Λένε πως οι παιδικές αναμνήσεις είναι οι πιο ανεξίτηλες. Κι οι αναμνήσεις εντυπώνονται απ’ όλες τις αισθήσεις, όχι μονάχα από την όραση· δεν έχουνε να κάνουνε μονάχα με ξερές εικόνες, αλλά και με μυρωδιές, αγγίγματα και ήχους. Κι αν ανατρέξω στα παιδικάτα μου, εκεί στα τέλη του ’80 και στις αρχές του ’90, μια από τις πιο βαθιά χαραγμένες ακουστικές μου μνήμες είναι η μπάσα, βραχνή φωνή του Κώστα Μότση, στο κρατικό αθλητικό ραδιόφωνο.
Παθιασμένος με το ποδόσφαιρο ήμουν από πολύ μικρός· είναι που με πήγανε κάποτε στο γήπεδο, και κόλλησα το μικρόβιο του ΟΦΗ· τι θα ήταν, άλλωστε, η ζωή δίχως τέτοιες αδυναμίες;
Μάλλον δεν υπήρξε Κυριακή, εκείνα τα χρόνια, που να μη συντονιστώ στο Τέταρτο Πρόγραμμα του κρατικού ραδιοφώνου, τη μετέπειτα ΕΡΑ Σπορ, αγωνιώντας να μεταφερθώ νοερά στα γήπεδα της χώρας, να μετρώ τα γκολ και τις χαμένες ευκαιρίες· να με ταξιδεύουνε οι ραδιοεκφωνητές με τις ζωηρές τους μεταδόσεις, κι εγώ να αναπλάθω μες στο μυαλό μου τις εικόνες που περιγράφανε.
Στο σπίτι ή στο χωριό, στην εκδρομή ή στο χωράφι, στο αυτοκίνητο ή στην πλατεία, κάθε κυριακάτικο μεσημέρι πάγωνε ο χρόνος και σταμάταγαν τα πάντα· ήτανε ώρα για ραδιόφωνο, αρχίζανε οι αγώνες! Απέξω είχα μάθει τις συχνότητες της ΕΡΑ στα μεσαία και στα fm· κι αν καμιά φορά στο αυτοκίνητο χάναμε το σήμα, με ζώνανε τα φίδια μέχρι την επόμενη στροφή, που θα ξαναπιάναμε την αναμετάδοση, μην και έχασα τίποτα σημαντικό.
Κι ο Κώστας Μότσης πάντοτε εκεί, πιστός στο κυριακάτικο ραντεβού μας, να μας καλησπερίζει και να συντονίζει τους ανταποκριτές, να δίνει έμφαση στα παιχνίδια με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, να ενημερώνει για τα ξένα πρωταθλήματα και τις χαμηλότερες κατηγορίες, να συνοψίζει και να μας αποχαιρετά μετά το πέρας των αγώνων, για να πάμε για το κυριακάτικο διάβασμά μας.
Θεόρατο τον θαρρούσε η παιδική μου φαντασία, έτσι επιβλητική, γεμάτη και αυστηρή που ήταν η φωνή του· κρεμόμουν απ’ τα χείλη του, ο ενθουσιασμός κι η απογοήτευσή μου εξαρτιόταν απ’ την επόμενή του λέξη.
Εφυγε ο Κώστας Μότσης πριν από λίγες ημέρες· ήτανε μόλις 67 ετών. Και μαζί του, φύγανε για πάντα οι καλύτερες Κυριακές της ζωής μας, τότε που το ποδόσφαιρο ήτανε μονάχα χορτάρι, μπάλα και συναίσθημα, αμόλυντο κι αθώο στα παιδικά μας μάτια.
Από όλους εμάς που μεγαλώσαμε μαζί του κι ας μην τον γνωρίσαμε ποτέ, καλό ταξίδι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας