Αν προσπαθούσαμε να περιγράψουμε, να προσδιορίσουμε, τον Γιάννη Καλαϊτζή μόνο με δύο χαρακτηριστικά γνωρίσματα, αβίαστα μπορούμε να πούμε ότι αυτά είναι το χιούμορ και η πολιτική κρίση.
Είναι τα δύο γνωρίσματα που τον συνοδεύουν σ’ όλη τη διαδρομή της ζωής του, από την εφηβική ηλικία, όταν στα 17 του εμφανίζεται ως σκιτσογράφος στην «Πανσπουδαστική», το 1963, ώς το τέλος της ζωής του, στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Και ταυτόχρονα αυτά τα γνωρίσματα αποτυπώνουν την πολιτική θέση του, την ένταξή του στην Αριστερά, σταθερά όλα τα χρόνια, με την εξέλιξη που είχε η Αριστερά στην Ελλάδα (αλλά και γενικότερα διεθνώς και σε παγκόσμια κλίμακα).
Ανήσυχος πάντοτε, αλλά δεν μετακινήθηκε ποτέ και «υπηρέτησε» (αν και όχι δόκιμη η λέξη) την Αριστερά και αφοσιώθηκε σ’ αυτήν όχι δογματικά αλλά κριτικά, με σκέψεις, ερωτήσεις αλλά και απαντήσεις. Γι’ αυτό και έμεινε αριστερός και δεν το έκρυβε άλλωστε. Από τη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη -και μετά υποστηριχτής του ΚΚΕ Εσωτερικού, του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντοτε στον ίδιο χώρο.
Ολη η δουλειά του, η έκφρασή του σε όλες τις δουλειές -γελοιογραφίες, σκίτσα, λευκώματα, κόμικς, γραπτά κείμενα- ήταν πολιτική. Το χιούμορ ανατρεπτικό, σαρκαστικό, ειρωνικό, ποτέ όμως χυδαίο, ήταν ταυτόχρονα πολιτικό σχόλιο. Ηταν και μήνυμα και μάλιστα ήταν μήνυμα αισιοδοξίας.
Με κοντά παντελόνια τον θυμάται το 1963 ο τότε διευθυντής της «Πανσπουδαστικής», φοιτητής (τότε) Μανώλης Μυλωνάκης. Οι αναγνώστες της εφημερίδας, κυρίως οι φοιτητές της εποχής, δεν ξέραμε ότι ήταν πιτσιρικάς ο γελοιογράφος που έκανε τα σκίτσα χωρίς λόγια αλλά με χιούμορ που περιείχε το σχόλιο.
Το 1979 στην «Αυγή», θυμάται ο Τέλης Σαμαντάς, ένα βράδυ φτάνει τρέχοντας ο Γιάννης με το σκίτσο του. Το περίμεναν για να κλείσει η πρώτη σελίδα. «Τι θες να πεις εδώ, Γιάννη;», του λέει ο τότε διευθυντής, αξέχαστος Θανάσης Τσουπαρόπουλος. Το παίρνει ο Γιάννης και το σκίζει. Αναυδος ο υπεύθυνος της ύλης. «Και τώρα, τι θα κάνω;» του λέει. Ο Γιάννης πάει πιο πέρα, ξαναφτιάχνει το ίδιο σκίτσο και του το δίνει. Και εδώ φαίνεται πόσο ανατρεπτικός και επίμονος ήταν.
Καθιέρωσε όρους στα σκίτσα του και το θύμισε ο Μ. Ευαγγέλου στην «Εφ.Συν.» στις 17/2/2016. Είναι όροι που σχολιάζουν, σατιρίζουν καυστικά την πολιτική δραστηριότητα των κυβερνήσεων στο όχι μακρινό παρελθόν. Δεν ξεχνιούνται το «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ», το «ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΧΑΡΙΝ ΠΕΔΙΑΣ», το «ΧΑΡΒΑΛΟΝ ΜΕΝ ΥΠΕΧΩ ΔΕ», το «ΥΕS» (Γενικόν Επιτελείον Στρατού, αλλά και yes, ναι...), τα «ΣΟΔΟΜΗΜΕΝΑ ΟΜΟΛΟΓΑ», το «ΔΙΣ» [Διαρκής Ιερά Σύνοδος αλλά και δισ(εκατομμύριο)], «ΧΑΑ ΤΟ ΘΗΛΥΚΟ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ» (το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, δηλαδή).
Πολιτικός αναλυτής ταυτοχρόνως ο Γιάννης εκφράζει μέσα από τα σκίτσα και τις γελοιογραφίες και τη μεγάλη αγωνία του, την έγνοια του και την ανησυχία του για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση από τον Ιανουάριο του ’15. Είναι πρώτη φορά στην κυβέρνηση της χώρας η Αριστερά και ορθώνονται τα προβλήματα συνεχώς. Δεν έχει κανέναν ενδοιασμό, καμιά αμφιβολία ο Γιάννης. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός πρέπει να στηριχτούν.
Ο πόλεμος που η κυβέρνηση συναντά και δέχεται είναι από παντού, από έξω -από τους δανειστές, τους εταίρους, τους συμμάχους κ.λπ.- και από το εσωτερικό -από την αντιπολίτευση, τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια και τις εφημερίδες- αλλά και, σιγά σιγά, από την εσωτερική αντιπολίτευση μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και από την άλλη Αριστερά, ΚΚΕ, Ακρα Αριστερά, με σχολιαστές που την χτυπούν (όχι απλώς σχολιάζουν) ότι (ούτε λίγο ούτε πολύ) «προδίδει» και «πρόδωσε» το «κίνημα»...
Ο Γιάννης έχει σχολιάσει εύστοχα, ευρηματικά και καυστικά τα κανάλια: «MEGA BROTHER», «A2», «Αντε να», «STA AR», «SPY». Και τότε, από τον περασμένο Ιούλιο, με τη στάση της «Αριστερής Πλατφόρμας», με τις καταγγελίες της, την αποχώρησή της και τη Λαϊκή Ενότητα, κριτικάρει σπιρτόζικα και εύστοχα χωρίς να κρύβει την αγωνία του: «ΠΟΛΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ»!
Την ίδια αγωνία είχε και για τους «πολύ Αριστερούς», που πολεμούν σχολιάζοντας την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Και καθιερώνει, δίπλα στην υπογραφή του, δίπλα στο www, το «Ο Τσίπρας φταίει». Υψηλό δείγμα ευστροφίας και καυστικού χιούμορ.
Επίμων, συνεπής και αγωνιστής δούλευε ώς το τέλος και από το κρεβάτι του νοσοκομείου και από το κρεβάτι στο σπίτι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας