενικής διευθύντριας Ηλέκτρας Βενάκη, την οποία το ίδιο είχε εκλέξει. Την κατηγορεί για μη τήρηση του νόμου και για μη εφαρμογή της πολιτικής που χάρασσε το Δ.Σ. (ή για προσπάθειες παρακώλυσής της).

Με αυτές τις δύο βασικές κατηγορίες ο πρόεδρος του Δ.Σ. Γιάννης Λεοντάρης (αλλά και για λόγους υγείας και βαριών επαγγελματικών του υποχρεώσεων, αφού διδάσκει και σκηνοθετεί) υπέβαλε την παραίτησή του στη Λυδία Κονιόρδου.

Εχει στο πλευρό του το Δ.Σ. (πλην ενός μέλους), που πάντως δεν τον ακολουθεί και στην έξοδό του από το ΕΚΚ.

Αυτή τη φορά, επιπλέον, κανείς δεν ζητά από τη Λυδία Κονιόρδου την απομάκρυνση της Ηλέκτρας Βενάκη.

Η υπουργός Πολιτισμού, αντίθετα, πλήρως ενήμερη για την κατάσταση στο ΕΚΚ, έχει ήδη από μέρες ζητήσει (αλλά και θα επιμείνει σε σημερινή συνάντηση με τις δύο πλευρές του δράματος) να βρεθεί λύση συνύπαρξης και συνεργασίας.

Προϋπόθεση θεωρεί η υπουργός ότι είναι, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της, η «αποκατάσταση της κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ Δ.Σ. και Γενικής Διευθύντριας σύμφωνα με τον καταστατικό νόμο 3905/2010 του Κέντρου Κινηματογράφου». 

Να τος, πάλι, ο περιβόητος νόμος Γερουλάνου, για τον οποίο, απ' ό,τι φαίνεται, θα «σφάζεται» επί πολύ ακόμα ο κινηματογραφικός χώρος και τον οποίο ο καθένας ερμηνεύει με τον τρόπο του.

Περίεργο, αφού είναι σαφής στις διατυπώσεις του. Αλλά και αναμενόμενο, αφού ο νόμος αυτός πέρασε το ελληνικό σινεμά από την εποχή της κυριαρχίας των σωματείων σε ένα πιο σύγχρονο, με ευρωπαϊκά πρότυπα τρόπο λειτουργίας του ΕΚΚ.

Ενθερμος υποστηρικτής του ο Κώστας Γαβράς αλλά και οι «Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη», που μέχρι και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είχαν μποϊκοτάρει απαιτώντας τον. Αντίθετός του τότε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο νόμος Γερουλάνου εισήγαγε στο ΕΚΚ δύο όργανα διοίκησης: το διορισμένο από το υπουργείο διοικητικό συμβούλιο (χωρίς κανέναν απολύτως εκπρόσωπο σωματείου) και τον γενικό διευθυντή, που εκλέγεται από το Δ.Σ.

Δεν άργησαν οι μάχες ελέγχου, ανάλογα βέβαια και με τις εκάστοτε συνθέσεις του Δ.Σ.

Υπήρχαν, πάντως, και περίοδοι δημιουργικής ηρεμίας.

Καθόλου τυχαίο, όμως, δεν είναι ότι ακόμα και η χαμηλών τόνων (και αριστερή) Ηλέκτρα Βενάκη βρέθηκε, «από πολύ νωρίς», όπως μας είπε χθες, να πρέπει να υπερασπίζεται τις αρμοδιότητες που της δίνει ο νόμος, και το Δ.Σ. τις καταπατούσε ή τις αρνιόταν.

Ενώ το Δ.Σ. από τη δική του πλευρά διαπίστωνε «ότι η Γενική Διευθύντρια του ζητούσε κατ' επανάληψη να μην εφαρμόσει το νόμο».

Αυτό υποστηρίζει ο Γ. Λεοντάρης στην επιστολή παραίτησής του, φτάνοντας στο σημείο να καταλογίζει σ' αυτήν, που ο ίδιος εξέλεξε, «επιδιώξεις», που «δεν είχαν καταφέρει να διακρίνουν και να προβλέψουν» όταν την ψήφιζαν. 

Συμφωνεί με τον Γιάννη Λεοντάρη η σκηνοθέτις Ελισάβετ Χρονοπούλου, μέλος του Δ.Σ.

«Δεν έχει καταλάβει, η κυρία Βενάκη, τον νόμο», υποστηρίζει. «Το Δ.Σ. χαράσσει πολιτική και αποφασίζει. Και ο Γενικός Διευθυντής, που είναι ένας μάνατζερ ή executive, εφαρμόζει τις αποφάσεις. Η Γενική Διευθύντρια, όμως, δεν εφάρμοζε ή αντιδρούσε σε μια σειρά αποφάσεών μας, που είχαν σχέση με διαφάνεια, αξιοκρατία, ορθολογισμό, αλλά και προγράμματα του ΕΚΚ. Αν συμμορφωθεί με τον νόμο, νομίζω ότι θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό της και θα φτιάξει το κλίμα». 

Η Ηλέκτρα Βενάκη, που δεν έχει σκοπό να παραιτηθεί, αρνείται ότι υπερέβη τις αρμοδιότητές της.

Κατηγορεί το Δ.Σ. ότι αποφάσιζε ακόμα και για τομείς (όπως θέματα προσωπικού και καθημερινής λειτουργίας) που ξεκάθαρα ανήκουν στον γενικό διευθυντή.

«Το Δ.Σ. δεν διοικεί μόνο του το ΕΚΚ, πρέπει να το καταλάβει», τονίζει.

Και αρνείται κατηγορηματικά μία τουλάχιστον περίεργη «διαπίστωση» της Λυδίας Κονιόρδου.

Οτι δηλαδή η συμπεριφορά της κ. Βενάκη βασιζόταν σε μια παρεξήγηση: στις έξτρα αρμοδιότητες που κάποιο προηγούμενο Δ.Σ. είχε παραχωρήσει στον γενικό διευθυντή (το προβλέπει ο νόμος).

«Ουδέποτε χρησιμοποίησα επιπλέον αρμοδιότητες, μόνο αυτές που ορίζει αυστηρά ο νόμος», επιμένει η κ. Βενάκη.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι, από την εκλογή της και μετά, ήταν εντελώς εξαφανισμένη.

Ολη τη δουλειά φαινόταν ότι την έκανε το Δ.Σ., κάτι που πολύ ξένιζε όσους ήξεραν ότι στο Κέντρο υπάρχουν δύο κέντρα διοίκησης και όχι μόνο ένα. 

Να δούμε πώς η Λυδία Κονιόρδου και οι συνεργάτες της θα καταφέρουν να φέρουν γαλήνη στο ΕΚΚ.

Και το κυριότερο, πώς θα βρεθεί μία και μοναδική ερμηνεία του νόμου και των ρόλων γενικού διευθυντή και Δ.Σ.

Μια μαγική λεξούλα είναι το κλειδί, η λέξη «εισηγείται».

Διότι, σύμφωνα με τον νόμο, ναι μεν το Δ.Σ. αποφασίζει, αλλά ο γενικός διευθυντής εισηγείται τα πάντα (από την πολιτιστική πολιτική και τη στρατηγική μέχρι τον εσωτερικό του κανονισμό).

Αυτός προΐσταται όλων των Διευθύνσεων του ΕΚΚ, αυτός το εκπροσωπεί δικαστικά και εξώδικα. Δεν πολυμοιάζει με απλό manager.