Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής ζει τις ενδοξότερες μέρες της βραχύβιας ιστορίας του. Πολύς ο κόσμος που συντονίζεται στο κανάλι του ελληνικού Κοινοβουλίου για να παρακολουθήσει τις θυελλώδεις συνεδριάσεις των τελευταίων μηνών και να αποκτήσει αποκρυσταλλωμένη εικόνα, χωρίς διαμεσολαβητές, για τα πεπραγμένα. Ανθρωποι που, μέχρι πρόσφατα, άλλαζαν αμέσως κανάλι όταν αυτό αναμετέδιδε ομιλίες σε ζωντανή σύνδεση με τη Βουλή, τώρα ξενυχτούν καθηλωμένοι μπροστά στην οθόνη για να παρακολουθήσουν δευτερολογίες, παρεμβάσεις επί προσωπικού, αγορεύσεις εκπροσώπων και, ενίοτε, τακτικισμούς, κοκορομαχίες και φασαριόζικες αποχωρήσεις κομμάτων.
Από τις απαρχές της περιόδου που βαφτίστηκε «κρίση» το ενδιαφέρον για τα κοινά γιγαντώθηκε. Συνειδητοποιήσαμε πως η απαξίωση της ενασχόλησής μας με τα πολιτικά ήταν σκόπιμη. Παλαιότερα, μόλις επιχειρούσε κάποιος να ξεκινήσει μια πολιτική συζήτηση, ειδικά σε μια νεανική παρέα, βρισκόταν στο περιθώριο. «Μ’ αυτές τις βλακείες θ’ ασχολούμαστε τώρα; Ας πούμε κάτι καλύτερο», η συνήθης απάντηση. Με την πολιτική θεωρούσαμε πως έπρεπε να ασχολούνται οι γόνοι πολιτικών τζακιών, τα στελέχη που απέβλεπαν σε υλική ανταπόδοση και οι γυρίνοι των φοιτητικών παρατάξεων που διαγκωνίζονταν για μια καλή θέση στην κομματική επετηρίδα. Στην καλύτερη περίπτωση, οι γραφικοί και όσοι δεν είχαν κάτι «καλύτερο» να κάνουν. Για να βρισκόμαστε σε απασχόληση και να απέχουμε από ουσιαστική πολιτική δράση, μας προσφέρθηκε ως αξία το lifestyle της κενότητας.
Οσο λιγότερος κόσμος είχε ενεργό ανάμειξη στα πολιτικά τόσο το καλύτερο για το δικομματικό σύστημα που όριζε τις τύχες της χώρας. Μπορούσε να διευθετεί τις υποθέσεις του, να εξυπηρετεί «ημέτερα» συμφέροντα και να νέμεται την εξουσία χωρίς να μπερδεύονται οι πολίτες στα πόδια του και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Να παρασιτεί και να επαίρεται για την αυθεντία του. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρακολούθηση συνεδριάσεων της Βουλής ήταν από ανιαρή ώς αδιανόητη.
Ωσπου αντιληφθήκαμε το προφανές: η απομάκρυνσή μας από τον πολιτικό στίβο, το ελεύθερο πεδίο που αφέθηκε στα κόμματα και στην πολιτική διαπλοκή ώστε να οργιάζουν ανεξέλεγκτα, ήταν γενεσιουργό στοιχείο της κακοδαιμονίας μας. Ξαναγίναμε πολιτικά όντα, αρχίσαμε πάλι να συζητάμε για τα πράγματα που καθορίζουν τις ζωές μας και προσπαθούμε να φτάσουμε σε αιτίες και πιθανές λύσεις. Αμαθοι καθώς είμαστε, παρουσιάζουμε όλες τις παιδικές ασθένειες και προσπαθούμε ακόμα να μπουσουλήσουμε πολιτικά. Στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε έναν σταθερό βηματισμό, αποφασίζουμε να χρησιμοποιήσουμε -για μια φορά, επιτέλους!- την οθόνη εποικοδομητικά, παρακολουθώντας τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου.
Αλλωστε, πάψαμε να εμπιστευόμαστε τους τηλεοπτικούς μας τελάληδες, στους οποίους εν λευκώ είχαμε εκχωρήσει το αγαθό της ενημέρωσής μας. Εξοργισμένοι διαπιστώσαμε πως η εικόνα του κόσμου -άρα και των κοινοβουλευτικών πεπραγμένων- που έφτανε στους δέκτες μας ήταν διαστρεβλωμένη και δόλια χαλκευμένη. Στραφήκαμε, λοιπόν, στο κανάλι της Βουλής· εκεί η εικόνα μεταφέρεται αυτούσια χωρίς προβοκατόρικο σχολιασμό και αναλύσεις επαϊόντων. Κι ο καθένας μας βγάζει τα δικά του συμπεράσματα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας