Στην Ελλάδα υπάρχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά δυσπιστίας απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Λογικό και αναμενόμενο. Δεν είναι μόνο τα επτά χρόνια ύφεσης και τα πέντε χρόνια λιτότητας με τα καταστροφικά για την πλειονότητα των πολιτών αποτελέσματα που διαμόρφωσαν ένα αρνητικό κλίμα στη χώρα, είναι επίσης η συμπεριφορά των ευρωπαϊκών οργάνων και οι προκλητικές δηλώσεις των αξιωματούχων της Γερμανίας που επηρεάζουν την κρίση των Ελλήνων.
Ιταμές αξιώσεις από την πλευρά των δανειστών είχαμε και στην προηγούμενη φάση κι ας βρίσκονταν στο τιμόνι τα κόμματα που δεν διαπραγματεύτηκαν. Το ξεσάλωμα που συμβαίνει στις μέρες μας θυμίζει έντονα την περίοδο λίγο πριν από την επέλαση των μνημονίων.
Με μια διαφορά: Η τότε κυβέρνηση είχε φροντίσει να υπονομεύσει την όποια διαπραγματευτική θέση της χώρας, χαρακτηρίζοντας την επέμβαση των ξένων σωτήρια και λυτρωτική. Τα αποτελέσματα τα είδαμε.
Η σημερινή κυβέρνηση δείχνει να αντιστέκεται και με όπλο της την ορατή διά γυμνού οφθαλμού αποτυχία του προγράμματος προσπαθεί να πετύχει μια νέα συμφωνία. Εχει τη λαϊκή υποστήριξη, όπως αποτυπώνεται στη μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις στις πλατείες, αλλά και σε κάποιες μετρήσεις που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με τις οποίες, πολλοί πολίτες εμφανίζονται πρόθυμοι, στο όνομα της υπεράσπισης της εθνικής αξιοπρέπειας, να δεχτούν πολιτικές που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την Ευρώπη και δηλώνουν διατεθειμένοι να υποστούν θυσίες με την προσδοκία ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί σύντομα αν βγάλουμε, ακόμη και μονομερώς, τον στενό κορσέ που μας έχουν φορέσει οι δανειστές-κατ’ ευφημισμόν εταίροι.
Για να το πούμε διαφορετικά: Φαίνεται να κερδίζει σιγά σιγά έδαφος η άποψη (κάποτε ήταν σημείο αναφοράς της προγραμματικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην πορεία του χρόνου πέρασε σε δεύτερο πλάνο) που κωδικοποιείται στο σύνθημα «όχι στο ευρώ με κάθε κόστος».
Δεν ξέρω αν έχουμε να κάνουμε με ένα σταθερό κοινωνικό ρεύμα που δεν φοβάται τις συνέπειες από μια σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης ή με μια ενστικτώδη συναισθηματική αντίδραση που εκδηλώνεται λόγω των ανοίκειων πιέσεων των ξένων αλλά θα υποχωρήσει όταν τα πράγματα ζορίσουν. Ξέρω όμως ότι οι ηγεσίες κρίνονται από την ψύχραιμη ανάλυση των δεδομένων και κυρίως από το αν διαθέτουν εναλλακτικά σχέδια για όλες τις πιθανές εκδοχές.
Ανάγωγα
Μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας μήπως πρέπει να γίνει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ώστε να ενημερωθούν οι ηγεσίες των άλλων κομμάτων από τον πρωθυπουργό και να πάρουν καθαρά θέση; Να καταλάβουμε και εμείς πώς αντιλαμβάνονται τον συμβιβασμό -όσοι τον ζητούν πάση θυσία- και κυρίως να μας πουν ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές» τους. Αν έχουν…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας