Της κινητής διαπραγμάτευσης

Ευτυχώς που υπάρχουνε και οι εταιρείες της τηλεφωνίας, μέσα στο σκότος των καιρών, και με κάνουνε να νιώθω ακόμη σημαντικός και υπολογίσιμος.

Με διεκδικούνε λυσσαλέα, η καθεμιά για λογαριασμό της, και με πρεσάρουνε στενά ολοχρονίς. Θαρρείς σαν άλλη Πηνελόπη, περιτριγυρίζομαι από μνηστήρες που διψούνε να με κατακτήσουνε και να κάνουνε δικά τους τα όποια θέλγητρά μου.

Σειρήνες απ’ την άλλη άκρη της γραμμής μού γλυκοτραγουδάνε προσφορές και δώρα. Ιλουστρασιόν φυλλάδια και διαφημίσεις με προτρέπουνε ν’ ανακαλύψω την επικοινωνία, με τρόπους μαγικούς και υπέροχους που αγνοούσε η ταπεινότητά μου.

Τι κι αν το ξέρω κατά βάθος πως με καλούνε από συμφέρον, για να προσθέσουνε ακόμα μια κατάκτηση στο ενεργητικό τους, κερδισμένη μάλιστα απ’ τον αντίζηλο, και πως ασκόπως σπαταλώ τον χρόνο μου μαζί τους· αφήνω την επιφάνειά μου να κολακευτεί και να τους κάνει νάζια.

Με παίρνουνε αδιακρίτως κάθε στιγμή της μέρας· πακέτα σταθερής και κινητής με χρόνο δωρεάν μα και ντοκιμαντέρ, ταινίες και ποδοσφαιρικούς αγώνες σε ψηφιακά μπουκέτα από μυριάδες απίθανα κανάλια.

Με γιγαμπάιτ φορητά μην τύχει και ξεμείνω από πληροφορία και δεν χαζέψω την οθόνη στον δρόμο ή στην εξοχή.

Ολα ετούτα σε προνομιακές τιμές και ανεπανάληπτες χρεώσεις, που όμως ποτέ δεν θα ’χω να πληρώσω, για να καλύψω, λέει, επείγουσες ανάγκες που δεν ήξερα την ύπαρξή τους ώς τα τώρα.

Κάποιες φορές μάλιστα με καλεί και η εταιρεία μου η ίδια για να με δελεάσει ν’ αγοράσω τη σύνδεση που ήδη έχω.

Απογοητεύεται η καλοσυνάτη υπάλληλος από την γκάφα και μου ζητά συγγνώμη, αλλά παράπεσε το νούμερό μου στη λίστα που της δώσανε, συμβαίνουν αυτά· άλλωστε κανείς δεν βγάζει άκρη με τις λίστες τελευταία σ’ αυτόν εδώ τον τόπο.

Μα το μεγάλο γλέντι θα ξεκινήσει λίγες ημέρες πριν τελειώσει η ετήσια σύμβασή μου.

Θα μου τηλεφωνήσουνε από την εταιρεία μου για να μ’ ενημερώσουνε ότι η σύμβασή μου λήγει και δεν μπορεί ν’ ανανεωθεί αυτούσια, γιατί έχει προνόμια πολλά και σκανδαλώδη που έπαψα να τ’ αξίζω, οπότε καλό θα ήτανε να μπω αδιαμαρτύρητα σ’ ένα απ’ τα εμπορικά πακέτα.

Εγώ θα τους γκρινιάξω πως με παραπετάνε σαν τη στυμμένη λεμονόκουπα μετά από χρόνια σχέση κι ενώ τους ήμουνα πιστός και σπεύδω να κάνω αίτηση γι’ αλλού, σε άλλη εταιρεία.

Αμέσως θα με πάρουνε από ένα άλλο τμήμα να με ρωτήσουνε τον λόγο της αναχώρησής μου.

Καθώς η αίτησή μου στον αντίζηλο θα διεκπεραιώνεται, θα με ξανακαλέσουνε από ένα τρίτο τμήμα, με ύφος αυστηρό, να με μαλώσουνε γιατί το παίζω δύσκολος και κάνω τάχατες τσαλίμια και να μου προτείνουνε μια πιο συμφέρουσα συμφωνία.

Σαν αρνηθώ και πάλι, τσατισμένος, και φτάσουμε στην τελευταία υπογραφή για να αποχωρήσω, θα με καλέσουνε από τα υψηλά κλιμάκια της εταιρείας να μου παραχωρήσουν γην και ύδωρ για να μην πάω πουθενά. Κι εγώ ασφαλώς θα παραμείνω.

Κι αν έχασα τον ανεκτίμητο χρόνο μου σ’ αέναα τηλεφωνήματα και σ’ άσκοπους λεονταρισμούς, κι αν αναλώθηκα σ’ ατέρμονες διαπραγματεύσεις για υπόθεση ανούσια και δευτερεύουσα αντί ν’ ασχοληθώ μ’ αυτά που πραγματικά με αφορούν και μ’ ενδιαφέρουν, χαλάλι· πέτυχα μια «ανεπανάληπτη» συμφωνία που αναβαθμίζει την «επικοινωνία» μου και καλύπτει τις επίπλαστες ανάγκες μου, κατατροπώνοντας την πραγματική κοινωνικότητά μου και εκμηδενίζοντας την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή.