Για πότε βρέθηκα μέσα στον γερανό της οδικής βοήθειας με τ’ αμάξι μου φορτωμένο πίσω, ούτε που το κατάλαβα. Πριν από μισή ώρα μόλις, οδηγούσα το αυτοκινητάκι μου και πήγαινα στη δουλειά μου. Ωσπου ξαφνικά νέκρωσε στη μέση της εθνικής οδού. Στα καλά του καθουμένου το εγκατέλειψαν τα ηλεκτρονικά του συστήματα, σαν να έπαθε εγκεφαλικό. Ισα που πρόλαβα να το κατευθύνω στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Ούτε κι εγώ ξέρω με τι θυσίες κατόρθωσα να μαζέψω τα χρήματα κι ανανέωσα την ασφάλεια λίγες μόλις μέρες νωρίτερα. Κατέβηκα, έβαλα το τρίγωνο κινδύνου και πήρα τηλέφωνο την οδική βοήθεια.
Ευχάριστος τύπος ο οδηγός, πιάσαμε ψιλή κουβέντα για τα πολιτικά και πέρασε ανώδυνα η ώρα. Δεν το πήγα στην επίσημη αντιπροσωπεία, πού λεφτά για τέτοια. Ανακάλυψα εδώ και καιρό έναν μάστορα στη γειτονιά πολύ μερακλή που δεν με έχει κρεμάσει ποτέ και τραβήξαμε κατευθείαν για το συνεργείο του. Με το που φτάσαμε, άνοιξε το καπό και ξεκίνησε να ψάχνει για τη ζημιά.
Οσο πέρναγε η ώρα τόσο περισσότερο συνοφρυωμένο τον έβλεπα τον μάστορα. «Ηλεκτρονικό πρόβλημα, μάλλον κάτι στον εγκέφαλο, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι» μου αποκρίθηκε. «Αφησέ το μου και θα σε ειδοποιήσω». Το έβαλε στη διάγνωση και προσπαθούσε να λύσει τον γρίφο.
Εφυγα μαγκωμένος, σαν να άφησα συγγενή στο νοσοκομείο. Κι αν το αυτοκινητάκι μου έχει κάτι σοβαρό; Πού θα βρω λεφτά να το επισκευάσω; Εγκέφαλος είναι αυτός, δεν είναι απλά τα πράγματα. Κι αν έπαθε κάτι ανεπανόρθωτο; Πώς θα πηγαίνω στη δουλειά μου, που δεν με βολεύει η συγκοινωνία; Πώς θα μεταφέρω την οικογένεια; Κοινώς, τη βάψαμε. Τα ’χει βέβαια τα χρονάκια του, άλλωστε μεταχειρισμένο το παρέλαβα, αλλά δεν λες κι ότι τα έχει φάει τα ψωμιά του. Μια χαρά κοτσονάτο ήταν μέχρι σήμερα.
Και οι εποχές είναι απαγορευτικές για να σκεφτώ ότι θ’ αλλάξω αυτοκίνητο. Ούτε μεταχειρισμένο δεν θα μπορέσω ν’ αποκτήσω. Εδώ μόλις και μετά βίας συντηρώ αυτό που έχω. Δεκάρικο δεκάρικο βάζω τη βενζίνη κι ίσα που κατορθώνω -σαν από θαύμα- να πληρώνω σέρβις, τέλη και ασφάλιστρα. Χρόνο με τον χρόνο κοστίζουν όλο και περισσότερο. Εγινα κι εγώ ένας από τους αμέτρητους ταχυδακτυλουργούς, που καταφέρνουν να την περνάνε ίσα ίσα με τα πενιχρά τους έσοδα.
Περπάταγα ώρες νευρικά πάνω-κάτω περιμένοντας νεότερα. Δεν άφηνα το κινητό μου απ’ τα χέρια. Με πήρε ο μάστορας τ’ απόγευμα, για να μου πει ότι δεν βγάζει άκρη και θα το ξαναδεί την επομένη. Σαν να μου σούβλισαν τα σωθικά. Μάτι δεν έκλεισα τη νύχτα, με ζώσανε τα φίδια. Αν έμενα χωρίς αμάξι πριν από πέντε χρόνια, κάπως θα τη βόλευα τη δουλειά. Σήμερα απλώς θα ήταν ένα χτύπημα νοκ άουτ.
Την άλλη μέρα μού τηλεφώνησε κατά το μεσημεράκι. Το είχε επιδιορθώσει. Κάποιο βραχυκύκλωμα, είπε· άλλωστε τα τεχνικά ποτέ δεν τα πολυκαταλάβαινα. Εκατόν εξήντα ευρώ η λυπητερή. Ευτυχώς, γλιτώσαμε τα χειρότερα. Τι κι αν μ’ αυτό το αναπάντεχο έξοδο δυναμιτίστηκε όλος ο προγραμματισμός του μήνα; Δε βαριέσαι. Εδώ πήγα κι ήρθα, και μη χειρότερα να λέμε.
Εσπευσα να το παραλάβω. Ευχαρίστησα, πλήρωσα και μπήκα να οδηγήσω. Ποτέ το αυτοκινητάκι μου δεν μου φάνηκε πιο όμορφο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας