Για δεύτερη εβδομάδα τα βλέπω επάνω στο περβάζι. Πάνε κάμποσες ημέρες που τα βρήκε η Μαριλένα σαν μπήκαμε για μάθημα, ξεχασμένα από κάποιον στο στρογγυλό τραπέζι του φροντιστηρίου, και τ’ ακούμπησε δίπλα στο παράθυρο, να μην την εμποδίζουνε ν’ απλώσει τα τετράδια και τα βιβλία της. Δεν ρώτησε τίνος είναι, ούτε τι να τα κάνει· εντελώς φυσικά, με μια ασυνείδητη θαρρείς κίνηση του χεριού, τα σήκωσε και τα παράτησε παραδίπλα.
Κι αν μπήκε κόσμος από τότε στην αίθουσα. Μαθήτριες και μαθητές, καθηγητές, η γραμματέας, ακόμα κι η καθαρίστρια σίγουρα θα πέρασε. Κι όμως, τα δύο εικοσάλεπτα ανέγγιχτα, το ένα επάνω στ’ άλλο, στην ίδια ακριβώς θέση μπροστά στο παράθυρο.
Να πεις ότι δεν τα πρόσεξε κανείς, αδύνατο· με το που κάνεις έτσι, το βλέμμα σου πέφτει επάνω τους αμέσως. Ολο και κάποιος θα μπορούσε να τα 'χει βάλει εύκολα στην τσέπη του, δίχως αυτόπτες μάρτυρες κι αμήχανες επεξηγήσεις.
Δε θα 'τανε δα και καμιά κλοπή, μιας και τα κέρματα ήτανε ελεύθερης βοσκής· ποιος ντράπηκε, άλλωστε, σαν σήκωσε ένα κέρμα που βρήκε πεσμένο καταγής και το 'βαλε στην τσέπη; Κι όμως, ώς τώρα κανένας δεν άπλωσε το χέρι του στα σαράντα λεπτά του παραθύρου.
Να 'ναι που φαίνεται αστείο το ποσό; Κανένα ποσό στις μέρες μας δεν είναι ανάξιο λόγου, για παιδιά και για μεγάλους· πολύ περισσότερο σαν έχεις τη δυνατότητα να το κερδίσεις άκοπα. Να φταίει που ο καθένας δίστασε να 'ναι αυτός ο πρώτος που θα τους βάλει χέρι;
Καμιά φορά υπάρχει κι αυτή η συστολή στους ανθρώπους· διστάζει ο καθένας να κάνει την κουτσουκέλα του, μα σαν τ’ αποφασίσει ένας, ακολουθούνε στρατιές το παράδειγμά του, δείχνοντάς τον μάλιστα σαν δικαιολογία προκειμένου ν’ απενοχοποιήσουνε τον εαυτό τους.
Μέσα στον ειδησεογραφικό κουρνιαχτό της μίζας, του μπαξισιού και της υπεξαίρεσης, της ρεμούλας, της αντιπαροχής και του αντισταθμίσματος, κόντρα στα ήθη που επικρατήσανε για καιρό και που επιτάσσανε να βάλει οπωσδήποτε κάποιος ολόκληρο το χέρι του στο βάζο με το μέλι σαν είχε την ευκαιρία, υπάρχουνε σε μια γωνιά αυτού του τόπου σαράντα λεπτά επάνω σ’ ένα παραθύρι που εδώ και δεκαπέντε μέρες δεν τα ακούμπησε κανείς, αν και πολλοί την είχανε την ευκαιρία.
Είναι κι αυτή μια είδηση, που της αξίζει να καταγραφεί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας