Ο κυρ Φώτης περίμενε πώς και πώς τα ξενιτεμένα παιδιά κι εγγόνια του να περάσουνε παρέα τις γιορτές. Απ’ το καλοκαίρι είχε να τα δει, ρίχτηκε στις ετοιμασίες, είχε την αγωνία του να φανεί αντάξιος οικοδεσπότης. Μέχρι και το καλοριφέρ θα άναβε για το χατίρι τους. Μάλιστα, το καλοριφέρ! Τρία χρόνια τώρα, κανείς ένοικος δεν άναψε θέρμανση στην πολυκατοικία. Ισα που υπήρχε λίγο πετρέλαιο για ώρα ανάγκης. Κι ο κυρ Φώτης ζει στο ρετιρέ, μεγάλο το έξοδο να θερμανθεί μονάχα ο τελευταίος όροφος. Αλλά τι να κάνεις, να μείνουν τα μωρά στην παγωνιά, να αρπάξουνε κανένα κρυολόγημα; Θα τα ’βρισκε τα χρήματα. Ντρεπόταν και να τα ζητήσει απ’ τα παιδιά του. Κάποτε, δεν ήταν πρόβλημα· συνταξιούχος του ευρύτερου δημόσιου τομέα, εισέπραττε και μια επικουρική, δεν το σκεφτόταν να γυρίσει τον διακόπτη. Τώρα, με τα χρέη να τον κυνηγούν και τις συντάξεις του πετσοκομμένες, η θέρμανση κατάντησε πολυτέλεια. Κουβέρτες κι άγιος ο Θεός. Κι έρχονται νέες μειώσεις στις συντάξεις, διαβάζει στην εφημερίδα.
Η θεία η Λίτσα στρώνει πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, μεσημεριανό. Τα λιγοστά εδέσματα, ζεστά και καλομαγειρεμένα, σερβίρονται στο παγωμένο της σαλόνι. Ούτε στην πολυκατοικία της ανάβουν θέρμανση. Ισα που λειτουργεί το κλιματιστικό, να σπάσει λίγο η υγρασία. Κι όποιος σηκωθεί απ’ το τραπέζι για να μετακινηθεί μέσα στο σπίτι φοράει τη ζακέτα του, να μην πουντιάσει από τη διαφορά θερμοκρασίας. Και ήταν δύσκολα τις φετινές γιορτές, το κρύο δεν αστειεύτηκε. Και δεν είναι εποχές να βρίσκεται κανείς στο νοσοκομείο.
Στην πολυκατοικία του Γιάννη και της Βάσως ανάβουνε εφτά με εννιά το απόγευμα. Σε μεγαλοαστικό προάστιο της πόλης, κρατιούνται λίγο ακόμα. Την υπόλοιπη μέρα γράφει υπερωρίες το τζάκι. Κι αυτό με ρέγουλα, καθότι τα ξύλα είναι πανάκριβα, κι αυτά που στείλανε με φορτηγό απ’ τα χωράφια στο χωριό τελειώνουν όπου να ’ναι. Βλέπει ο Γιάννης κάθε μέρα τους γείτονές του να βγαίνουν παγανιά και να μαζεύουν οποιαδήποτε βρομιά μπορεί να κάνει καύση. Μαδέρια και τάβλες από οικοδομές, κομμάτια από πεταμένα έπιπλα, βαμμένα συνθετικά υλικά, μελαμίνες, κάθε λογής υλικό που «φέρνει» σε ξυλεία καταλήγει στα τζάκια των ανθρώπων. Κι η ατμόσφαιρα κάθε βράδυ αποπνικτική, ούτε την μπουγάδα σου να μην μπορείς να απλώσεις. Θα μυρίζει την άλλη μέρα βάσανα κι ανημποριά. Γιατρός η Βάσω, της χρωστάνε ένα σωρό υπερωρίες. Ας όψεται το πρωτογενές πλεόνασμα. Κι ο Γιάννης εκπαιδευτικός, ίσα που βγάζει τους λογαριασμούς και τις βενζίνες του νοικοκυριού του. Αλίμονο στην κοινωνία που συστηματικά έχει κακοπληρωμένους τους γιατρούς και τους δασκάλους της.
Και όλα αυτά συμβαίνουν στις καλές τις γειτονιές και στα ανώτερα πατώματα. Στη ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης, σε αυτούς που ακόμα θεωρούνται έχοντες και κατέχοντες. Στα διαμερίσματα που βρίσκονται πιο χαμηλά, δίπλα στο χώμα ή και μέσα του, στους δρόμους των κατώτερων θεών, εκεί όπου στοιβάζονται της γης οι κολασμένοι με τις δυστυχίες τους, η θέρμανση είναι μονάχα το ένα από τα δράματα που ξετυλίγονται ταυτόχρονα σε παράλληλες σκηνές. Κι ο ενορχηστρωτής συχνά-πυκνά να βγαίνει στην οθόνη και να απευθύνει διαγγέλματα. Να κομπορρημονεί μπροστά σε σιδερόφραχτα οχυρά, να καταγγέλλει αόρατους κι ανύπαρκτους εχθρούς, να απαριθμεί χωρίς αιδώ τα επιτεύγματά του και να απαιτεί υπακοή απειλώντας και υβρίζοντας. Και να εκτοξεύει τα παγωμένα του συνθήματα στο ξυλιασμένο του κοινό: «Με την Ελλάδα, δεν παίζουμε…»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας