Κάκιστη υπήρξε η σχέση μου με το επιχειρείν. Οι ελάχιστες απόπειρές μου ήταν τόσο αποτυχημένες, που θα μπορούσανε να γίνουν σκετς σε ευθυμογράφημα. Ολα αυτά όμως αποτελούν παρελθόν∙ η έκλαμψη που είχα μες στον μαρτιάτικο λίβα και τον θαμπό απ’ την αφρικανική σκόνη κρητικό ουρανό, θα με κάνει πλούσιο για πολλές γενιές.
Καταρχάς το επιχειρηματικό περιβάλλον: η άνυδρη κρητική γη, με τον στεγνό χειμώνα, τους πρώιμους καύσωνες, τα σχεδόν αδειανά φράγματα πριν καν μπει η άνοιξη και την καταθλιπτική εικόνα του λιγοστού χιονιού που πασπαλίζει τα κρητικά όρη. Αν δεν προκύψει καμιά ευχάριστη έκπληξη, όλα δείχνουν πως τα πράγματα θα είναι δύσκολα το επόμενο καλοκαίρι στο νησί, καθώς ο τουρισμός, οι κηπευτικές καλλιέργειες και τα ποτιστικά ελαιόδεντρα έχουν απαιτήσεις σε υδάτινους πόρους, που δύσκολα θα ικανοποιηθούν με τα υπάρχοντα αποθέματα.
Κατά δεύτερον, το πολιτικό πλαίσιο: όσοι ασχολούνται με το ζήτημα του νερού, αναλώνονται κυρίως σε προτάσεις για δημιουργίες καινούργιων φραγμάτων και αξιοποίηση υπόγειων ποταμιών, λες και είναι δεδομένο ότι το νερό θα υπάρχει και το μόνο πρόβλημα είναι η διοχέτευσή του.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Αλμυρού ποταμού στο Ηράκλειο∙ σε αυτόν εκβάλλει ένας τεράστιος όγκος νερού από τα υπόγεια ρεύματα του Ψηλορείτη, που δεν είναι όμως εκμεταλλεύσιμος γιατί καταλήγει υφάλμυρος. Η διαμάχη έγκειται στο αν πρέπει να δημιουργηθεί ήπια μονάδα αφαλάτωσης ή αν θα ήταν ωφελιμότερο να γίνει απόπειρα άντλησης του νερού με γεώτρηση. Κανέναν δεν φαίνεται ν’ απασχολεί το ότι όσο δεν βρέχει και δεν χιονίζει, ξεραίνονται και τα υπόγεια ποτάμια.
Συνοπτικά, οι ανάγκες σε νερό βαίνουν αυξανόμενες ενώ η διαθεσιμότητα του πόρου περιορίζεται. Σε συνδυασμό με την αποψίλωση των δασών, την εντατική βόσκηση και γεωργία και τη γενικότερη υποβάθμιση του εδάφους, ο τόπος οδηγείται σε ερημοποίηση. Κι οι άνθρωποι, αποκαρδιωτικά γαλουχημένοι στο πασοκικό μοντέλο ανάπτυξης, δεν κοιτάμε να τιθασεύσουμε τις αχαλίνωτες ανάγκες μας σε νερό ή να αποκαταστήσουμε τη φυσική ισορροπία, παρά διψούμε για περισσότερη κατανάλωση στύβοντας τον τόπο και στερώντας το αγαθό απ’ τα παιδιά μας.
Αφού λοιπόν οδεύουμε αναπόφευκτα σε συνθήκες υπερσαχάριας Αφρικής, αποφάσισα κι εγώ ν’ ανοίξω μια αντιπροσωπεία με καμήλες. Ενεργειακά αυτόνομες, οικολογικές, με χαμηλό κόστος και μικρές απαιτήσεις σε νερό, ιδανική λύση για όσους δεν γίνουν κλιματικοί μετανάστες στις επόμενες γενιές. Αλλωστε αυτό είναι το πνεύμα των καιρών∙ δεν έχει σημασία πόσο άσχημη μπορεί να γίνει μια κατάσταση, αρκεί να μπορείς να βγάλεις λεφτά από αυτήν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας