Θα έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός, πιο συμμαζεμένος με τους συμβολισμούς της εξουσίας, αλλά και το συναίσθημα έχει το ίδιο, αν όχι και μεγαλύτερο βάρος, στην πολιτική μας σκέψη. Πόσο είχα ενθουσιαστεί με εκείνα τα κόκκινα τριαντάφυλλα που είχε αφήσει ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τον ορκωμοσία του ως πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 2015… Τι έξυπνο, πόσο δυνατή αυτή η κατάδυση στον αγώνα των Ελλήνων και της Αριστεράς για ελευθερία.
«Κάτι έχει γράψει ο Κούντερα στην “Αθανασία”», με τσίγκλισε η Ελένη μόλις τέλειωσαν οι ειδήσεις. Δεν θυμόμουν τίποτα, τον Κούντερα τον έχω συνδέσει με τα πρώτα βιβλία του, το βρήκα όμως, σελίδα 65. «Από όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς του καιρού μας, ο Φρανσουά Μιττεράν είναι χωρίς συζήτηση αυτός που παραχώρησε τη μεγαλύτερη θέση στην αθανασία στις σκέψεις του» (μετάφραση της Κατερίνας Δασκαλάκη, από τις εκδόσεις της Εστίας). Και διηγείται μετά, πώς στην τελετή που είχε οργανωθεί το 1981 για την εκλογή του, ο σοσιαλιστής πρόεδρος άφησε τριαντάφυλλα στους τάφους επιφανών νεκρών στο Πάνθεον, ακολουθούμενος βέβαια από μια κάμερα. Αντίθετα, συνεχίζει ο συγγραφέας, ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, στο πρώτο του πρόγευμα στο Μέγαρο των Ηλυσίων το 1974, είχε καλέσει σκουπιδιάρηδες ως «χειρονομία ενός ευαίσθητου αστού, που φροντίζει να τον αγαπήσουν οι απλοί άνθρωποι και να τους κάνει να πιστέψουν ότι ήταν ένας από τους δικούς τους».
Τις μέρες και τους μήνες που ακολούθησαν, είδαμε στην πολιτική μας σκηνή πολλές ακόμα συμβολικές ενέργειες να εναλλάσσονται με απίστευτη ταχύτητα. Αριστερούς υπουργούς στα σαλόνια των τεχνοκρατικών και πολιτικών ελίτ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και βουλευτές της αντιπολίτευσης με καπέλα εργατών να ζητάνε προστασία της εργασίας στα ορυχεία ή στις αγροτικές φάρμες ανά τη χώρα. Είδαμε γραβάτες να βγαίνουν και να μπαίνουν στέλνοντας μηνύματα εμπέδωσης της ευρωπαϊκής κουλτούρας ή όχι, αγωγούς ενέργειας να δηλώνουν πίστη στην παγκόσμια αγορά και non paper να υποδηλώνουν ότι η νέα εξουσία μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική ακόμα και στον πυρήνα της διεθνούς πολιτικής, στην προώθηση των νόμων της αγοράς και της απελευθέρωσης της οικονομίας.
Ζήσαμε και ζούμε πολλά όλο αυτό το διάστημα και να δούμε πώς θα μας περιγράψει κάποτε η λογοτεχνία του καιρού μας. Και ώς τις τελευταίες ημέρες, με το δημοψήφισμα των Βρετανών, τα σύμβολα και όσα κρύβονται από πίσω τους μοιάζει να κινούνται πέρα-δώθε σε ένα σχοινί που υποψιαζόμαστε ότι είναι το μόνο που μένει κάτω από τα πόδια μας, να μας κρατάει μακριά από τα βάραθρα του αβέβαιου. Μία χώρα φεύγει από την Ευρωπαϊκή Ενωση στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε τραπεζίτες και διευθυντήρια, αλλά πίσω από την κουρτίνα ακροδεξιοί και εθνικιστές υμνούν την απομόνωση στο όνομα των φτωχών και των απόκληρων. Και απέναντί τους πολιτικοί και τεχνοκράτες με γαλάζια κολάρα σηκώνουν τα λάβαρα της ένωσης, περιφρονώντας όμως τη δημοκρατία και την ελευθεροφροσύνη των πολλών, τις κάλπες και τη φωνή των από κάτω. Τι μπλέξιμο…
Οχι, δεν ήταν κακή ιδέα τα λουλούδια στον τόπο που έχασαν τη ζωή τους οι Ελληνες της Αντίστασης. Και σύμβολα χρειαζόμαστε και μνήμη. Αλλά η πολιτική δεν είναι ένα μακρύ μαρτυρολόγιο ούτε μεγάλα λόγια για τους ήρωες. Γιατί κι εκείνοι που αντιστάθηκαν στον ολοκληρωτισμό του ’40 δεν το έκαναν γιατί ήθελαν να γίνουν ήρωες. Απλοί άνθρωποι ήταν, της γειτονιάς, νέα παιδιά με όνειρο να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, πιο δίκαιη, πιο ευτυχισμένη. Κι ο θάνατός τους, η εκτέλεσή τους, άφησε πίσω τους αυτή ακριβώς την εκκρεμότητα: Πώς θα γίνει να ζήσουμε όλοι μας μια καλύτερη ζωή. Με αυτό ας ασχοληθούν οι κρατούντες σήμερα. Κι αν το πετύχουν, αυτό θα καταγράψει η Ιστορία και όχι τα μεγάλα λόγια, τις εξαγγελίες, τα τηλεοπτικά πλάνα και τις εκλογικές τους νίκες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας