Αποστασιδοποίηση

Υπουργέ μου, όσο περνούν οι μέρες τόσο συχνότερα σε βλέπω στα παράθυρα. Να κοκορομαχείς και να προσπαθείς να αποκρούσεις τις επιθέσεις των κακόβουλων και των χαιρέκακων. Τώρα τελευταία, μάλιστα, σε κάποιες συγκεκριμένες εκπομπές απολαμβάνεις και αναπάντεχη προστασία από τον παρουσιαστή, που προσπαθεί ως κυματοθραύστης να αναχαιτίσει όσο μπορεί τις λεκτικές επιθέσεις που δέχεσαι. Ναι, είναι ο ίδιος παρουσιαστής που πριν αποκτήσεις εξουσία, σε έκαιγε στο πυρ το εξώτερον και προστάτευε κάποιους άλλους στη θέση σου. Κι απορώ, υπουργέ μου, γιατί να σε βλέπω στα παράθυρα και τις πρωινές ώρες. Πάντα αναρωτιόμουνα, αφού οι υπουργοί είναι απ’ το πρωί ώς το βράδυ στην τηλεόραση, τα υπουργεία ποιος τα τρέχει; Θα μου πεις, οφείλεις να ενημερώσεις το κοινό που παραπληροφορείται σκοπίμως από τους επιτήδειους. Γι’ αυτό έχεις γραφείο Τύπου, υπουργέ μου. Κι ανθρώπους που το στελεχώνουν και πληρώνονται γι’ αυτό. Κλείσε τα παράθυρα, θα πουντιάσεις. Δεν σε εξέλεξα για να σε βλέπω στην TV.

Βουλευτή μου, χθες το πρωί σε άκουσα σε δύο διαφορετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Τις τηλεοπτικές σου εμφανίσεις έπαψα πια να τις μετρώ. Δεν έχει στη Βουλή δουλειά τα πρωινά; Κι αν δεν έχει, δεν πρέπει να προετοιμαστείς για το νομοθετικό σου έργο; Οι υπόλοιποι δημόσιοι λειτουργοί γιατί βρίσκονται στα πόστα τους κάθε πρωί; Κι όσους δεν βρίσκονται, γιατί τους περνάμε γενεές δεκατέσσερις χαρακτηρίζοντάς τους λουφαδόρους και κοπανατζήδες; Στα ερτζιανά είναι η θέση σου, βουλευτή μου, ή στα έδρανα; Δεν σε εξέλεξα για να σ’ ακούω στο ραδιόφωνο. Προτιμώ να σε βλέπω στο κανάλι της Βουλής, επί το έργον.

Αξιολάτρευτη, κυρία Κωνσταντοπούλου, τι θα λέγατε να αλλάξουμε τον κανονισμό της Βουλής; Να έχουν συνέπειες όσοι βουλευτές βγαίνουν σε παράθυρα και κανάλια, ενώ εκείνη την ώρα θα έπρεπε να βρίσκονται σε επιτροπές και σε συνεδριάσεις; Αγαπητέ κύριε Παππά, ως συντονιστής της κυβέρνησης, μήπως θα πρέπει να συστήσετε στα στελέχη της να μη βρίσκονται στα τηλεπαράθυρα από το πρωί αλλά στο υπουργικό τους γραφείο; Αυτό κι αν θα ήταν ουσιώδης πολιτική αλλαγή, σχεδόν επανάσταση. H Δημοκρατία μας, από τηλεοπτική, να ξαναγίνει κοινοβουλευτική. Να επιστρέψει η πολιτική στους πραγματικούς της χώρους και να ξαναβρεί την υπόσταση και τον χαρακτήρα της. Να χτυπηθεί καίρια η διαπλοκή. Να αναδεικνύονται επιτέλους οι πολιτικοί από το έργο τους και το πολιτικό τους παράστημα κι όχι από τη στήριξη συγκροτημάτων ΜΜΕ, καναλαρχών και τηλεπερσόνων.

Κι οι άπειρες ενημερωτικές εκπομπές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές, που εκτοξεύουν θόρυβο στ’ αυτιά μας από τα άγρια χαράματα ώς τα μαύρα μεσάνυχτα, ας κλείσουν. Θα βρουν πρόγραμμα οι σταθμοί για να τις αντικαταστήσουν. Δεν υπήρχαν κι από πάντα, η Δημοκρατία λειτουργούσε καλύτερα πριν εμφανιστούν. Σύμπτωμα της πολιτικής μας παρακμής είναι κι αυτές. Αλλωστε μονάχα φασαρία και βοή προσφέρουν. Θολώνουν τα νερά και δημιουργούν εντυπώσεις παίζοντας παιχνίδια, χωρίς ν’ αγγίζουν ποτέ την ουσία, έστω και επιδερμικά. Χωρίς τη συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών, δεν θ’ αντέξουν, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Ας γίνονται εμφανίσεις με μέτρο και αναλογικά σε όλα τα μέσα. Με κανόνες διαλόγου, χωρίς διακοπές και φωνασκίες. Χωρίς τριάντα καλεσμένους που μιλάνε όλοι μαζί και δεν προλαβαίνει κανείς να πει τίποτα. Ευκαιρία να τεθεί το ζήτημα και σε διακομματική συζήτηση, να δούμε ποιος πραγματικά θέλει ουσιαστική και ψύχραιμη ενημέρωση και ποιος εξυπηρετείται από αυτή τη γενικευμένη βαβούρα.