Έχει γραφτεί κατά κόρον τα τελευταία χρόνια ότι ουσιαστικά το καθεστώς στο οποίο ζούμε διεθνώς είναι μια χρηματοπιστωτική δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα. Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις έχουν ελάχιστα μέσα ελέγχου των χρηματοπιστωτικών ελίτ, οι οποίες, αντίθετα, μπορούν με πολλούς τρόπους να επιβάλουν τη θέλησή τους στους πολιτικούς. Το αίτημα να ανακτήσει η πολιτική τα πρωτεία σε σχέση με την οικονομία συμπυκνώνει σε λίγα λόγια τη βασική προτεραιότητα για τα υποτιθέμενα σημερινά δημοκρατικά καθεστώτα, καθώς τα προηγούμενα χρόνια εν κρυπτώ και χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση δόθηκαν εξουσίες σε θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν, έτσι ώστε να μπορούν να επιβάλλουν στα κράτη επιλογές που εξυπηρετούν απόλυτα τις πανίσχυρες οικονομικές ελίτ, τις too big to fail τράπεζες και τους γιγάντιους πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους.
Σήμερα ο Μάριο Ντράγκι, ο πρώην υπάλληλος της πανίσχυρης Goldman Sachs και εκπρόσωπος του τραπεζικού κεφαλαίου, προΐσταται ενός θεσμού (της ΕΚΤ), ο οποίος, υπό τον μανδύα της θεσμοθετημένης «ανεξαρτησίας» του, παίζει πολιτικό παιχνίδι, χωρίς να μπορεί να τον ελέγξει καμία κυβέρνηση, ούτε καν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η υποτιθέμενη ανεξαρτησία της ΕΚΤ από τις πολιτικές πιέσεις των κυβερνήσεων έχει μετατραπεί στο αντίθετό της και έχει γίνει εξουσία επί των κυβερνήσεων, αφού έχει τη δυνατότητα να ασκεί όχι μόνο νομισματική, αλλά και δημοσιονομική πολιτική. Βλέπουμε τον κ. Ντράγκι με αποφάσεις του, π.χ. αυτή περί της ποσοτικής χαλάρωσης, να μοιράζει σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο ευρώ στους ισχυρούς της Ευρώπης, ενώ αντίθετα να προκαλεί με σαδιστικό τρόπο ασφυξία ρευστότητας στην Ελλάδα, προκειμένου να την αναγκάσει να γονατίσει μπροστά στις νεοφιλελεύθερες ελίτ του πλούτου, με πρώτη τη γερμανική.
Οι συζητήσεις των προηγούμενων χρόνων περί «δημοκρατικού ελλείμματος» είναι όχι μόνο ξεπερασμένες, αλλά και αποπροσανατολιστικές. Διότι σήμερα δεν μιλάμε για έλλειμμα, αλλά για ανυπαρξία δημοκρατίας στην Ε.Ε., η οποία δεν διοικούνταν ποτέ τόσο αντιδημοκρατικά από δήθεν «θεσμούς» με σχεδόν αποκλειστικά εξωθεσμική νομιμοποίηση. Οι δημοκρατικές διαδικασίες στα κράτη, όπως οι εκλογές, προκαλούν δυσφορία στις χρηματοπιστωτικές ελίτ και στους πολιτικούς τους υπαλλήλους, διότι δημιουργούν «αστάθεια και αβεβαιότητα» στις αγορές και απειλούν να «εκτροχιάσουν» τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή τη στυγνή λιτότητα.
Στο εσωτερικό της Ελλάδας η ίδια «ανεξάρτητη» Τράπεζα της Ελλάδος, με τον εκλεκτό των τραπεζών Γιάννη Στουρνάρα, κάνει πολιτικό παιχνίδι, χωρίς να μπορεί ουσιαστικά η νέα κυβέρνηση να παρέμβει. Ο Ελληνας κεντρικός τραπεζίτης, πρώην μνημονιακός υπουργός Οικονομικών, πρώην τραπεζίτης, πρώην πρωθυπουργικός σύμβουλος, πρώην πρόεδρος του νεοφιλελεύθερου ΙΟΒΕ, διαχρονικά κρατικοδίαιτος και πάντα κατά του κρατισμού, παραμένει στη θέση του, σε όχι και τόσο αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση και την πολιτική της.
Η κατάσταση θυμίζει λίγο από ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πρωτάθλημα το νέμονται επιχειρηματίες, νονοί, υπόκοσμος, «νταβατζήδες» και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Μόλις όμως τολμήσει κάποια κυβέρνηση να πάει να το αγγίξει, τότε παρεμβαίνει η UEFA και και η FIFA με την απειλητική κραυγή «κάτω τα χέρια από την ανεξάρτητη και αυτοδιοικούμενη ΕΠΟ». Και το ταξίδι στη μακριά νύχτα της διαφθοράς συνεχίζεται.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας